Συγκέντρωση διαμαρτυρίας, για τα συνθήματα που ακούστηκαν από τους Έλληνες άνδρες των ΟΥΚ, διοργάνωσε σήμερα το κόμμα τον τσάμηδων (PDU) μπροστά από την Ελληνική Πρεσβεία στα Τίρανα.Στη συγκέντρωση συμμετείχαν και οι δυο βουλευτές του PDU Σπετίμ Ιντρίζι και Ντσαμίρ Ταχίρι.Οι συγκεντρωμένοι έκαψαν Ελληνική Σημαία όπου επάνω της ήταν γραμμένο το όνομα του Πρόεδρου της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και δήμαρχου Χιμάρας Βασίλη Μπολάνου.Σε τεράστια πανώ οι διαδηλωτές είχαν γράψει συνθήματα όπως «Η Ελλάδα η ντροπή της ΕΕ.» καθώς και συνθήματα για τους τσάμηδες. Όπως αναφέρουν τα Αλβανικά μέσα ενημέρωσης, Ελληνικές Σημαίες κάηκαν και σε άλλες πόλεις της Βορείου Αλβανίας,όπου πραγματοποιήθηκαν παρόμοιες συγκεντρώσεις.
Ο έλληνας πρέσβης
ζητάει συγγνώμη
Στο μεταξύ,με ανακοίνωσή του το ίδιο το αλβανικό Υπουργείο Εξωτερικών αναφέρει πως μετά την αντίδραση του αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και του ΥΠΕΞ κ. Ιλίρ Μέτα σχετικά με το επεισόδιο όπου μέλη των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων προσέβαλλαν τους αλβανούς και άλλους γειτονικούς λαούς, ο Έλληνας πρέσβης κ. Νικόλαος Πάζιος γνωστοποίησε στον Αλβανό Υπουργό Εξωτερικών,την αποφασιστικότητα της Ελληνικής Κυβέρνησης να καταδικάσει το γεγονός και να τιμωρήσει σκληρά τους ενόχους.Ο πρέσβης κ. Πάζιος εξέφρασε στον κ. Μέτα τη συγγνώμη της Ελληνικής κυβέρνησης.
http://epirusgate.blogspot.com/2010/03/blog-post_851.html
Σάββατο 27 Μαρτίου 2010
Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010
25η Μαρτίου 1821 - 25η Μαρτίου σήμερα.
189 χρόνια μετά την κήρυξη της επανάστασης και η κατάσταση στην χώρα μας είναι ζοφερή…
Η κοινωνία μας ψυχορραγεί, οι πολιτικοί μας προδίδουν, οι Τούρκοι εντείνουν τις παραβιάσεις, η πατρίδα μας θα αποκτήσει 260.000 νέους Έλληνες, όλο και περισσότεροι νέοι μένουν άνεργοι, η οικονομία πάει από το κακό στο χειρότερο, οι ευρωπαίοι «εταίροι» απειλούν την χώρα μας και της ρίχνουν την χαριστική βολή και ο λαός ένα καζάνι που βράζει…
Αυτά όμως δεν τα περνάμε πρώτη φορά σαν έθνος. Επίκαιροι όσο ποτέ, είναι οι τίμιοι αγωνιστές του ΄21, που μας έδειξαν τον ηρωικό δρόμο της ανιδιοτέλειας, της αντίστασης και του μαρτυρίου.
Την εποχή της επανάστασης του ΄21 ήταν που οι πολιτικάντηδες φυλάκιζαν τον «Γέρο του Μωριά», για δικά τους συμφέροντα και αυτός, ο αρχιστράτηγος του αγώνα, υπέμενε υπομονετικά στην φυλακή την απελευθέρωσή του, αφού πρώτα ο ίδιος έδινε την ελευθερία στην Ελλάδα…
Τον καιρό εκείνο ήταν που τα golden boys της εποχής λαφυραγωγούσαν και εκμεταλλεύονταν την επανάσταση για προσωπικό όφελος. Όμως, ο Νικηταράς δεν άπλωσε το χέρι του στα λάφυρα, παρότι πάμφτωχος, αλλά νοιαζόταν μόνο για την ελευθερία της πατρίδας. Μάλιστα, οι στρατιώτες του κατάφεραν να τον πείσουν να πάρει ως ενθύμιο ένα αδαμαντοκόλλητο σπαθί και ένα άλογο, που όμως ούτε αυτά κράτησε για τον εαυτό του. Το σπαθί το δώρισε αργότερα στον έρανο που έκανε η Πελοποννησιακή Γερουσία και το άλογο, το χάρισε στον αγωνιστή Τσοπανάκο για να μπορεί ν’ ακολουθεί έφιππος τα παλικάρια στις μάχες.
Ο «τουρκοφάγος» αγωνιστής λοιπόν, ήταν αυτός που μετά την επανάσταση συνέλαβαν και καταδίκασαν για μικροπολιτικές σκοπιμότητες παντελώς αθώο, πέρασε ενάμιση χρόνο στις φυλακές και όταν αποφυλακίστηκε, ζητιάνευε έξω από τις εκκλησίες για να μπορέσει να ζήσει και πέθανε αβοήθητος και ξεχασμένος από το ελληνικό κράτος.…
Αλλά υπήρξαν και πολιτικοί με ήθος και θάρρος όπως ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδος, που δεν κοίταξε το προσωπικό του συμφέρον αλλά της πατρίδας, είχε όραμα γι’ αυτήν, προχώρησε σε πολλές μεταρρυθμίσεις, όμως δεν μπόρεσε να συνεχίσει το έργο του, αφού τον έβγαλαν από την μέση οι Μαυρομιχαλαίοι και τα τότε «συμφέροντα» της εποχής (υποψίες υπάρχουν για εντολές ξένου παράγοντα).
Στην Ελλάδα του σήμερα όμως, δυστυχώς παραμένουμε ραγιάδες και έτσι βγαίνουν αληθινά τα λόγια από τον Θούρειο του Ρήγα: «ακόμα τούτη η Άνοιξη, ραγιάδες, ραγιάδες, τούτο το καλοκαίρι»…
Οι παγκόσμιοι κυβερνήτες επέλεξαν την ημέρα της εθνικής μας παλιγγενεσίας, για να πραγματοποιήσουν την Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες και να μας στήσουν ίσως, στο απόσπασμα.
Δυστυχώς όμως έρχονται και δυσκολότερες μέρες. Γι’ αυτό πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και να επαγρυπνούμε.
Μην σκύβετε το κεφάλι, ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ!!! Αντισταθείτε στον εφησυχασμό, αντισταθείτε στον βιασμό της νοημοσύνης μας, αντισταθείτε στην προπαγάνδα των στρατευμένων μέσων ενημέρωσης, αντισταθείτε στο ξεπούλημα της πατρίδας μας, αντισταθείτε στον πόλεμο εναντίον της Ορθοδοξίας.
Φτιάξτε το μετερίζι σας και ταμπουρωθείτε για τον πόλεμο που έχουμε και γι’ αυτά που μας ετοιμάζουν χωρίς να ερωτηθούμε και χωρίς να θέλουμε.
Κλείνοντας, θα αφιερώσουμε στους ντόπιους εχθρούς και στα ξένα γεράκια που ετοιμάζονται να μας κατασπαράξουν, την απάντηση του Κολοκοτρώνη στον Ιμπραήμ: «Όχι τα δέντρα να μας κόψεις, όχι τα σπίτια να μας κάψεις, πέτρα στην πέτρα να μη μείνει, εμείς δεν προσκυνούμε»!!! Και δεν προσκυνούμε γιατί όλα και αν τα χάσουμε, χαρές, πλούτη μεγαλεία, η ελευθερία μας μένει και αυτή είναι η ύψιστη μορφή ελευθερίας, η ελευθερία της ψυχής. Μάθετε λοιπόν ξένοι αφέντες και ντόπια τσιράκια ότι όπως δεν προσκυνήσαμε σε 400 χρόνια σκλαβιάς, έτσι δεν θα προσκυνήσουμε ούτε τώρα, ούτε ποτέ!!!
ΨΗΛΑ ΤΙΣ ΣΗΜΑΙΕΣ!
Να μην μείνει μπαλκόνι χωρίς σημαία και να κατέβουμε όλοι στην παρέλαση, για να τους δώσουμε το δικό μας μήνυμα.
ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ!!!
Π.Κ.
Η κοινωνία μας ψυχορραγεί, οι πολιτικοί μας προδίδουν, οι Τούρκοι εντείνουν τις παραβιάσεις, η πατρίδα μας θα αποκτήσει 260.000 νέους Έλληνες, όλο και περισσότεροι νέοι μένουν άνεργοι, η οικονομία πάει από το κακό στο χειρότερο, οι ευρωπαίοι «εταίροι» απειλούν την χώρα μας και της ρίχνουν την χαριστική βολή και ο λαός ένα καζάνι που βράζει…
Αυτά όμως δεν τα περνάμε πρώτη φορά σαν έθνος. Επίκαιροι όσο ποτέ, είναι οι τίμιοι αγωνιστές του ΄21, που μας έδειξαν τον ηρωικό δρόμο της ανιδιοτέλειας, της αντίστασης και του μαρτυρίου.
Την εποχή της επανάστασης του ΄21 ήταν που οι πολιτικάντηδες φυλάκιζαν τον «Γέρο του Μωριά», για δικά τους συμφέροντα και αυτός, ο αρχιστράτηγος του αγώνα, υπέμενε υπομονετικά στην φυλακή την απελευθέρωσή του, αφού πρώτα ο ίδιος έδινε την ελευθερία στην Ελλάδα…
Τον καιρό εκείνο ήταν που τα golden boys της εποχής λαφυραγωγούσαν και εκμεταλλεύονταν την επανάσταση για προσωπικό όφελος. Όμως, ο Νικηταράς δεν άπλωσε το χέρι του στα λάφυρα, παρότι πάμφτωχος, αλλά νοιαζόταν μόνο για την ελευθερία της πατρίδας. Μάλιστα, οι στρατιώτες του κατάφεραν να τον πείσουν να πάρει ως ενθύμιο ένα αδαμαντοκόλλητο σπαθί και ένα άλογο, που όμως ούτε αυτά κράτησε για τον εαυτό του. Το σπαθί το δώρισε αργότερα στον έρανο που έκανε η Πελοποννησιακή Γερουσία και το άλογο, το χάρισε στον αγωνιστή Τσοπανάκο για να μπορεί ν’ ακολουθεί έφιππος τα παλικάρια στις μάχες.
Ο «τουρκοφάγος» αγωνιστής λοιπόν, ήταν αυτός που μετά την επανάσταση συνέλαβαν και καταδίκασαν για μικροπολιτικές σκοπιμότητες παντελώς αθώο, πέρασε ενάμιση χρόνο στις φυλακές και όταν αποφυλακίστηκε, ζητιάνευε έξω από τις εκκλησίες για να μπορέσει να ζήσει και πέθανε αβοήθητος και ξεχασμένος από το ελληνικό κράτος.…
Αλλά υπήρξαν και πολιτικοί με ήθος και θάρρος όπως ο Ιωάννης Καποδίστριας, ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδος, που δεν κοίταξε το προσωπικό του συμφέρον αλλά της πατρίδας, είχε όραμα γι’ αυτήν, προχώρησε σε πολλές μεταρρυθμίσεις, όμως δεν μπόρεσε να συνεχίσει το έργο του, αφού τον έβγαλαν από την μέση οι Μαυρομιχαλαίοι και τα τότε «συμφέροντα» της εποχής (υποψίες υπάρχουν για εντολές ξένου παράγοντα).
Στην Ελλάδα του σήμερα όμως, δυστυχώς παραμένουμε ραγιάδες και έτσι βγαίνουν αληθινά τα λόγια από τον Θούρειο του Ρήγα: «ακόμα τούτη η Άνοιξη, ραγιάδες, ραγιάδες, τούτο το καλοκαίρι»…
Οι παγκόσμιοι κυβερνήτες επέλεξαν την ημέρα της εθνικής μας παλιγγενεσίας, για να πραγματοποιήσουν την Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες και να μας στήσουν ίσως, στο απόσπασμα.
Δυστυχώς όμως έρχονται και δυσκολότερες μέρες. Γι’ αυτό πρέπει να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και να επαγρυπνούμε.
Μην σκύβετε το κεφάλι, ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ!!! Αντισταθείτε στον εφησυχασμό, αντισταθείτε στον βιασμό της νοημοσύνης μας, αντισταθείτε στην προπαγάνδα των στρατευμένων μέσων ενημέρωσης, αντισταθείτε στο ξεπούλημα της πατρίδας μας, αντισταθείτε στον πόλεμο εναντίον της Ορθοδοξίας.
Φτιάξτε το μετερίζι σας και ταμπουρωθείτε για τον πόλεμο που έχουμε και γι’ αυτά που μας ετοιμάζουν χωρίς να ερωτηθούμε και χωρίς να θέλουμε.
Κλείνοντας, θα αφιερώσουμε στους ντόπιους εχθρούς και στα ξένα γεράκια που ετοιμάζονται να μας κατασπαράξουν, την απάντηση του Κολοκοτρώνη στον Ιμπραήμ: «Όχι τα δέντρα να μας κόψεις, όχι τα σπίτια να μας κάψεις, πέτρα στην πέτρα να μη μείνει, εμείς δεν προσκυνούμε»!!! Και δεν προσκυνούμε γιατί όλα και αν τα χάσουμε, χαρές, πλούτη μεγαλεία, η ελευθερία μας μένει και αυτή είναι η ύψιστη μορφή ελευθερίας, η ελευθερία της ψυχής. Μάθετε λοιπόν ξένοι αφέντες και ντόπια τσιράκια ότι όπως δεν προσκυνήσαμε σε 400 χρόνια σκλαβιάς, έτσι δεν θα προσκυνήσουμε ούτε τώρα, ούτε ποτέ!!!
ΨΗΛΑ ΤΙΣ ΣΗΜΑΙΕΣ!
Να μην μείνει μπαλκόνι χωρίς σημαία και να κατέβουμε όλοι στην παρέλαση, για να τους δώσουμε το δικό μας μήνυμα.
ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΥΣ!!!
Π.Κ.
Τρίτη 16 Μαρτίου 2010
Ένα συγκινητικό γράμμα μιας Μανιάτισσας Μάνας.
Λάβαμε το εξής και το μοιραζόμαστε μαζί σας:
Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΑΛΕΥΡΟΜΑΓΕΙΡΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΩΝ ΓΕΝΝΑΙΩΝ ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΤΗΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ 1974...
ΣΑΣ ΠΡΟΩΘΩ ΤΟ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ!
Ο "ΦΑΡΟΣ ΤΗΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ"είναι μιά λιτή μηνιαία, μανιάτικη εφημερίδα που κυκλοφορεί εδώ και 58 χρόνια αρχικά από τον Παναγιώτη Παπαδογεωργή και στη συνέχειαα-μετά τον θάνατό του[1976] από τον γιο του Γεώργιο ,
Είναι ένα τετρασέλιδο πολύτιμο φύλλο που μας ενημερωνει για τα συμβαίνοντα στη Μάνη και γενικότερα στη Λακωνία και εδώ και 58 χρόνια που κυκλοφορεί έχει κατορθώσει το ακατόρθωτο.Ουδέποτε άφησε να εννοηθεί ότι πρόσκειται σε κάποιο πολιτικό κόμμα.
Είναι όμως μια ευπρεπής πατριωτική εφημερίδα.
Ήταν συνδρομητής αρχικά η Μανιάτισσα μητέρα μου Αγγελική , το γένος Δρακουλη Βουδικκλάρη και μετά τον θάνατό της [1980] συνεχίζω εγώ,
Στο τελευταίο της φύλλο [αριθμ.785,Φεβρουάριος 2010] έχει δύο αναφορές για την παλικαρίσια στάση των Ευζώνων της Προεδρικής Φρουράς , στο γνωστό επεισόδιο , όπου αρνήθηκαν αν και ειδοποιήθηκαν για τους κινδύνους,να εγκαταλειψουν τη θέση τους, όταν διάφοροι -αυτοτιτλοοφορούμενοι ως αναρχικοί- είχαν μετατρέψει σε πεδίο μάχης τον προ του Ιερού των Ιερών , χώρο του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτου.
Με μεγάλη συγκίνηση και περηφάνια , ως Έλλην αλλά και ως καταγόμενος από Μανιάτες γονείς σας παρουσιάζω το κείμενο της μητέρας ενός από τους Ευζώνους ,του Μανιάτη Ιωάννη Ανδρεάκου.
Να λοιπόν που οι σημεινες Μανιάτισσες Μάνες συνεχίζουν την όμορφη παράδοση των Προγόνων τους Μανάδων της Αρχαίας Σπάρτης..
Δ. Αλευρομάγειρος.
-------------------------------------------------------------------------
Το κείμενο της Μανιάτισσας Μάνας.
----------------------------------------------------------
Στον γιο μου Ιωάννη Ανδρεάκο.
Εύζωνο της Προεδρικής Φρουράς.
Ίσως ακουστεί εγωιστικό. Αλλά όταν πρόκειται γιά τον γιό που την έκανε περήφανη μάνα και Ελληνίδα, είναι ανάγκη να μιλήσει και ευθύνη.
Το Σάββατο 9 Ιανουαρίου στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη γραφόταν Ιστορία και εγώ ήμουν μακριά σου και δεν γνώριζα τίποτα.
Η γενναία απόφασή σου να μην υποχωρήσεις στον κίνδυνο που δίπλα σου διαδραματιζόταν στη βόμβα που κάποιοι επικίνδυνοι τρομοκράτες είχαν τοποθετήσει με σκοπό να πλήξουν τη Δημοκρατία, τις αξίες , τα ιδανικά και συ παιδί μου, σπλάχνο μου να είσαι εκεί "βροντοφωναζοντας ΟΧΙ" με το Ευζωνικό κλείσιμο των ματιών.
Δεν σκέφτηκες ουτε τα νιάτα σου, ούτε τους γονείς σου, έβαλες πάνω απ όλα τον όρκο σου που έδωσες στην Πατρίδα, στον όρκο στον άγνωστο ηρωικό στρατιώτη, τον όρκο στα ιεράα και τα όσια.
Είμαι περήφανη, ημουν περήφανη γιά σένα, γιατί μόνον εγώ ήξερα ότι εσύ θα έμενες.
Γιατί εγώ ήξερα πως μεγάλωσες και τι αρχές είχες. Ήξερα ότι θα ήσουν εκεί στο καθήκον.
ΑΓΟΡΙ μου με έκανες όχι απλά περήφανη, αλλά με γέμισες ελπίδα πως τούτη η χώρα έχει μέλλον και πως γεννιέται μέσα από τις στάχτες της.
ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ μου εσύ και τα άλλα δυό παιδιά θα είσαστε φωτεινό παράδειγμα γιά τις επόμενες γενιές παιδιών, που θα διδαχθούν από τη στάση σας και θα κρατούν ψηλά τα ιδανικά της πατρίδας μας.
Γιάννη μου, αγόρι μου σ' ευχαριστώ και σου δίνω την ευχή μου να είσαι γερός, δυνατός και πάντα να είσαι ωφέλιμος γιά την πατρίδα σου, την οικογένειά σου και το κοινωνικό σύνολο.
Η Μάνα σου,
ΓΕΩΡΓΙΑ ΑΝΔΡΕΑΚΟΥ,
σύζυγος Δρακούλη.
Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΑΛΕΥΡΟΜΑΓΕΙΡΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΩΝ ΓΕΝΝΑΙΩΝ ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΤΗΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ 1974...
ΣΑΣ ΠΡΟΩΘΩ ΤΟ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ!
Ο "ΦΑΡΟΣ ΤΗΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ"είναι μιά λιτή μηνιαία, μανιάτικη εφημερίδα που κυκλοφορεί εδώ και 58 χρόνια αρχικά από τον Παναγιώτη Παπαδογεωργή και στη συνέχειαα-μετά τον θάνατό του[1976] από τον γιο του Γεώργιο ,
Είναι ένα τετρασέλιδο πολύτιμο φύλλο που μας ενημερωνει για τα συμβαίνοντα στη Μάνη και γενικότερα στη Λακωνία και εδώ και 58 χρόνια που κυκλοφορεί έχει κατορθώσει το ακατόρθωτο.Ουδέποτε άφησε να εννοηθεί ότι πρόσκειται σε κάποιο πολιτικό κόμμα.
Είναι όμως μια ευπρεπής πατριωτική εφημερίδα.
Ήταν συνδρομητής αρχικά η Μανιάτισσα μητέρα μου Αγγελική , το γένος Δρακουλη Βουδικκλάρη και μετά τον θάνατό της [1980] συνεχίζω εγώ,
Στο τελευταίο της φύλλο [αριθμ.785,Φεβρουάριος 2010] έχει δύο αναφορές για την παλικαρίσια στάση των Ευζώνων της Προεδρικής Φρουράς , στο γνωστό επεισόδιο , όπου αρνήθηκαν αν και ειδοποιήθηκαν για τους κινδύνους,να εγκαταλειψουν τη θέση τους, όταν διάφοροι -αυτοτιτλοοφορούμενοι ως αναρχικοί- είχαν μετατρέψει σε πεδίο μάχης τον προ του Ιερού των Ιερών , χώρο του Μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτου.
Με μεγάλη συγκίνηση και περηφάνια , ως Έλλην αλλά και ως καταγόμενος από Μανιάτες γονείς σας παρουσιάζω το κείμενο της μητέρας ενός από τους Ευζώνους ,του Μανιάτη Ιωάννη Ανδρεάκου.
Να λοιπόν που οι σημεινες Μανιάτισσες Μάνες συνεχίζουν την όμορφη παράδοση των Προγόνων τους Μανάδων της Αρχαίας Σπάρτης..
Δ. Αλευρομάγειρος.
-------------------------------------------------------------------------
Το κείμενο της Μανιάτισσας Μάνας.
----------------------------------------------------------
Στον γιο μου Ιωάννη Ανδρεάκο.
Εύζωνο της Προεδρικής Φρουράς.
Ίσως ακουστεί εγωιστικό. Αλλά όταν πρόκειται γιά τον γιό που την έκανε περήφανη μάνα και Ελληνίδα, είναι ανάγκη να μιλήσει και ευθύνη.
Το Σάββατο 9 Ιανουαρίου στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη γραφόταν Ιστορία και εγώ ήμουν μακριά σου και δεν γνώριζα τίποτα.
Η γενναία απόφασή σου να μην υποχωρήσεις στον κίνδυνο που δίπλα σου διαδραματιζόταν στη βόμβα που κάποιοι επικίνδυνοι τρομοκράτες είχαν τοποθετήσει με σκοπό να πλήξουν τη Δημοκρατία, τις αξίες , τα ιδανικά και συ παιδί μου, σπλάχνο μου να είσαι εκεί "βροντοφωναζοντας ΟΧΙ" με το Ευζωνικό κλείσιμο των ματιών.
Δεν σκέφτηκες ουτε τα νιάτα σου, ούτε τους γονείς σου, έβαλες πάνω απ όλα τον όρκο σου που έδωσες στην Πατρίδα, στον όρκο στον άγνωστο ηρωικό στρατιώτη, τον όρκο στα ιεράα και τα όσια.
Είμαι περήφανη, ημουν περήφανη γιά σένα, γιατί μόνον εγώ ήξερα ότι εσύ θα έμενες.
Γιατί εγώ ήξερα πως μεγάλωσες και τι αρχές είχες. Ήξερα ότι θα ήσουν εκεί στο καθήκον.
ΑΓΟΡΙ μου με έκανες όχι απλά περήφανη, αλλά με γέμισες ελπίδα πως τούτη η χώρα έχει μέλλον και πως γεννιέται μέσα από τις στάχτες της.
ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ μου εσύ και τα άλλα δυό παιδιά θα είσαστε φωτεινό παράδειγμα γιά τις επόμενες γενιές παιδιών, που θα διδαχθούν από τη στάση σας και θα κρατούν ψηλά τα ιδανικά της πατρίδας μας.
Γιάννη μου, αγόρι μου σ' ευχαριστώ και σου δίνω την ευχή μου να είσαι γερός, δυνατός και πάντα να είσαι ωφέλιμος γιά την πατρίδα σου, την οικογένειά σου και το κοινωνικό σύνολο.
Η Μάνα σου,
ΓΕΩΡΓΙΑ ΑΝΔΡΕΑΚΟΥ,
σύζυγος Δρακούλη.
Δευτέρα 15 Μαρτίου 2010
ΦΘΗΝΗ ΒΕΝΖΙΝΗ
http://www.ypan.gr/flash_fuel/ath/ath.htm
Σελίδα του Υπουργείου Ανάπτυξης.
Διαλέξτε την περιοχή που μένετε, τύπο βενζίνης που θέλετε
εκ δεξιών , και αφήστε την αναζήτηση να σας οδηγήσει
στα οικονομικότερα πρατήρια τα οποία σημειωτέον ότι δεν έχουν
νοθευμένη βενζίνη .......
Η σελίδα ενημερώνεται πολύ τακτικά !
Σελίδα του Υπουργείου Ανάπτυξης.
Διαλέξτε την περιοχή που μένετε, τύπο βενζίνης που θέλετε
εκ δεξιών , και αφήστε την αναζήτηση να σας οδηγήσει
στα οικονομικότερα πρατήρια τα οποία σημειωτέον ότι δεν έχουν
νοθευμένη βενζίνη .......
Η σελίδα ενημερώνεται πολύ τακτικά !
Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010
Για ευρωσκεπτικιστές....
Στο παρακάτω σύντομο video, ο Βρετανός εθνικιστής ευρωβουλευτής Nigel Farage, αρχηγός του μικρού κόμματος "Κόμμα της Ανεξαρτησίας"(United Kingdom Independence Party-UKIP), σε μια ομιλία του στην ευρωβουλή πριν λίγες ημέρες, ξεμπροστιάζει τον Βέλγο πρόεδρο της Ε.Ε. Herman Van Rompuυy, τον οποίο χαρακτηρίζει διορισμένο και παντελώς άγνωστο, για τα μέτρα που προτίνει για μια παγκόσμια διακυβέρνυση.
Ο Farage, δεν ξεχνάει να αναφερθεί και στον τρόπο που μεταχειρίζεται η Ε.Ε. την Ελλάδα, στα πλαίσια της οικονοιμκής κρίσης.
Έχουμε λοιπόν έναν απρόσμενο υποστηρικτή, ενώ οι δικοί μας ευρωβουλευές κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου, ή πολύ απλά δειλιάζουν γιατί δεν έχουν το ανάλογο ανάστημα να υπερασπιστούν την χώρα μας...
http://www.youtube.com/watch?v=9p1syaWAOxQ
Ο Farage, δεν ξεχνάει να αναφερθεί και στον τρόπο που μεταχειρίζεται η Ε.Ε. την Ελλάδα, στα πλαίσια της οικονοιμκής κρίσης.
Έχουμε λοιπόν έναν απρόσμενο υποστηρικτή, ενώ οι δικοί μας ευρωβουλευές κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου, ή πολύ απλά δειλιάζουν γιατί δεν έχουν το ανάλογο ανάστημα να υπερασπιστούν την χώρα μας...
http://www.youtube.com/watch?v=9p1syaWAOxQ
Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010
Συλλογή υπογραφών - Αίτημα για ανάκληση της απόφασης αναστολής του εορτασμού της 25ης Μαρτίου στις ελληνικές διπλωματικές αποστολές του εξωτερικού
Το Αντίβαρο λαμβάνει μία νέα πρωτοβουλία: την προσπάθεια ανάκλησης της απόφασης του Υπουργείου των Εξωτερικών για αναστολή των εορταστικών εκδηλώσεων της 25ης Μαρτίου στις διπλωματικές αποστολές της Ελλάδας στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα για λόγους «συμβολισμού» και με βάση την «οικονομική δυσχέρεια της χώρας».
Έτσι, στις 8 Μαρτίου θα αποσταλεί στους αρμόδιους (Υπ.Εξωτερικών, αρχηγούς κομμάτων, Προεδρία της Δημοκρατίας) μια επιστολή. Όποιος επιθυμεί μπορεί να την υπογράψει και να συμπεριληφθεί τ' όνομά του στην επιστολή μέσω του παρακάτω συνδέσμου: http://www.antibaro.gr/node/1282
Έτσι, στις 8 Μαρτίου θα αποσταλεί στους αρμόδιους (Υπ.Εξωτερικών, αρχηγούς κομμάτων, Προεδρία της Δημοκρατίας) μια επιστολή. Όποιος επιθυμεί μπορεί να την υπογράψει και να συμπεριληφθεί τ' όνομά του στην επιστολή μέσω του παρακάτω συνδέσμου: http://www.antibaro.gr/node/1282
10 μήνες φυλακή στον Νομάρχη Αχαίας, κ. Δημήτρη Κατσικόπουλο, για παράβαση καθήκοντος!
Πόσο μεγάλη είδηση μπορεί να αποτελέσει η καταδίκη ενός νομάρχη με 10μηνη φυλάκιση για παράβαση καθήκοντος κατ εξακολούθηση και με πρόθεση για πράξεις επ ωφελείας τρίτου….
Η απάντηση είναι ότι αν μιλάμε για Αχαΐα και για νομάρχη ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν αποτελεί είδηση μεγάλη αλλά θα είναι και θαύμα αν περάσει έστω και μέσα από πολύ ψιλά γράμματα κάποιων τοπικών εφημερίδων. Το θέμα όμως είναι ότι με την πρόσφατη απόφαση του (495-496/2010) το τριμελές πρωτοδικείο της Πάτρας καταδίκασε τον κ. Κατσικόπουλο Δημήτρη, νομάρχη Αχαΐας σε φυλάκιση 10 μηνών (!!) για πράξεις που τελέσθηκαν από αυτόν στις 3-11-2003 και 25-5-2004. Οι πράξεις αυτές αφορούσαν στο ότι δεν έγιναν οι απαιτούμενες ενέργειες ελέγχου σε γνωστό εργολάβο κατασκευαστή κατοικιών στη Πάτρα (Ζώη Αθανασόπουλο) ο οποίος ανέγειρε παράνομα (κατά το δικαστήριο) τον 5ο όροφο πολυκατοικίας συνολικού εμβαδού 305 τ.μ, στην περιοχή της Αρόης η οποία αποτελεί μία από τις πιο ακριβότερες περιοχές της πόλης.
Πιθανολογούμε ότι ο κ. Κατσικόπουλος θα υπέβαλε ήδη έφεση κατά της απόφασης και έτσι νομικά θα έχει την δυνατότητα να είναι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές μιας και απότι γνωρίζουμε είναι πολύ δύσκολο να εξετασθεί αυτή μέχρι τον επόμενο Νοέμβριο που θα γίνουν οι δημοτικές και περιφερειακές (αν περπατήσει ο Καλλικράτης ) εκλογές. Φανταζόμαστε όμως ότι το μεγάλο ερώτημα είναι αν το ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος Παπανδρέου είναι διατεθειμένος να ριψοκινδυνεύσει μια μελλοντική απόρριψη της έφεσης του κ. Κατσικόπουλου και να βρεθεί με έναν μελλοντικό περιφερειάρχη ή δήμαρχο υπόδικο….
Είναι πάντως αλήθεια και λογικό ότι ο δήμαρχος της Πάτρας κ. Φούρας μετά την δικαστική απόφαση εναντίον του νομάρχη, νοιώθει πολύ μα πολύ πιο σίγουρος για το επίσημο χρίσμα του ΠΑΣΟΚ για την υποψηφιότητα του σαν Δημάρχου της Πάτρας στις επόμενες δημοτικές εκλογές.
http://aigio.org/
Η απάντηση είναι ότι αν μιλάμε για Αχαΐα και για νομάρχη ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν αποτελεί είδηση μεγάλη αλλά θα είναι και θαύμα αν περάσει έστω και μέσα από πολύ ψιλά γράμματα κάποιων τοπικών εφημερίδων. Το θέμα όμως είναι ότι με την πρόσφατη απόφαση του (495-496/2010) το τριμελές πρωτοδικείο της Πάτρας καταδίκασε τον κ. Κατσικόπουλο Δημήτρη, νομάρχη Αχαΐας σε φυλάκιση 10 μηνών (!!) για πράξεις που τελέσθηκαν από αυτόν στις 3-11-2003 και 25-5-2004. Οι πράξεις αυτές αφορούσαν στο ότι δεν έγιναν οι απαιτούμενες ενέργειες ελέγχου σε γνωστό εργολάβο κατασκευαστή κατοικιών στη Πάτρα (Ζώη Αθανασόπουλο) ο οποίος ανέγειρε παράνομα (κατά το δικαστήριο) τον 5ο όροφο πολυκατοικίας συνολικού εμβαδού 305 τ.μ, στην περιοχή της Αρόης η οποία αποτελεί μία από τις πιο ακριβότερες περιοχές της πόλης.
Πιθανολογούμε ότι ο κ. Κατσικόπουλος θα υπέβαλε ήδη έφεση κατά της απόφασης και έτσι νομικά θα έχει την δυνατότητα να είναι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές μιας και απότι γνωρίζουμε είναι πολύ δύσκολο να εξετασθεί αυτή μέχρι τον επόμενο Νοέμβριο που θα γίνουν οι δημοτικές και περιφερειακές (αν περπατήσει ο Καλλικράτης ) εκλογές. Φανταζόμαστε όμως ότι το μεγάλο ερώτημα είναι αν το ΠΑΣΟΚ και ο Γιώργος Παπανδρέου είναι διατεθειμένος να ριψοκινδυνεύσει μια μελλοντική απόρριψη της έφεσης του κ. Κατσικόπουλου και να βρεθεί με έναν μελλοντικό περιφερειάρχη ή δήμαρχο υπόδικο….
Είναι πάντως αλήθεια και λογικό ότι ο δήμαρχος της Πάτρας κ. Φούρας μετά την δικαστική απόφαση εναντίον του νομάρχη, νοιώθει πολύ μα πολύ πιο σίγουρος για το επίσημο χρίσμα του ΠΑΣΟΚ για την υποψηφιότητα του σαν Δημάρχου της Πάτρας στις επόμενες δημοτικές εκλογές.
http://aigio.org/
Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010
Σοκ και δέος από τους βανδαλισμούς στο ΑΠΘ
Σημαντικές φθορές άφησαν πίσω τους οι καταληψίες. Αφαίρεσαν σπάνιο αντίγραφο προτομής του Αριστοτέλη.
Tης Στελίνας Μαργαριτίδου
smargaritidou@gmail.com
Οι βανδαλισμοί, που χαρακτηρίζουν το ήθος των καταληψιών, και η ολοκληρωτική λεηλασία του κυλικείου, που βρίσκεται στο κτίριο διοίκησης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, συνθέτουν την εικόνα που άφησε πίσω της ομάδα φοιτητών χθες το μεσημέρι κατά την αποχώρησή της έπειτα απο μία εβδομάδα σχεδόν, από το κτίριο στο οποίο στεγάζεται η πρυτανεία του ΑΠΘ.
Η εικόνα που αντίκρισαν οι φύλακες του κτιρίου την ώρα που καθηγητές, διοικητικό προσωπικό και φοιτητές, έλληνες και ξένοι, περίμεναν υπομονετικά τους καταληψίες να μαζέψουν τα πράγματά τους και να τα φορτώσουν στο αυτοκίνητό τους, μπροστά από το κτίριο της διοίκησης, είναι πέρα (σχεδόν) από κάθε φαντασία. Οι περισσότεροι από αυτούς δήλωναν "συγκλονισμένοι".
Απαξιώνουν το Πανεπιστήμιο
"Αυτά τα άτομα θέλουν να δείξουν με τη συμπεριφορά τους ότι έχουν εξουσία στο πανεπιστήμιο. Αυτοαποκαλούνται αντιεξουσιαστές. Με τη συμπεριφορά τους, αυτό που θέλουν να απαξιώσουν είναι το δημόσιο πανεπιστήμιο. Παρόμοια περιστατικά έχουν συμβεί και στην Πολυτεχνική Σχολή", αναφέρει ο κοσμήτορας της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ Νικόλαος Μουσιόπουλος.
Ο αντιπρύτανης του ΑΠΘ Ανδρέας Γιαννακουδάκης επισημαίνει: "Είναι η πρώτη φορά που γίνονται αυτού του τύπου οι βανδαλισμοί. Πιστεύω ότι θα έκαναν ακόμη μεγαλύτερες καταστροφές αλλά ευτυχώς ήταν μια ομάδα απομονωμένη από τις φοιτητικές παρατάξεις. Η επέμβαση της αστυνομίας την περασμένη εβδομάδα ήταν γιʼ αυτούς μόνο η αφορμή".
Τι άφησαν πίσω τους
Ανθρώπινα περιττώματα και ούρα στον κεντρικό χώρο υποδοχής ενός από τα μεγαλύτερα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας, βωμολοχίες γραμμένες στους τοίχους, στην επιγραφή με τους "διατελέσαντες πρυτάνεις του ΑΠΘ", την οποία τοποθέτησαν ανάποδα, μια μεγάλη ελληνική σημαία καμένη και ένα μοναδικό σύμβολο, η προτομή του Αριστοτέλη, ένα σπάνιο αντίγραφο που είχε δωρίσει ο καθηγητής Δημήτρης Παντερμαλής στο ΑΠΘ να λείπει από τη θέση του. Οι φύλακες του κτιρίου, αν και συνηθισμένοι, όπως φαίνεται, από παρόμοιες καταστάσεις, περίμεναν υπομονετικά να μεταφέρουν οι καταληψίες τα πράγματά τους: υπνόσακους και στρώματα, μια σακούλα με ξυλοκάρβουνα, μπογιές και ταβανόβουρτσες, κοντάρια και πανό... Στη συνέχεια, σε κλίμα ειρηνικό, ξεκίνησε η καταγραφή της καταστροφής.
"Οι καταληψίες άρπαξαν τα πάντα από το κυλικείο. Μάλιστα, λίγο πριν εγκαταλείψουν το κτίριο έφτιαξαν δύο καφέδες και τους ήπιαν. Δεν είναι η πρώτη φορά. Οι ζημιές ξεπερνούν τις 10.000 ευρώ σε εμπόρευμα", δήλωσε υπάλληλος.
Η μανία των νεαρών ήταν τέτοια που λέρωσαν και προξένησαν φθορές σε τουαλέτα για άτομα με ειδικές ανάγκες. Η σημαντικότερη ωστόσο φθορά που προκλήθηκε από την πολυήμερη κατάληψη είναι η αφαίρεση της προτομής του Αριστοτέλη. Η συγκεκριμένη προτομή αποτελεί πιστό αντίγραφο της κεφαλής του φιλοσόφου που βρέθηκε στο Λύκειο Αθηνών. Είναι μάλιστα μοναδική, καθώς το πρόσωπο του αρχαίου έλληνα φιλοσόφου παρουσιάζεται με τα πλήρη του χαρακτηριστικά. Η τοποθέτησή της έγινε με κάθε επισημότητα, καθώς το αντίγραφο δωρίθηκε από τον κ. Παντερμαλή στο ΑΠΘ.
"Ίσως αυτή η βίαιη αντίδραση να προκλήθηκε από την εισβολή αστυνομικών την περασμένη εβδομάδα στο Πανεπιστήμιο. Πιθανολογούμε ότι τέτοιες ενέργειες μπορεί να είναι προβοκάτσια, καθώς υπονομεύουν τον θεσμό του ασύλου. Δυστυχώς, όσο περνά ο καιρός και βαθαίνει η κρίση στην ελληνική κοινωνία, η κατάσταση κλιμακώνεται. Έχει ξεφύγει πλέον από τα χέρια της ακαδημαϊκής κοινότητας και των φοιτητικών συλλόγων", δηλώνει στη "Μ" ο γραμματέας της ΠΑΣΠ ΑΕΙ Θεσσαλονίκης Λάζαρος Μπίτκας.
Πότε θα τελειώσουν οι βανδαλισμοί;
Την περασμένη εβδομάδα περίπου 30 άτομα με φορητή γεννήτρια ρεύματος και ηλεκτρικά σιδεροπρίονα απείλησαν τους υπαλλήλους φύλαξης και κατέστρεψαν τις μπάρες εισόδου του πανεπιστημίου επί της οδού Αγίου Δημητρίου και στη συνέχεια αυτές της εισόδου επί της Εγνατίας. Η ομάδα επιχείρησε να μπει στο κτίριο της διοίκησης αλλά με την επέμβαση ειδικών δυνάμεων ασφαλείας απωθήθηκε. Λίγο αργότερα, ομάδα εξωπανεπιστημιακών και φοιτητών μπήκε στο κτίριο της διοίκησης και το κατέλαβε. Δεν είναι η πρώτη φορά που καταληψίες του ΑΠΘ εκδηλώνουν την οργή και τη μανία τους. Το 2007 βεβήλωσαν εικόνες στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ, ενώ τον Απρίλιο του 2009 προκάλεσαν σοβαρότατες ζημίες στο Βιολογικό, στην Πολυτεχνική Σχολή και στον κεντρικό υπολογιστή του ΑΠΘ. Η τότε εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Άννα Διαμαντοπούλου είχε δηλώσει ότι "οι πρυτανικές αρχές στη Θεσσαλονίκη λειτουργούν υπό το βάρος απειλών αλλά κάποιες φορές και βίας". Κάτι που δυστυχώς επιβεβαιώνεται...
http://www.makthes.gr/index.php?name=News&file=article&sid=51894
Μαρ 03, 2010
Tης Στελίνας Μαργαριτίδου
smargaritidou@gmail.com
Οι βανδαλισμοί, που χαρακτηρίζουν το ήθος των καταληψιών, και η ολοκληρωτική λεηλασία του κυλικείου, που βρίσκεται στο κτίριο διοίκησης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, συνθέτουν την εικόνα που άφησε πίσω της ομάδα φοιτητών χθες το μεσημέρι κατά την αποχώρησή της έπειτα απο μία εβδομάδα σχεδόν, από το κτίριο στο οποίο στεγάζεται η πρυτανεία του ΑΠΘ.
Η εικόνα που αντίκρισαν οι φύλακες του κτιρίου την ώρα που καθηγητές, διοικητικό προσωπικό και φοιτητές, έλληνες και ξένοι, περίμεναν υπομονετικά τους καταληψίες να μαζέψουν τα πράγματά τους και να τα φορτώσουν στο αυτοκίνητό τους, μπροστά από το κτίριο της διοίκησης, είναι πέρα (σχεδόν) από κάθε φαντασία. Οι περισσότεροι από αυτούς δήλωναν "συγκλονισμένοι".
Απαξιώνουν το Πανεπιστήμιο
"Αυτά τα άτομα θέλουν να δείξουν με τη συμπεριφορά τους ότι έχουν εξουσία στο πανεπιστήμιο. Αυτοαποκαλούνται αντιεξουσιαστές. Με τη συμπεριφορά τους, αυτό που θέλουν να απαξιώσουν είναι το δημόσιο πανεπιστήμιο. Παρόμοια περιστατικά έχουν συμβεί και στην Πολυτεχνική Σχολή", αναφέρει ο κοσμήτορας της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ Νικόλαος Μουσιόπουλος.
Ο αντιπρύτανης του ΑΠΘ Ανδρέας Γιαννακουδάκης επισημαίνει: "Είναι η πρώτη φορά που γίνονται αυτού του τύπου οι βανδαλισμοί. Πιστεύω ότι θα έκαναν ακόμη μεγαλύτερες καταστροφές αλλά ευτυχώς ήταν μια ομάδα απομονωμένη από τις φοιτητικές παρατάξεις. Η επέμβαση της αστυνομίας την περασμένη εβδομάδα ήταν γιʼ αυτούς μόνο η αφορμή".
Τι άφησαν πίσω τους
Ανθρώπινα περιττώματα και ούρα στον κεντρικό χώρο υποδοχής ενός από τα μεγαλύτερα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας, βωμολοχίες γραμμένες στους τοίχους, στην επιγραφή με τους "διατελέσαντες πρυτάνεις του ΑΠΘ", την οποία τοποθέτησαν ανάποδα, μια μεγάλη ελληνική σημαία καμένη και ένα μοναδικό σύμβολο, η προτομή του Αριστοτέλη, ένα σπάνιο αντίγραφο που είχε δωρίσει ο καθηγητής Δημήτρης Παντερμαλής στο ΑΠΘ να λείπει από τη θέση του. Οι φύλακες του κτιρίου, αν και συνηθισμένοι, όπως φαίνεται, από παρόμοιες καταστάσεις, περίμεναν υπομονετικά να μεταφέρουν οι καταληψίες τα πράγματά τους: υπνόσακους και στρώματα, μια σακούλα με ξυλοκάρβουνα, μπογιές και ταβανόβουρτσες, κοντάρια και πανό... Στη συνέχεια, σε κλίμα ειρηνικό, ξεκίνησε η καταγραφή της καταστροφής.
"Οι καταληψίες άρπαξαν τα πάντα από το κυλικείο. Μάλιστα, λίγο πριν εγκαταλείψουν το κτίριο έφτιαξαν δύο καφέδες και τους ήπιαν. Δεν είναι η πρώτη φορά. Οι ζημιές ξεπερνούν τις 10.000 ευρώ σε εμπόρευμα", δήλωσε υπάλληλος.
Η μανία των νεαρών ήταν τέτοια που λέρωσαν και προξένησαν φθορές σε τουαλέτα για άτομα με ειδικές ανάγκες. Η σημαντικότερη ωστόσο φθορά που προκλήθηκε από την πολυήμερη κατάληψη είναι η αφαίρεση της προτομής του Αριστοτέλη. Η συγκεκριμένη προτομή αποτελεί πιστό αντίγραφο της κεφαλής του φιλοσόφου που βρέθηκε στο Λύκειο Αθηνών. Είναι μάλιστα μοναδική, καθώς το πρόσωπο του αρχαίου έλληνα φιλοσόφου παρουσιάζεται με τα πλήρη του χαρακτηριστικά. Η τοποθέτησή της έγινε με κάθε επισημότητα, καθώς το αντίγραφο δωρίθηκε από τον κ. Παντερμαλή στο ΑΠΘ.
"Ίσως αυτή η βίαιη αντίδραση να προκλήθηκε από την εισβολή αστυνομικών την περασμένη εβδομάδα στο Πανεπιστήμιο. Πιθανολογούμε ότι τέτοιες ενέργειες μπορεί να είναι προβοκάτσια, καθώς υπονομεύουν τον θεσμό του ασύλου. Δυστυχώς, όσο περνά ο καιρός και βαθαίνει η κρίση στην ελληνική κοινωνία, η κατάσταση κλιμακώνεται. Έχει ξεφύγει πλέον από τα χέρια της ακαδημαϊκής κοινότητας και των φοιτητικών συλλόγων", δηλώνει στη "Μ" ο γραμματέας της ΠΑΣΠ ΑΕΙ Θεσσαλονίκης Λάζαρος Μπίτκας.
Πότε θα τελειώσουν οι βανδαλισμοί;
Την περασμένη εβδομάδα περίπου 30 άτομα με φορητή γεννήτρια ρεύματος και ηλεκτρικά σιδεροπρίονα απείλησαν τους υπαλλήλους φύλαξης και κατέστρεψαν τις μπάρες εισόδου του πανεπιστημίου επί της οδού Αγίου Δημητρίου και στη συνέχεια αυτές της εισόδου επί της Εγνατίας. Η ομάδα επιχείρησε να μπει στο κτίριο της διοίκησης αλλά με την επέμβαση ειδικών δυνάμεων ασφαλείας απωθήθηκε. Λίγο αργότερα, ομάδα εξωπανεπιστημιακών και φοιτητών μπήκε στο κτίριο της διοίκησης και το κατέλαβε. Δεν είναι η πρώτη φορά που καταληψίες του ΑΠΘ εκδηλώνουν την οργή και τη μανία τους. Το 2007 βεβήλωσαν εικόνες στη Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ, ενώ τον Απρίλιο του 2009 προκάλεσαν σοβαρότατες ζημίες στο Βιολογικό, στην Πολυτεχνική Σχολή και στον κεντρικό υπολογιστή του ΑΠΘ. Η τότε εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Άννα Διαμαντοπούλου είχε δηλώσει ότι "οι πρυτανικές αρχές στη Θεσσαλονίκη λειτουργούν υπό το βάρος απειλών αλλά κάποιες φορές και βίας". Κάτι που δυστυχώς επιβεβαιώνεται...
http://www.makthes.gr/index.php?name=News&file=article&sid=51894
Μαρ 03, 2010
3 Μαρτίου. Μνήμη Γρηγόρη Αυξεντίου. «Μέχρι σήμερα μαθαίνατε πως πολεμούν οι Έλληνες. Σήμερα θα μάθετε και πως πεθαίνουν»
Με τα παραπάνω λόγια ο Γρηγόρης Αυξεντίου «υποδέχθηκε» τους Άγγλους δυνάστες όταν τον περικύκλωσαν στον τόπο μαρτυρίου του, την μονή Μαχαιρά λίγο πριν γίνει μια ακόμα φωτεινή λαμπάδα που φέγγει στο διάβα του έθνους.
Σας παραθέτουμε τα γεγονότα της ημέρα του θανάτου του Αυξεντίου, καθώς και μερικά λόγια για την ζωή του από το blog infognomonpolitics, στην παρακάτω διεύθυνση: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/03/1928-1957.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed%3A+InfognomonPolitics+%28InfognomonPolitics%29&utm_content=Yahoo%21+Mail.
Τρίτη, 02 Μαρτίου 2010
Γρηγόρης Αυξεντίου (1928-1957) – Ο σταυραετός του Μαχαιρά
«Στην εσχάτην ανάγκην θα αγωνιστώ και θα πεθάνω σαν Έλληνας, αλλά ζωντανόν δεν θα με πιάσουν».Γρηγόρης Αυξεντίου.
Ο Γρηγόρης Αυξεντίου γεννήθηκε στο χωριό Λύση της επαρχίας Αμμοχώστου, που βρίσκεται ανάμεσα στη Λευκωσία και την Αμμόχωστο, στις 22 Φεβρουαρίου του 1928. Από τη φύση του ήταν παράτολμος και ατίθασος, ενώ είχε γαλουχηθεί με εθνικά και θρησκευτικά ιδεώδη.
Οι γονείς του, Πιερής και Αντωνού, ήταν εύποροι αγρότες. Είχε και μια αδερφή, την Χρυσταλλού Αυξεντίου-Σουρουλλά
Ο Γρηγόρης μετά το δημοτικό σχολείο του χωριού του φοίτησε στο Ελληνικό Γυμνάσιο Αμμοχώστου και ακολούθως έφυγε για την Ελλάδα με σκοπό να γίνει στρατιωτικός. Για να σπουδάσει, πήρε πρώτα την ελληνική υπηκοότητα και ξεγράφτηκε ουσιαστικά από την τότε αγγλοκρατούμενη Κύπρο. Μπήκε τελικά στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών και παράλληλα μελετούσε φιλολογία σκοπεύοντας να παρακολουθήσει αργότερα τη Φιλοσοφική. Το 1949 απέτυχε στις εξετάσεις της Σχολής Ευελπίδων και γράφτηκε στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών του Ελληνικού Στρατού και έλαβε κατάρτιση ανθυπολοχαγού. Εκεί αφού αποφοίτησε, έκανε τη στρατιωτική του θητεία στον 1° λόχο του 613ου τάγματος πεζικού, στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα και αλλού, απ’ όπου και έστελνε φλογερά πατριωτικά γράμματα στους δικούς του, αναφέροντας ότι εκεί αισθανόταν περήφανος γιατί έκανε το καθήκον του προς την πατρίδα.
Τελείωσε τη θητεία του στις 15/11/1952 και επέστρεψε στην Κύπρο, όπου άρχισε να εργάζεται στα κτήματα του πατέρα του σαν οδηγός, μεταφέροντας εργάτες από τη Λύση στην Αμμόχωστο. Εκείνη την περίοδο αρραβωνιάζεται.
Τον Ιανουάριο του 1955 μυήθηκε στην Ε.Ο.Κ.Α. (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών, με κύριο στόχο την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα) από τον Ανδρέα Αζίνα και είχε την πρώτη του επαφή με το Γρίβα στις 20/1/1955, που ήταν αρχηγός της Ε.Ο.Κ.Α. και μπήκε στον αγώνα κατά των Άγγλων.
Αντί του καθιερωμένου όρκου, ο Γεώργιος Γρίβας Διγενής δέχτηκε τον λόγο της στρατιωτικής τιμής του Αυξεντίου.
Την άνοιξη του ιδίου χρόνου συμμετείχε στις επιθέσεις κατά της Ηλεκτρικής Εταιρείας και του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Λευκωσίας. Πολύ γρήγορα διακρίθηκε για τις ηγετικές του ικανότητες και ο Γρίβας, αναγνωρίζοντας το ήθος και τον πατριωτικό του ζήλο, του δίνει την θέση του υπαρχηγού της Ε.Ο.Κ.Α και του αναθέτει την στρατολόγηση και εκπαίδευση ανδρών στον τομέα της Αμμοχώστου σε συνεργασία με τις οργανωμένες ήδη ομάδες της περιοχής, που δρούσαν στις τάξεις του ΕΜΑΚ (Εθνικό Μέτωπο Απελευθερώσεως Κύπρου), όπου και τον θέτει επικεφαλή. Μέσα στην Οργάνωση πήρε το κωδικό όνομα «Ζήδρος» (το αγωνιστικό του ψευδώνυμο παρέπεμπε στο Ζήδρο, το Δυτικομακεδόνα κλεφταρματολό επί Τουρκοκρατίας.), το οποίο και κράτησε μέχρι τον ηρωικό του θάνατο. Κατά τη διάρκεια της σύντομης αντιστασιακής του δράσης έλαβε και τα ψευδώνυμα «Ρήγας», «Αίαντας», «Άρης», «Μάστρος», «Ανταίος» και «Ζώτος» και έγινε το φόβητρο των Άγγλων και ο θρύλος των συμπατριωτών του.
Ήταν ηγετική φυσιογνωμία και διέθετε οργανωτικές και στρατιωτικές αρετές. Ήταν ο μόνος από τους νεαρούς μαχητές που διέθετε στρατιωτική κατάρτιση, αλλά παράλληλα διακρινόταν για τις πνευματικές του αρετές, την αγάπη και τη στοργή που έδειχνε προς τους συντρόφους του, τους οποίους και στήριζε, ενδυνάμωνε και ενίσχυε με σθένος, αγωνιστικότητα και αυταπάρνηση.
Ο Αυξεντίου ήταν ο πρώτος τομεάρχης της ΕΟΚΑ στην περιοχή Αμμοχώστου και την 1η Απριλίου του 1955, πρώτη μέρα του αγώνα κατά των Άγγλων, επειδή ανακαλύφθηκε το αυτοκίνητο που χρησιμοποιούσε για την επιχείρηση ανατινάξεων στις πετρελαιοαποθήκες της αγγλικής βάσης Δεκέλειας, βγήκε στα βουνά και ηγήθηκε των επιθέσεων εναντίον αγγλικών στόχων στον τομέα του. Από τότε μέχρι το τέλος της ζωής του έζησε στην παρανομία διευθύνοντας ανταρτικές ομάδες.
Η επικήρυξη για τον Γρηγόρη ΑυξεντίουΔεν άργησε να γίνει ο υπ’ αριθμόν ένα καταζητούμενος από τους Άγγλους, οι οποίοι τον επικήρυξαν αρχικά με 250 λίρες και στην συνέχεια, με το υπέρογκο για την εποχή, ποσό των 5.000 λιρών, επειδή ανατίναξε αγγλικές περιουσίες.
Μετά την επικήρυξη του καταφεύγει στην οροσειρά τού Πενταδάκτυλου, σε μια φυσική στενόχωρη σπηλιά. Εκεί τον βρήκε ο βοσκός από τη Λάπηθο, γέρο Γιώργος Ζοππής και άρχισε να τον τροφοδοτεί, εκμεταλλευόμενος το επάγγελμά του που δικαιολογούσε την καθημερινή παρουσία του στο βουνό. Εκεί ο Αυξεντίου μαθαίνει στους αγωνιστές την χρήση των όπλων, καθώς και τεχνικές ανταρτοπόλεμου.
Στην περιοχή κατέφυγαν τον επόμενο καιρό και άλλοι αντάρτες, οπότε ο Αυξεντίου σκέφτηκε πως ήταν αναγκαία η ύπαρξη συνεχούς υδροδότησής τους, διότι, όπως έλεγε, «την πείνα μπορείς να την αντέξεις, αλλά τη δίψα όχι». Σκέφτηκε πολύ το θέμα, έδερνε συνεχώς το μυαλό του, σε σημείο που η εξεύρεση νερού τού έγινε έμμονη ιδέα. Η πίστη, όμως, δεν του έλειψε ποτέ. Έτσι, ένα καλό πρωινό, πήρε τον κούσπο και άρχισε να κτυπά με δύναμη σε συγκεκριμένο σημείο της οροφής της σπηλιάς. Οι σύντροφοί του όχι μόνο παραξενεύτηκαν για την ενέργειά του αυτή, αλλά και από μέσα τους γελούσαν κοροϊδευτικά. Όμως, σε κάποια στιγμή, το θαύμα έγινε: Μαζί με το ποτάμι ιδρώτα, που έτρεχε από το πρόσωπο και το κορμί του ήρωα, άρχισε να στάζει και νερό στο κεφάλι του, η ροή, μάλιστα όλο και δυνάμωνε. Η έκπληξη όλων γι’ αυτό που έβλεπαν ήταν μεγάλη, οπότε ο Γρηγόρης, ρίχνοντας, κάτω τον κούσπο με ανακούφιση, φώναξε δυνατά: «Είδετε βρε τι σημαίνει να πιστεύκεις σε κάτι; Εγιώ αν δεν επίστευκα, νερόν δεν θα ευρίσκαμεν. Να πιστεύκετε, λοιπόν, να πιστεύκετε!..».
Το γεγονός, απέδειξε ότι η δύναμη της πίστης ήταν πολύ βαθιά ριζωμένη στην ψυχή του Γρηγόρη.
Η δράση του ήταν πλούσια τόσο στον Πενταδάκτυλο όσο και στο όρος Τρόοδος όπου κατέφυγε αργότερα.
Κρυφά παντρεύτηκε και κάτω από μυθιστορηματικές συνθήκες την ως τότε μνηστή του Βασιλεία Παναγή, μια νύχτα στο μοναστήρι του Αχειροποιήτου στις 10/6/1955. Ποτέ οι Άγγλοι δεν μπόρεσαν να πιάσουν το «Ζήδρο», όσες και αν κάνανε προσπάθειες. Πάντα τους ξέφευγε.
Οι μάχες διαδέχονται η μια την άλλη: Αγύρτα, Λάπηθος, Πεδουλάς, Δευτερά.
Στις 11 Δεκεμβρίου 1955 επέδειξε τις εξαίρετες στρατιωτικές του ικανότητες στην ιστορική μάχη των Σπηλιών, παρασύροντας δυο φάλαγγες των Άγγλων στρατιωτών, που ανηφόριζαν προς τα κρησφύγετα, να συγκρουστούν μεταξύ τους.
Πολλά και τα κουφάρια που οι αποικιοκράτες αναγκάστηκαν να μετρήσουν στα Χανδριά, το Μάρτιο του 1956. Εκεί έπεσε ένας από τους καλύτερους πολεμιστές του Αυξεντίου, ο Χρήστος Τσιάρτας. Το Πάσχα του 1956 βρίσκει τον ήρωα ν’ αναρρώνει στο ιστορικό (ιδρύθηκε το 1148) μοναστήρι του Μαχαιρά, μετά από εγχείρηση. Εκεί συνέβη και το πρωτοφανές της εμφάνισής του ενώπιον των διωκτών του, όταν πάνω από 100 Άγγλοι αξιωματικοί και στρατιώτες έζωσαν το μοναστήρι. Μεταμφιεσμένος σε καλόγερο, με γενειάδα και ράσο, ο Γρηγόρης Αυξεντίου παρουσιάστηκε και συστήθηκε στον Άγγλο επικεφαλής αξιωματικό ως ο «πάτερ-Xρύσανθος» και στην συνέχεια τους…κέρασε.
Ο Διγενής τού ανέθεσε μαζί με τον τομέα Πιτσιλιάς και τα χωριά της Ορεινής – Μαχαιρά. Τον Ιούλιο του 1956 προστέθηκαν στον τομέα του και τα κρασοχώρια Λεμεσού.
Στις 31 Δεκεμβρίου του 1956, παραμονή Πρωτοχρονιάς, κυκλώνεται μαζί με τα παλικάρια του στο χωριό Ζωοπηγή και ακολουθεί σφοδρή σύγκρουση. Ο Αυξεντίου τραυματίζεται, αλλά διαφεύγει, αφήνει όμως νεκρό πίσω, τον συναγωνιστή του Μάκη Γεωργάλλα.
Την 1η Μαρτίου του 1957, οι Άγγλοι ξαναεισβάλλουν στο μοναστήρι του Μαχαιρά. Υποβάλουν σ’ εξαντλητική ανάκριση τον αγωγιάτη της Μονής και τον αναγκάζουν ν’ αποκαλύψει ότι ο Αυξεντίου έχει κατασκευάσει καταφύγιο-κρύπτη ένα χιλιόμετρο πιο κάτω.
Στις 3 Μαρτίου 1957, Άγγλοι στρατιώτες περικύκλωσαν το κρησφύγετό του κοντά στον Μαχαιρά. Ο Γρηγόρης φώναξε τότε:
«Σύντροφοι, ο θεός να με βγάλει ψεύτη, προδοθήκαμε».
«Αρχηγέ, μαζί σου και στον θάνατο» ψιθύρισαν όλοι.
Δεν πρόλαβαν να τελειώσουν την κουβέντα τους και οι στρατιώτες έφθασαν στην είσοδο του κρησφύγετου. Φώναξαν στους άνδρες να παραδοθούν όμως καμία απάντηση.
Η μάχη κράτησε για ώρες. Στην ομάδα του ήταν οι Ανδρέας Στυλιανού, Αυγουστής Ευσταθίου, Αντώνης Παπαδόπουλος και Φειδίας Συμεωνίδης, τους οποίους, όμως, διέταξε να βγουν από το κρησφύγετο και να παραδοθούν για να σωθούν, ενώ αυτός έμεινε και πολέμησε μόνος επί 10 ώρες τους εχθρούς, τραυματισμένος από θραύσμα χειροβομβίδας.
«Εσείς να βγείτε», είπε ο Γρηγόρης στους άνδρες του, «Θα σας χρειαστεί αλλού η πατρίδα. Εγώ πρέπει να μείνω εδώ για να πολεμήσω για την πατρίδα μας».
Ο ίδιος αποφασισμένος να μην πέσει ζωντανός στα χέρια των Άγγλων και αν χρειαστεί να θυσιαστεί τους είπε επί λέξη:
Μέχρι σήμερα μαθαίνατε πώς πολεμούν οι Έλληνες. Σήμερα θα μάθετε και πως πεθαίνουν.
Σε προτροπές τών Άγγλων να παραδοθεί είχε μόνο μία απάντηση να δώσει «Μολών Λαβέ». Αμέσως, τέσσερις στρατιώτες όρμησαν μέσα στην σπηλιά. Ο Αυξεντίου τους υποδέχτηκε με καταιγιστικά πυρά. Οι τρεις Βρετανοί οπισθοχώρησαν έντρομοι, ο τέταρτος, ένας δεκανέας, έπεσε νεκρός.
Σύμφωνα με μαρτυρία του συμπολεμιστή του Αυγουστή Ευσταθίου, που μετά τη ρίψη χειροβομβίδας στο κρησφύγετο επέστρεψε, με υπόδειξη των Άγγλων, για να διακριβώσει αν ο Αυξεντίου ήταν ζωντανός και να τον πείσει να παραδοθεί. Ο Αυγουστής προτίμησε να μείνει μαζί με τον αρχηγό του.
Ο Γρηγόρης φώναξε: «Τώρα είμαστε δύο. Ελάτε να μας πάρετε». Και η μάχη συνεχίστηκε ως το απόγευμα. Προσπάθειά τους ήταν να κρατήσουν τη μάχη μέχρι να νυχτώσει και επωφελούμενοι από το σκοτάδι να διαφύγουν. Οι Άγγλοι στρατιώτες, που αντιλήφθηκαν τον σκοπό τους, περιέλουσαν το κρησφύγετο με βενζίνη, το πυρπόλησαν και έκαψαν ζωντανό τον Αυξεντίου, ενώ ο Αυγουστής Ευσταθίου, με βαριά εγκαύματα, επιχειρεί έξοδο και συλλαμβάνεται. Οι εμπρηστικές βόμβες πετρελαίου, των μισελλήνων του Λονδίνου, λαμπαδιάζουν τα πάντα. Έτσι, καιόμενος σαν λαμπάδα, έπεσε ο Γρηγόρης Αυξεντίου, άμορφη μάζα από καμένη σάρκα, πυροβολώντας ως το τέλος, Κυριακή 3 Μαρτίου 1957. Οι ισχυρές δυνάμεις των Άγγλων υπέστησαν όμως πρωτοφανείς απώλειες (πάνω από 40 οι νεκροί, ακόμα περισσότεροι οι τραυματίες).
Όπως έγραψαν εφημερίδες της εποχής:
Τις απογευματινές ώρες τού Σαββάτου, απόσπασμα του Βρεταννικού Στρατού από 60 άνδρες εκινήθη προς την Μονή, την οποία και εκύκλωσε για να συλλάβει τον καταδιωκόμενο Αγωνιστή. Οι Βρεταννοί στρατιώται ανεστάτωσαν κυριολεκτικώς την Μονή και έθεσαν υπό κράτησιν όλους τους μοναχούς, περιλαμβανομένου και του Ηγουμένου, τους οποίους και εκακοποίησαν για να τους αποσπάσουν πληροφορίες περί του ακριβούς σημείου όπου εκρύπτετο ο Αυξεντίου. Κανείς όμως μοναχός δεν είπε τίποτα. Κατά την διάρκεια της ερεύνης στην περιοχή γύρω από το μοναστήρι, οι Βρεταννοί στρατιώται ανεκάλυψαν μια σπηλιά κρυμμένη μέσα σε θάμνους.
Ο επί κεφαλής τού Βρεταννικού αποσπάσματος Ανθυπολοχαγός Middleton πλησίασε την είσοδο της σπηλιάς και εφώναξε: «Ρίξε τα όπλα σου και παραδώσου, αλλιώς θα επιτεθούμε». Κάποιος απήντησε: «Καλά παραδιδόμαστε». Τέσσερες άνδρες βγήκαν έξω, δύο από αυτούς επικηρυγμένοι με 5.000 λίρες, όπως και ο Αυξεντίου. Ο Αυξεντίου δεν ήταν μεταξύ αυτών. Ο Ανθυπολοχαγός Midleton τον εκάλεσε και πάλιν να παραδοθεί, αλλά έλαβε την υπερήφανη απάντησιν «Μολών Λαβέ».
Αμέσως, τέσερες άνδρες όρμησαν μέσα στην σπηλιά. Ο ηρωικός μαχητής τής Κυπριακής Ελευθερίας τούς υπεδέχθη με καταιγισμόν πυρός. Oι τρεις από τους τέσερες Βρεταννούς, οι οποίοι είχαν ελπίσει ότι θα εισέπραττον την επικήρυξιν του Αυξεντίου βγήκαν αμέσως έντρομοι, ενώ ο τέταρτος, τραυματισμένος στο στήθος κατέπεσε στο έδαφος, για να υποκύψει λίγες ώρες αργότερα στα τραύματά του. Ο επί κεφαλής τών Βρεταννικών δυνάμεων Ανθυπολοχαγός Middleton εζήτησε αμέσως ενισχύσεις, οι οποίες και κατέφθασαν με τα ελικόπτερα. Η μάχη συνεχίσθη έτσι επί 10 ολόκληρες ώρες, κατά την διάρκειά της δε οι Βρεταννοί εχρησιμοποίησαν μεταξύ των άλλων δακρυγόνες βόμβες.
Μπροστά στο αλύγιστο θάρρος τού Αυξεντίου και αφού προηγουμένως έκαναν χρήσιν όλων τών ειδών τών όπλων, οι Βρεταννοί στρατιώται έρριψαν μέσα στην σπηλιά βόμβες πετρελαίου. Τεράστιες φλόγες εκάλυψαν το σπήλαιο για να τυλίξουν σε λίγο το κορμί τού Ηρωικού Πατριώτη.
Η μάχη ετελείωσε στις 2 η ώρα την νύκτα. Η σορός τού Αυξεντίου ανευρέθη απηνθρακωμένη. Ο Αυξεντίου ήταν ηλικίας 29 ετών. Στον κατάλογο των καταζητουμένων από τους Άγγλους, ήταν εγγεγραμμένος δεύτερος μετά τον στρατηγό Γρίβα.
Tο καρβουνιασμένο πτώμα του αναγνώρισε πρώτος ο πατέρας του στο στρατιωτικό νοσοκομείο Λευκωσίας.
«Απ’ τις χοντρές ελληνικές κοκκάλες του», όπως είπε, «κι από κείνο το χρυσό κωσταντινάτο που άχνιζε στον κόρφο του».
Βγήκε από το νεκροτομείο χαμογελώντας… Κι όταν ρωτήθηκε από τους οικείους του γιατί γελούσε, κι αν τελικά δεν είναι ο Γρηγόρης, αυτός απάντησε με περηφάνια:
«Ναι, ο Γρηγόρης είναι, αλλά να μην μας δούνε αυτά τα σκυλιά να κλαίμε» και αφού απομακρύνθηκε λίγο, έβαλε τα κλάματα…
Η μάνα του όταν πληροφορήθηκε το μαύρο μαντάτο έσφιξε το μαύρο της τσεμπέρι κάτω απ’ το δυνατό σαγόνι της και είπε ακριβώς τα λόγια που περίμενε ο γιος της:
«Είμαι περήφανη για τον γιο μου. Κάλλιο μια φούχτα τιμημένη στάχτη, παρά γονατισμένος ο λεβέντης μου».
Από φόβο λαϊκών εκδηλώσεων οι Άγγλοι έθαψαν το καμένο σώμα του Αυξεντίου στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας, στις 4 Μαρτίου 1957, στον χώρο που είναι γνωστός σήμερα ως «Φυλακισμένα Μνήματα».
Έτσι ο Γρηγόρης Αυξεντίου με τη θυσία του επισφράγισε τον αγώνα του για την ελευθερία της Κύπρου, περνώντας στην αθανασία και στην άφθαρτη μνήμη της ιστορίας επονομαζόμενος επάξια ως «ο αετός του Μαχαιρά» από τον κυπριακό λαό.
Γρηγόρης Αυξεντίου ο Αθάνατος αϊτός του Μαχαιρά.
Όταν ξημέρωσε η 3η Μαρτίου :
«Ξημερώνει Κυριακή, 3 Μαρτίου 1957. Η συμφορά αλλά και η δόξα.
Ο αλογιάτης του μοναστηρίου Πέτρος, άνθρωπος αγράμματος, ύστερα από βασανιστήρια οδηγεί τους `Αγγλους στο κρησφύγετο. Οι `Αγγλοι καλούν τους αντάρτες ονομαστικά να βγουν έξω. Ο Αυξεντίου διέταξε τους συντρόφους του να εξέλθουν από το κρησφύγετο.
Εγώ - τους είπε – θα πολεμήσω και θα πεθάνω. Πρέπει να πεθάνω. Επανέλαβε το πρέπει να πεθάνω τέσσερις φορές και κάθε φορά που το επαναλάμβανε φωτιζόταν το πρόσωπο του περισσότερο από μια λάμψη υπερκόσμια και ακτινοβόλα.
Οι `Αγγλοι ουρλιάζουν και καλούν τον Αυξεντίου να βγει έξω. Ο `Αγγλος δεκανέας Μαράιν πήγε στην είσοδο και τον κάλεσε να παραδοθεί. Μα ριπή ακούστηκε και ο `Αγγλος σωριάστηκε κάτω. `Ενας `Αγγλος αξιωματικός έρριψε μια χειροβομβίδα στο κρησφύγετο που εξερράγηκε χωρίς αποτέλεσμα. Συνεχίζουν να καλούν τον Αυξεντίου να βγει. `Ενας από τους συντρόφους του, ο Αυγουστής Ευσταθίου, στράφηκε στους `Αγγλους και τους είπε:
Αναστηλωμένο κρυσφήγετο στο οποίο έπεσε ο Γρηγόρης
Αφού τον σκοτώσατε τι φωνάζετε. Τότε ένας `Αγγλος τον σπρώχνει στο κρησφύγετο να βγάλει το νεκρό Αυξεντίου. Ο Αυγουστής σύρεται στο κρυσφήγετο, μπαίνει μέσα και φωνάζει στα αγγλικά: Come on, we are two now. Ελάτε, τώρα είμαστε δυο.
Αρχισε η μάχη με διακοπές. Δυο σφοδρότατες επιθέσεις με καταιγιστικά πυρά των όπλων που διέθεταν αποκρούστηκαν. Η άμυνα ήταν αποτελεσματική. Οι δυο μαχητές προετοιμάζονταν να πραγματοποιήσουν έξοδο. Ρίχνουν τη μοναδική καπνογόνο χειροβομβίδα και με τη κάλυψη του Αυγουστή, που θα προπορευόταν να γίνει η έξοδος. Η καπνογόνος βόμβα γέμισε το γύρο χώρο πυκνό καπνό, αλλά το αυτόματο του Αυγουστή δεν λειτούργησε και τα αποτελέσματα της βόμβας διαλύθηκαν. Ακολούθησαν οκτώ ολόκληρες ώρες μάχη. Οι `Αγγλοι λυσσασμένοι από την ανέλπιστη αντίσταση των ηρωικών παλικαριών και βιαζόμενοι να τελειώσουν πριν από τη νύκτα αποφάσισαν να τους κάψουν ζωντανούς. Περιέλουσαν το κρησφύγετο με βενζίνη.
Ο Αυγουστής διηγείται:
`Ενα υγρό άρχισε να κατακλύζει το κρησφύγετο, γρήγορα δε η μυρωδιά της βενζίνης μας αποκάλυψε τις τελευταίες τραγικές στιγμές της ζωής μας. Είναι βενζίνα Μάστρε μου, του είπα. Θα μας κάψουν ζωντανούς. Δεν πρόλαβα να τελειώσω τη φράση μου και τρεις εμπρηστικές βόμβες μετέβαλαν το κρησφύγετο σε φλεγόμενο καμίνι. Βρισκόμουν στην είσοδο του κρησφύγετου γονατιστός. Οι φλόγες κάλυψαν τα μαλλιά μου και το δεξί μέρος του προσώπου μου. Ο μάστρος βρισκόταν στο βάθος του κρησφύγετου, ανάμεσα στις φλόγες που τον είχαν ζωσμένο από παντού. Στην απελπιστική εκείνη στιγμή η όψη του ήταν ήρεμη και γαλήνια, χωρίς να υποστεί καμία κάμψη. Με το ίδιο ατάραχο και αποφασιστικό ύψος και με πολλή στοργή και αγάπη, μόλις τον κοίταξα τρομαγμένος άκουσα από το στόμα του τα τελευταία λόγια που δεν ήταν άλλα από την τόσο αγαπημένη από μένα φράση, που πάντοτε υπήρξε για μένα κουράγιο και έμπνευση.
“Μη φοβάσαι Ματρόζο, μη φοβάσαι”.
Μέσα σ’ εκείνη την κόλαση φωτιάς ο Ευσταθίου γλίστρησε αθέατος λίγα μέτρα πιο κάτω. Ανακαλύπτεται από τους `Αγγλους του ζητούν επίμονα τον Αυξεντίου. Που είναι ο Αυξεντίου;
- `Εκρουσε εκεί μέσα τους απάντησα και έδειξα το κρησφύγετο.
- Είσαι ψεύτης, τονίζει θυμωμένα ο `Αγγλος αξιωματικός.
Διατάζει δε τον Αυγουστή να βγάλει έξω το νεκρό Αυξεντίου και απειλεί με θάνατο. Εισέρχεται ο Αυγουστής στο κρησφύγετο. Αφηγείται ο ίδιος:
Ο θρυλικός Γρηγόρης Αυξεντίου, ο αγαπημένος μας Μάστρος ήταν νεκρός ξαπλωμένος ανάσκελα. Το αριστερό του χέρι ήταν υψωμένο και από τη μέση και πάνω έιχε γίνει κάρβουνο. Το άλλο σώμα καιγόταν. `Ηταν τόσο ζεστό που κάηκα μόλις τον άγγιξα. Οι στρατιώτες μου φώναζαν να τον σύρω έξω. Δεν με πίστευαν όταν τους έλεγα πως είναι νεκρός.
Ηταν αδύνατο να παραδεχτούν πως πέθανε. Για να πεισθούν πως είναι νεκρός αφαιρέσανε μια μεγάλη πέτρα από το στόμιο του κρησφύγετου οπότε φάνηκε ο Αυξεντίου νεκρός.
Ωρα 2 μ.μ. της 3ης Μαρτίου 1957.
Ετσι έφυγε ο ήρωας Αυξεντίου. Το καρβουνιασμένο του σώμα τάφηκε στις 4 Μαρτίου στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας».
pare-dose.net,egolpio.wordpress.com
Σας παραθέτουμε τα γεγονότα της ημέρα του θανάτου του Αυξεντίου, καθώς και μερικά λόγια για την ζωή του από το blog infognomonpolitics, στην παρακάτω διεύθυνση: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/03/1928-1957.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed%3A+InfognomonPolitics+%28InfognomonPolitics%29&utm_content=Yahoo%21+Mail.
Τρίτη, 02 Μαρτίου 2010
Γρηγόρης Αυξεντίου (1928-1957) – Ο σταυραετός του Μαχαιρά
«Στην εσχάτην ανάγκην θα αγωνιστώ και θα πεθάνω σαν Έλληνας, αλλά ζωντανόν δεν θα με πιάσουν».Γρηγόρης Αυξεντίου.
Ο Γρηγόρης Αυξεντίου γεννήθηκε στο χωριό Λύση της επαρχίας Αμμοχώστου, που βρίσκεται ανάμεσα στη Λευκωσία και την Αμμόχωστο, στις 22 Φεβρουαρίου του 1928. Από τη φύση του ήταν παράτολμος και ατίθασος, ενώ είχε γαλουχηθεί με εθνικά και θρησκευτικά ιδεώδη.
Οι γονείς του, Πιερής και Αντωνού, ήταν εύποροι αγρότες. Είχε και μια αδερφή, την Χρυσταλλού Αυξεντίου-Σουρουλλά
Ο Γρηγόρης μετά το δημοτικό σχολείο του χωριού του φοίτησε στο Ελληνικό Γυμνάσιο Αμμοχώστου και ακολούθως έφυγε για την Ελλάδα με σκοπό να γίνει στρατιωτικός. Για να σπουδάσει, πήρε πρώτα την ελληνική υπηκοότητα και ξεγράφτηκε ουσιαστικά από την τότε αγγλοκρατούμενη Κύπρο. Μπήκε τελικά στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών και παράλληλα μελετούσε φιλολογία σκοπεύοντας να παρακολουθήσει αργότερα τη Φιλοσοφική. Το 1949 απέτυχε στις εξετάσεις της Σχολής Ευελπίδων και γράφτηκε στη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών του Ελληνικού Στρατού και έλαβε κατάρτιση ανθυπολοχαγού. Εκεί αφού αποφοίτησε, έκανε τη στρατιωτική του θητεία στον 1° λόχο του 613ου τάγματος πεζικού, στα Ελληνοβουλγαρικά σύνορα και αλλού, απ’ όπου και έστελνε φλογερά πατριωτικά γράμματα στους δικούς του, αναφέροντας ότι εκεί αισθανόταν περήφανος γιατί έκανε το καθήκον του προς την πατρίδα.
Τελείωσε τη θητεία του στις 15/11/1952 και επέστρεψε στην Κύπρο, όπου άρχισε να εργάζεται στα κτήματα του πατέρα του σαν οδηγός, μεταφέροντας εργάτες από τη Λύση στην Αμμόχωστο. Εκείνη την περίοδο αρραβωνιάζεται.
Τον Ιανουάριο του 1955 μυήθηκε στην Ε.Ο.Κ.Α. (Εθνική Οργάνωση Κυπρίων Αγωνιστών, με κύριο στόχο την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα) από τον Ανδρέα Αζίνα και είχε την πρώτη του επαφή με το Γρίβα στις 20/1/1955, που ήταν αρχηγός της Ε.Ο.Κ.Α. και μπήκε στον αγώνα κατά των Άγγλων.
Αντί του καθιερωμένου όρκου, ο Γεώργιος Γρίβας Διγενής δέχτηκε τον λόγο της στρατιωτικής τιμής του Αυξεντίου.
Την άνοιξη του ιδίου χρόνου συμμετείχε στις επιθέσεις κατά της Ηλεκτρικής Εταιρείας και του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Λευκωσίας. Πολύ γρήγορα διακρίθηκε για τις ηγετικές του ικανότητες και ο Γρίβας, αναγνωρίζοντας το ήθος και τον πατριωτικό του ζήλο, του δίνει την θέση του υπαρχηγού της Ε.Ο.Κ.Α και του αναθέτει την στρατολόγηση και εκπαίδευση ανδρών στον τομέα της Αμμοχώστου σε συνεργασία με τις οργανωμένες ήδη ομάδες της περιοχής, που δρούσαν στις τάξεις του ΕΜΑΚ (Εθνικό Μέτωπο Απελευθερώσεως Κύπρου), όπου και τον θέτει επικεφαλή. Μέσα στην Οργάνωση πήρε το κωδικό όνομα «Ζήδρος» (το αγωνιστικό του ψευδώνυμο παρέπεμπε στο Ζήδρο, το Δυτικομακεδόνα κλεφταρματολό επί Τουρκοκρατίας.), το οποίο και κράτησε μέχρι τον ηρωικό του θάνατο. Κατά τη διάρκεια της σύντομης αντιστασιακής του δράσης έλαβε και τα ψευδώνυμα «Ρήγας», «Αίαντας», «Άρης», «Μάστρος», «Ανταίος» και «Ζώτος» και έγινε το φόβητρο των Άγγλων και ο θρύλος των συμπατριωτών του.
Ήταν ηγετική φυσιογνωμία και διέθετε οργανωτικές και στρατιωτικές αρετές. Ήταν ο μόνος από τους νεαρούς μαχητές που διέθετε στρατιωτική κατάρτιση, αλλά παράλληλα διακρινόταν για τις πνευματικές του αρετές, την αγάπη και τη στοργή που έδειχνε προς τους συντρόφους του, τους οποίους και στήριζε, ενδυνάμωνε και ενίσχυε με σθένος, αγωνιστικότητα και αυταπάρνηση.
Ο Αυξεντίου ήταν ο πρώτος τομεάρχης της ΕΟΚΑ στην περιοχή Αμμοχώστου και την 1η Απριλίου του 1955, πρώτη μέρα του αγώνα κατά των Άγγλων, επειδή ανακαλύφθηκε το αυτοκίνητο που χρησιμοποιούσε για την επιχείρηση ανατινάξεων στις πετρελαιοαποθήκες της αγγλικής βάσης Δεκέλειας, βγήκε στα βουνά και ηγήθηκε των επιθέσεων εναντίον αγγλικών στόχων στον τομέα του. Από τότε μέχρι το τέλος της ζωής του έζησε στην παρανομία διευθύνοντας ανταρτικές ομάδες.
Η επικήρυξη για τον Γρηγόρη ΑυξεντίουΔεν άργησε να γίνει ο υπ’ αριθμόν ένα καταζητούμενος από τους Άγγλους, οι οποίοι τον επικήρυξαν αρχικά με 250 λίρες και στην συνέχεια, με το υπέρογκο για την εποχή, ποσό των 5.000 λιρών, επειδή ανατίναξε αγγλικές περιουσίες.
Μετά την επικήρυξη του καταφεύγει στην οροσειρά τού Πενταδάκτυλου, σε μια φυσική στενόχωρη σπηλιά. Εκεί τον βρήκε ο βοσκός από τη Λάπηθο, γέρο Γιώργος Ζοππής και άρχισε να τον τροφοδοτεί, εκμεταλλευόμενος το επάγγελμά του που δικαιολογούσε την καθημερινή παρουσία του στο βουνό. Εκεί ο Αυξεντίου μαθαίνει στους αγωνιστές την χρήση των όπλων, καθώς και τεχνικές ανταρτοπόλεμου.
Στην περιοχή κατέφυγαν τον επόμενο καιρό και άλλοι αντάρτες, οπότε ο Αυξεντίου σκέφτηκε πως ήταν αναγκαία η ύπαρξη συνεχούς υδροδότησής τους, διότι, όπως έλεγε, «την πείνα μπορείς να την αντέξεις, αλλά τη δίψα όχι». Σκέφτηκε πολύ το θέμα, έδερνε συνεχώς το μυαλό του, σε σημείο που η εξεύρεση νερού τού έγινε έμμονη ιδέα. Η πίστη, όμως, δεν του έλειψε ποτέ. Έτσι, ένα καλό πρωινό, πήρε τον κούσπο και άρχισε να κτυπά με δύναμη σε συγκεκριμένο σημείο της οροφής της σπηλιάς. Οι σύντροφοί του όχι μόνο παραξενεύτηκαν για την ενέργειά του αυτή, αλλά και από μέσα τους γελούσαν κοροϊδευτικά. Όμως, σε κάποια στιγμή, το θαύμα έγινε: Μαζί με το ποτάμι ιδρώτα, που έτρεχε από το πρόσωπο και το κορμί του ήρωα, άρχισε να στάζει και νερό στο κεφάλι του, η ροή, μάλιστα όλο και δυνάμωνε. Η έκπληξη όλων γι’ αυτό που έβλεπαν ήταν μεγάλη, οπότε ο Γρηγόρης, ρίχνοντας, κάτω τον κούσπο με ανακούφιση, φώναξε δυνατά: «Είδετε βρε τι σημαίνει να πιστεύκεις σε κάτι; Εγιώ αν δεν επίστευκα, νερόν δεν θα ευρίσκαμεν. Να πιστεύκετε, λοιπόν, να πιστεύκετε!..».
Το γεγονός, απέδειξε ότι η δύναμη της πίστης ήταν πολύ βαθιά ριζωμένη στην ψυχή του Γρηγόρη.
Η δράση του ήταν πλούσια τόσο στον Πενταδάκτυλο όσο και στο όρος Τρόοδος όπου κατέφυγε αργότερα.
Κρυφά παντρεύτηκε και κάτω από μυθιστορηματικές συνθήκες την ως τότε μνηστή του Βασιλεία Παναγή, μια νύχτα στο μοναστήρι του Αχειροποιήτου στις 10/6/1955. Ποτέ οι Άγγλοι δεν μπόρεσαν να πιάσουν το «Ζήδρο», όσες και αν κάνανε προσπάθειες. Πάντα τους ξέφευγε.
Οι μάχες διαδέχονται η μια την άλλη: Αγύρτα, Λάπηθος, Πεδουλάς, Δευτερά.
Στις 11 Δεκεμβρίου 1955 επέδειξε τις εξαίρετες στρατιωτικές του ικανότητες στην ιστορική μάχη των Σπηλιών, παρασύροντας δυο φάλαγγες των Άγγλων στρατιωτών, που ανηφόριζαν προς τα κρησφύγετα, να συγκρουστούν μεταξύ τους.
Πολλά και τα κουφάρια που οι αποικιοκράτες αναγκάστηκαν να μετρήσουν στα Χανδριά, το Μάρτιο του 1956. Εκεί έπεσε ένας από τους καλύτερους πολεμιστές του Αυξεντίου, ο Χρήστος Τσιάρτας. Το Πάσχα του 1956 βρίσκει τον ήρωα ν’ αναρρώνει στο ιστορικό (ιδρύθηκε το 1148) μοναστήρι του Μαχαιρά, μετά από εγχείρηση. Εκεί συνέβη και το πρωτοφανές της εμφάνισής του ενώπιον των διωκτών του, όταν πάνω από 100 Άγγλοι αξιωματικοί και στρατιώτες έζωσαν το μοναστήρι. Μεταμφιεσμένος σε καλόγερο, με γενειάδα και ράσο, ο Γρηγόρης Αυξεντίου παρουσιάστηκε και συστήθηκε στον Άγγλο επικεφαλής αξιωματικό ως ο «πάτερ-Xρύσανθος» και στην συνέχεια τους…κέρασε.
Ο Διγενής τού ανέθεσε μαζί με τον τομέα Πιτσιλιάς και τα χωριά της Ορεινής – Μαχαιρά. Τον Ιούλιο του 1956 προστέθηκαν στον τομέα του και τα κρασοχώρια Λεμεσού.
Στις 31 Δεκεμβρίου του 1956, παραμονή Πρωτοχρονιάς, κυκλώνεται μαζί με τα παλικάρια του στο χωριό Ζωοπηγή και ακολουθεί σφοδρή σύγκρουση. Ο Αυξεντίου τραυματίζεται, αλλά διαφεύγει, αφήνει όμως νεκρό πίσω, τον συναγωνιστή του Μάκη Γεωργάλλα.
Την 1η Μαρτίου του 1957, οι Άγγλοι ξαναεισβάλλουν στο μοναστήρι του Μαχαιρά. Υποβάλουν σ’ εξαντλητική ανάκριση τον αγωγιάτη της Μονής και τον αναγκάζουν ν’ αποκαλύψει ότι ο Αυξεντίου έχει κατασκευάσει καταφύγιο-κρύπτη ένα χιλιόμετρο πιο κάτω.
Στις 3 Μαρτίου 1957, Άγγλοι στρατιώτες περικύκλωσαν το κρησφύγετό του κοντά στον Μαχαιρά. Ο Γρηγόρης φώναξε τότε:
«Σύντροφοι, ο θεός να με βγάλει ψεύτη, προδοθήκαμε».
«Αρχηγέ, μαζί σου και στον θάνατο» ψιθύρισαν όλοι.
Δεν πρόλαβαν να τελειώσουν την κουβέντα τους και οι στρατιώτες έφθασαν στην είσοδο του κρησφύγετου. Φώναξαν στους άνδρες να παραδοθούν όμως καμία απάντηση.
Η μάχη κράτησε για ώρες. Στην ομάδα του ήταν οι Ανδρέας Στυλιανού, Αυγουστής Ευσταθίου, Αντώνης Παπαδόπουλος και Φειδίας Συμεωνίδης, τους οποίους, όμως, διέταξε να βγουν από το κρησφύγετο και να παραδοθούν για να σωθούν, ενώ αυτός έμεινε και πολέμησε μόνος επί 10 ώρες τους εχθρούς, τραυματισμένος από θραύσμα χειροβομβίδας.
«Εσείς να βγείτε», είπε ο Γρηγόρης στους άνδρες του, «Θα σας χρειαστεί αλλού η πατρίδα. Εγώ πρέπει να μείνω εδώ για να πολεμήσω για την πατρίδα μας».
Ο ίδιος αποφασισμένος να μην πέσει ζωντανός στα χέρια των Άγγλων και αν χρειαστεί να θυσιαστεί τους είπε επί λέξη:
Μέχρι σήμερα μαθαίνατε πώς πολεμούν οι Έλληνες. Σήμερα θα μάθετε και πως πεθαίνουν.
Σε προτροπές τών Άγγλων να παραδοθεί είχε μόνο μία απάντηση να δώσει «Μολών Λαβέ». Αμέσως, τέσσερις στρατιώτες όρμησαν μέσα στην σπηλιά. Ο Αυξεντίου τους υποδέχτηκε με καταιγιστικά πυρά. Οι τρεις Βρετανοί οπισθοχώρησαν έντρομοι, ο τέταρτος, ένας δεκανέας, έπεσε νεκρός.
Σύμφωνα με μαρτυρία του συμπολεμιστή του Αυγουστή Ευσταθίου, που μετά τη ρίψη χειροβομβίδας στο κρησφύγετο επέστρεψε, με υπόδειξη των Άγγλων, για να διακριβώσει αν ο Αυξεντίου ήταν ζωντανός και να τον πείσει να παραδοθεί. Ο Αυγουστής προτίμησε να μείνει μαζί με τον αρχηγό του.
Ο Γρηγόρης φώναξε: «Τώρα είμαστε δύο. Ελάτε να μας πάρετε». Και η μάχη συνεχίστηκε ως το απόγευμα. Προσπάθειά τους ήταν να κρατήσουν τη μάχη μέχρι να νυχτώσει και επωφελούμενοι από το σκοτάδι να διαφύγουν. Οι Άγγλοι στρατιώτες, που αντιλήφθηκαν τον σκοπό τους, περιέλουσαν το κρησφύγετο με βενζίνη, το πυρπόλησαν και έκαψαν ζωντανό τον Αυξεντίου, ενώ ο Αυγουστής Ευσταθίου, με βαριά εγκαύματα, επιχειρεί έξοδο και συλλαμβάνεται. Οι εμπρηστικές βόμβες πετρελαίου, των μισελλήνων του Λονδίνου, λαμπαδιάζουν τα πάντα. Έτσι, καιόμενος σαν λαμπάδα, έπεσε ο Γρηγόρης Αυξεντίου, άμορφη μάζα από καμένη σάρκα, πυροβολώντας ως το τέλος, Κυριακή 3 Μαρτίου 1957. Οι ισχυρές δυνάμεις των Άγγλων υπέστησαν όμως πρωτοφανείς απώλειες (πάνω από 40 οι νεκροί, ακόμα περισσότεροι οι τραυματίες).
Όπως έγραψαν εφημερίδες της εποχής:
Τις απογευματινές ώρες τού Σαββάτου, απόσπασμα του Βρεταννικού Στρατού από 60 άνδρες εκινήθη προς την Μονή, την οποία και εκύκλωσε για να συλλάβει τον καταδιωκόμενο Αγωνιστή. Οι Βρεταννοί στρατιώται ανεστάτωσαν κυριολεκτικώς την Μονή και έθεσαν υπό κράτησιν όλους τους μοναχούς, περιλαμβανομένου και του Ηγουμένου, τους οποίους και εκακοποίησαν για να τους αποσπάσουν πληροφορίες περί του ακριβούς σημείου όπου εκρύπτετο ο Αυξεντίου. Κανείς όμως μοναχός δεν είπε τίποτα. Κατά την διάρκεια της ερεύνης στην περιοχή γύρω από το μοναστήρι, οι Βρεταννοί στρατιώται ανεκάλυψαν μια σπηλιά κρυμμένη μέσα σε θάμνους.
Ο επί κεφαλής τού Βρεταννικού αποσπάσματος Ανθυπολοχαγός Middleton πλησίασε την είσοδο της σπηλιάς και εφώναξε: «Ρίξε τα όπλα σου και παραδώσου, αλλιώς θα επιτεθούμε». Κάποιος απήντησε: «Καλά παραδιδόμαστε». Τέσσερες άνδρες βγήκαν έξω, δύο από αυτούς επικηρυγμένοι με 5.000 λίρες, όπως και ο Αυξεντίου. Ο Αυξεντίου δεν ήταν μεταξύ αυτών. Ο Ανθυπολοχαγός Midleton τον εκάλεσε και πάλιν να παραδοθεί, αλλά έλαβε την υπερήφανη απάντησιν «Μολών Λαβέ».
Αμέσως, τέσερες άνδρες όρμησαν μέσα στην σπηλιά. Ο ηρωικός μαχητής τής Κυπριακής Ελευθερίας τούς υπεδέχθη με καταιγισμόν πυρός. Oι τρεις από τους τέσερες Βρεταννούς, οι οποίοι είχαν ελπίσει ότι θα εισέπραττον την επικήρυξιν του Αυξεντίου βγήκαν αμέσως έντρομοι, ενώ ο τέταρτος, τραυματισμένος στο στήθος κατέπεσε στο έδαφος, για να υποκύψει λίγες ώρες αργότερα στα τραύματά του. Ο επί κεφαλής τών Βρεταννικών δυνάμεων Ανθυπολοχαγός Middleton εζήτησε αμέσως ενισχύσεις, οι οποίες και κατέφθασαν με τα ελικόπτερα. Η μάχη συνεχίσθη έτσι επί 10 ολόκληρες ώρες, κατά την διάρκειά της δε οι Βρεταννοί εχρησιμοποίησαν μεταξύ των άλλων δακρυγόνες βόμβες.
Μπροστά στο αλύγιστο θάρρος τού Αυξεντίου και αφού προηγουμένως έκαναν χρήσιν όλων τών ειδών τών όπλων, οι Βρεταννοί στρατιώται έρριψαν μέσα στην σπηλιά βόμβες πετρελαίου. Τεράστιες φλόγες εκάλυψαν το σπήλαιο για να τυλίξουν σε λίγο το κορμί τού Ηρωικού Πατριώτη.
Η μάχη ετελείωσε στις 2 η ώρα την νύκτα. Η σορός τού Αυξεντίου ανευρέθη απηνθρακωμένη. Ο Αυξεντίου ήταν ηλικίας 29 ετών. Στον κατάλογο των καταζητουμένων από τους Άγγλους, ήταν εγγεγραμμένος δεύτερος μετά τον στρατηγό Γρίβα.
Tο καρβουνιασμένο πτώμα του αναγνώρισε πρώτος ο πατέρας του στο στρατιωτικό νοσοκομείο Λευκωσίας.
«Απ’ τις χοντρές ελληνικές κοκκάλες του», όπως είπε, «κι από κείνο το χρυσό κωσταντινάτο που άχνιζε στον κόρφο του».
Βγήκε από το νεκροτομείο χαμογελώντας… Κι όταν ρωτήθηκε από τους οικείους του γιατί γελούσε, κι αν τελικά δεν είναι ο Γρηγόρης, αυτός απάντησε με περηφάνια:
«Ναι, ο Γρηγόρης είναι, αλλά να μην μας δούνε αυτά τα σκυλιά να κλαίμε» και αφού απομακρύνθηκε λίγο, έβαλε τα κλάματα…
Η μάνα του όταν πληροφορήθηκε το μαύρο μαντάτο έσφιξε το μαύρο της τσεμπέρι κάτω απ’ το δυνατό σαγόνι της και είπε ακριβώς τα λόγια που περίμενε ο γιος της:
«Είμαι περήφανη για τον γιο μου. Κάλλιο μια φούχτα τιμημένη στάχτη, παρά γονατισμένος ο λεβέντης μου».
Από φόβο λαϊκών εκδηλώσεων οι Άγγλοι έθαψαν το καμένο σώμα του Αυξεντίου στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας, στις 4 Μαρτίου 1957, στον χώρο που είναι γνωστός σήμερα ως «Φυλακισμένα Μνήματα».
Έτσι ο Γρηγόρης Αυξεντίου με τη θυσία του επισφράγισε τον αγώνα του για την ελευθερία της Κύπρου, περνώντας στην αθανασία και στην άφθαρτη μνήμη της ιστορίας επονομαζόμενος επάξια ως «ο αετός του Μαχαιρά» από τον κυπριακό λαό.
Γρηγόρης Αυξεντίου ο Αθάνατος αϊτός του Μαχαιρά.
Όταν ξημέρωσε η 3η Μαρτίου :
«Ξημερώνει Κυριακή, 3 Μαρτίου 1957. Η συμφορά αλλά και η δόξα.
Ο αλογιάτης του μοναστηρίου Πέτρος, άνθρωπος αγράμματος, ύστερα από βασανιστήρια οδηγεί τους `Αγγλους στο κρησφύγετο. Οι `Αγγλοι καλούν τους αντάρτες ονομαστικά να βγουν έξω. Ο Αυξεντίου διέταξε τους συντρόφους του να εξέλθουν από το κρησφύγετο.
Εγώ - τους είπε – θα πολεμήσω και θα πεθάνω. Πρέπει να πεθάνω. Επανέλαβε το πρέπει να πεθάνω τέσσερις φορές και κάθε φορά που το επαναλάμβανε φωτιζόταν το πρόσωπο του περισσότερο από μια λάμψη υπερκόσμια και ακτινοβόλα.
Οι `Αγγλοι ουρλιάζουν και καλούν τον Αυξεντίου να βγει έξω. Ο `Αγγλος δεκανέας Μαράιν πήγε στην είσοδο και τον κάλεσε να παραδοθεί. Μα ριπή ακούστηκε και ο `Αγγλος σωριάστηκε κάτω. `Ενας `Αγγλος αξιωματικός έρριψε μια χειροβομβίδα στο κρησφύγετο που εξερράγηκε χωρίς αποτέλεσμα. Συνεχίζουν να καλούν τον Αυξεντίου να βγει. `Ενας από τους συντρόφους του, ο Αυγουστής Ευσταθίου, στράφηκε στους `Αγγλους και τους είπε:
Αναστηλωμένο κρυσφήγετο στο οποίο έπεσε ο Γρηγόρης
Αφού τον σκοτώσατε τι φωνάζετε. Τότε ένας `Αγγλος τον σπρώχνει στο κρησφύγετο να βγάλει το νεκρό Αυξεντίου. Ο Αυγουστής σύρεται στο κρυσφήγετο, μπαίνει μέσα και φωνάζει στα αγγλικά: Come on, we are two now. Ελάτε, τώρα είμαστε δυο.
Αρχισε η μάχη με διακοπές. Δυο σφοδρότατες επιθέσεις με καταιγιστικά πυρά των όπλων που διέθεταν αποκρούστηκαν. Η άμυνα ήταν αποτελεσματική. Οι δυο μαχητές προετοιμάζονταν να πραγματοποιήσουν έξοδο. Ρίχνουν τη μοναδική καπνογόνο χειροβομβίδα και με τη κάλυψη του Αυγουστή, που θα προπορευόταν να γίνει η έξοδος. Η καπνογόνος βόμβα γέμισε το γύρο χώρο πυκνό καπνό, αλλά το αυτόματο του Αυγουστή δεν λειτούργησε και τα αποτελέσματα της βόμβας διαλύθηκαν. Ακολούθησαν οκτώ ολόκληρες ώρες μάχη. Οι `Αγγλοι λυσσασμένοι από την ανέλπιστη αντίσταση των ηρωικών παλικαριών και βιαζόμενοι να τελειώσουν πριν από τη νύκτα αποφάσισαν να τους κάψουν ζωντανούς. Περιέλουσαν το κρησφύγετο με βενζίνη.
Ο Αυγουστής διηγείται:
`Ενα υγρό άρχισε να κατακλύζει το κρησφύγετο, γρήγορα δε η μυρωδιά της βενζίνης μας αποκάλυψε τις τελευταίες τραγικές στιγμές της ζωής μας. Είναι βενζίνα Μάστρε μου, του είπα. Θα μας κάψουν ζωντανούς. Δεν πρόλαβα να τελειώσω τη φράση μου και τρεις εμπρηστικές βόμβες μετέβαλαν το κρησφύγετο σε φλεγόμενο καμίνι. Βρισκόμουν στην είσοδο του κρησφύγετου γονατιστός. Οι φλόγες κάλυψαν τα μαλλιά μου και το δεξί μέρος του προσώπου μου. Ο μάστρος βρισκόταν στο βάθος του κρησφύγετου, ανάμεσα στις φλόγες που τον είχαν ζωσμένο από παντού. Στην απελπιστική εκείνη στιγμή η όψη του ήταν ήρεμη και γαλήνια, χωρίς να υποστεί καμία κάμψη. Με το ίδιο ατάραχο και αποφασιστικό ύψος και με πολλή στοργή και αγάπη, μόλις τον κοίταξα τρομαγμένος άκουσα από το στόμα του τα τελευταία λόγια που δεν ήταν άλλα από την τόσο αγαπημένη από μένα φράση, που πάντοτε υπήρξε για μένα κουράγιο και έμπνευση.
“Μη φοβάσαι Ματρόζο, μη φοβάσαι”.
Μέσα σ’ εκείνη την κόλαση φωτιάς ο Ευσταθίου γλίστρησε αθέατος λίγα μέτρα πιο κάτω. Ανακαλύπτεται από τους `Αγγλους του ζητούν επίμονα τον Αυξεντίου. Που είναι ο Αυξεντίου;
- `Εκρουσε εκεί μέσα τους απάντησα και έδειξα το κρησφύγετο.
- Είσαι ψεύτης, τονίζει θυμωμένα ο `Αγγλος αξιωματικός.
Διατάζει δε τον Αυγουστή να βγάλει έξω το νεκρό Αυξεντίου και απειλεί με θάνατο. Εισέρχεται ο Αυγουστής στο κρησφύγετο. Αφηγείται ο ίδιος:
Ο θρυλικός Γρηγόρης Αυξεντίου, ο αγαπημένος μας Μάστρος ήταν νεκρός ξαπλωμένος ανάσκελα. Το αριστερό του χέρι ήταν υψωμένο και από τη μέση και πάνω έιχε γίνει κάρβουνο. Το άλλο σώμα καιγόταν. `Ηταν τόσο ζεστό που κάηκα μόλις τον άγγιξα. Οι στρατιώτες μου φώναζαν να τον σύρω έξω. Δεν με πίστευαν όταν τους έλεγα πως είναι νεκρός.
Ηταν αδύνατο να παραδεχτούν πως πέθανε. Για να πεισθούν πως είναι νεκρός αφαιρέσανε μια μεγάλη πέτρα από το στόμιο του κρησφύγετου οπότε φάνηκε ο Αυξεντίου νεκρός.
Ωρα 2 μ.μ. της 3ης Μαρτίου 1957.
Ετσι έφυγε ο ήρωας Αυξεντίου. Το καρβουνιασμένο του σώμα τάφηκε στις 4 Μαρτίου στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας».
pare-dose.net,egolpio.wordpress.com
Τρίτη 2 Μαρτίου 2010
Κινδυνεύουμε στα εθνικά θέματα;
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι το μοναδικό που απασχολεί εδώ και μήνες τώρα τον ελληνικό λαό είναι η καταιγίδα μέτρων εξουθενωτικής λιτότητας που ετοιμάζει εναντίον του η κυβέρνηση Παπανδρέου με πρόσχημα το αυξημένο έλλειμμα του προϋπολογισμού, πρωτοστατούσης και της ΕΕ, η οποία διαρκώς παροτρύνει την κυβέρνηση να προβεί σε βαρβαρότητες εναντίον των εργαζομένων και μάλιστα των πιο αδύναμων στρωμάτων τους. Δικαιολογημένα ο κόσμος ασχολείται αποκλειστικά με το πώς θα μπορέσει να αποτρέψει την απειλούμενη καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου του, αποκρούοντας τη συνδυασμένη επίθεση κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ.
Παράλληλα όμως η καταρράκωση του διεθνούς κύρους της χώρας λόγω της χωρίς καμιά αντίσταση συναίνεσης της κυβέρνησης στην υπαγωγή της Ελλάδας σε καθεστώς κηδεμονίας -δηλαδή οικονομικής κατοχής- από την ΕΕ και το ΔΝΤ, έχει αναπότρεπτα και άλλες επιπτώσεις.
Η ανησυχία που διακατέχει ένα μικρό τμήμα των Ελλήνων που μπορεί ακόμη να δείχνει ζωντανό ενδιαφέρον για τα μεγάλα θέματα της εξωτερικής μας πολιτικής, είναι μήπως η οικονομική υποτέλεια της χώρας οδηγήσει και σε εθνικές συμφορές στα ελληνοτουρκικά, στο Κυπριακό, στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων κ.λπ.
Καθόλου αβάσιμοι δεν είναι σχετικοί φόβοι. Η σημερινή Ελλάδα είναι οικονομικά αποδυναμωμένη, εξευτελισμένη. Το διεθνές κύρος της βρίσκεται στο ναδίρ. Η κυβέρνηση δεν δείχνει το παραμικρό σημάδι προβολής αντίστασης, υπακούοντας πειθήνια σε ό,τι υπαγορεύουν οι ξένοι δυνάστες.
Κανείς δεν σέβεται τα δικαιώματα μιας τέτοιας χώρας. Αντιθέτως, όσοι έχουν διεκδικήσεις εναντίον της, δικαίως θεωρούν ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να επιχειρήσουν να αποσπάσουν ό,τι περισσότερο μπορέσουν. Χώρα που βρίσκεται στη σημερινή κατάσταση της Ελλάδας αποτελεί εύκολο θήραμα.
Είμαστε υποχρεωμένοι να ομολογήσουμε ότι κανέναν δεν τρομάζει η κυβέρνηση Παπανδρέου, κανένας δεν τη σέβεται, όταν επιτρέπει σε θρασύτατους υπαλληλίσκους της ΕΕ να συμπεριφέρονται ως ελεγκτές υπουργών και να αυθαδιάζουν, αντί να τους στείλει κλωτσηδόν πίσω στις Βρυξέλλες. Πρέπει να παραδεχτούμε ότι ζηλέψαμε τόσο πολύ όταν είδαμε έναν απλό Βρετανό ευρωβουλευτή να αποκαλεί δημοσίως μέσα στο ευρωκοινοβούλιο... «βρεγμένη πατσαβούρα» και «υπαλληλάκο τράπεζας» τον πρόεδρο των ηγετών της ΕΕ Χέρμαν βαν Ρομπέι!
Η παράδοση αμαχητί της κυβέρνησης στις εντολές της ΕΕ που αφορούν τα οικονομικά και η αποδοχή του καθεστώτος υποτελούς κράτους προοιωνίζονται τα χειρότερα και στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής.
Προσωρινά υφίστανται ορισμένες συγκυρίες που μας ευνοούν ως χώρα, είναι αλήθεια. Η Τουρκία βρίσκεται σε φάση οξυμένης εσωτερικής σύγκρουσης, οπότε πέρα από ορισμένες επιδείξεις ισχύος απέναντί μας δεν αναμένεται να προχωρήσει είτε σε σοβαρότερες προκλήσεις δημιουργίας τετελεσμένων σε κάποιους τομείς είτε σε παγιδευτικές προτάσεις συνδιαλλαγής.
Στο Κυπριακό αφενός η αποχώρηση της ΕΔΕΚ από την κυβέρνηση Χριστόφια και αφετέρου η αναμενόμενη τον άλλο μήνα επικράτηση στον τομέα της τουρκικής κατοχής των ακροδεξιών δυνάμεων στις προεδρικές εκλογές, απομακρύνουν τη δυνατότητα άμεσης επανεμφάνισης κάποιας νέας εκδοχής του απαράδεκτου σχεδίου Ανάν, ίσως και ακόμη χειρότερου.
Οσο για το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, ευτυχώς που ο Κώστας Καραμανλής είχε προλάβει να βάλει το βέτο κατά της ένταξής της στο ΝΑΤΟ, υποχρεώνοντας έτσι και την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να χειριστεί με ανάλογο τρόπο το θέμα της έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων των Σκοπίων με τις Βρυξέλλες αναφορικά με την ΕΕ, απειλώντας να προβάλει η Αθήνα βέτο, αν δεν προηγηθεί η επίλυση του προβλήματος της ονομασίας.
Δεν ισχυριζόμαστε φυσικά ότι είναι αδύνατον να αλλάξει ριζικά στάση η κυβέρνηση Παπανδρέου. Εδώ κάνει στην οικονομία τα ακριβώς αντίθετα από όσα είχε υποσχεθεί προεκλογικά και όσα κατήγγελλε ως αντιπολίτευση! Θεωρούμε όμως μάλλον απίθανο να κάνει τέτοια υποχώρηση σύντομα.
Τουρκία
Η σύγκρουση θα λήξει σύντομα
Λανθασμένη πολιτική εκ μέρους της Αθήνας θα συνιστούσε η υπερεκτίμηση της διαπάλης Ερντογάν - στρατηγών και η χάραξη της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στη βάση εκτιμήσεων περί διαιώνισής της. Η διακυβέρνηση Ερντογάν έχει αποδείξει εμπράκτως τη σταδιακή σύγκλιση μετριοπαθών ισλαμιστών και κεμαλιστών ως προς το περιεχόμενο της πολιτικής τους. Η σημερινή σύγκρουση είναι μεν σοβαρότατη, αλλά αφορά στο ποιος θα έχει το πάνω χέρι στην έκφραση αυτού του συμβιβασμού, που πρακτικά σημαίνει ποιος θα κυβερνά και θα ελέγχει τους μηχανισμούς και τα δυναμικά στηρίγματα της εξουσίας. Δικαίως ο Ερντογάν διεκδικεί την πρωτοκαθεδρία, την οποία βαθμηδόν επιβάλλει.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&pubid=10469007
Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι το μοναδικό που απασχολεί εδώ και μήνες τώρα τον ελληνικό λαό είναι η καταιγίδα μέτρων εξουθενωτικής λιτότητας που ετοιμάζει εναντίον του η κυβέρνηση Παπανδρέου με πρόσχημα το αυξημένο έλλειμμα του προϋπολογισμού, πρωτοστατούσης και της ΕΕ, η οποία διαρκώς παροτρύνει την κυβέρνηση να προβεί σε βαρβαρότητες εναντίον των εργαζομένων και μάλιστα των πιο αδύναμων στρωμάτων τους. Δικαιολογημένα ο κόσμος ασχολείται αποκλειστικά με το πώς θα μπορέσει να αποτρέψει την απειλούμενη καταβαράθρωση του βιοτικού επιπέδου του, αποκρούοντας τη συνδυασμένη επίθεση κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ.
Παράλληλα όμως η καταρράκωση του διεθνούς κύρους της χώρας λόγω της χωρίς καμιά αντίσταση συναίνεσης της κυβέρνησης στην υπαγωγή της Ελλάδας σε καθεστώς κηδεμονίας -δηλαδή οικονομικής κατοχής- από την ΕΕ και το ΔΝΤ, έχει αναπότρεπτα και άλλες επιπτώσεις.
Η ανησυχία που διακατέχει ένα μικρό τμήμα των Ελλήνων που μπορεί ακόμη να δείχνει ζωντανό ενδιαφέρον για τα μεγάλα θέματα της εξωτερικής μας πολιτικής, είναι μήπως η οικονομική υποτέλεια της χώρας οδηγήσει και σε εθνικές συμφορές στα ελληνοτουρκικά, στο Κυπριακό, στο θέμα της ονομασίας των Σκοπίων κ.λπ.
Καθόλου αβάσιμοι δεν είναι σχετικοί φόβοι. Η σημερινή Ελλάδα είναι οικονομικά αποδυναμωμένη, εξευτελισμένη. Το διεθνές κύρος της βρίσκεται στο ναδίρ. Η κυβέρνηση δεν δείχνει το παραμικρό σημάδι προβολής αντίστασης, υπακούοντας πειθήνια σε ό,τι υπαγορεύουν οι ξένοι δυνάστες.
Κανείς δεν σέβεται τα δικαιώματα μιας τέτοιας χώρας. Αντιθέτως, όσοι έχουν διεκδικήσεις εναντίον της, δικαίως θεωρούν ότι τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να επιχειρήσουν να αποσπάσουν ό,τι περισσότερο μπορέσουν. Χώρα που βρίσκεται στη σημερινή κατάσταση της Ελλάδας αποτελεί εύκολο θήραμα.
Είμαστε υποχρεωμένοι να ομολογήσουμε ότι κανέναν δεν τρομάζει η κυβέρνηση Παπανδρέου, κανένας δεν τη σέβεται, όταν επιτρέπει σε θρασύτατους υπαλληλίσκους της ΕΕ να συμπεριφέρονται ως ελεγκτές υπουργών και να αυθαδιάζουν, αντί να τους στείλει κλωτσηδόν πίσω στις Βρυξέλλες. Πρέπει να παραδεχτούμε ότι ζηλέψαμε τόσο πολύ όταν είδαμε έναν απλό Βρετανό ευρωβουλευτή να αποκαλεί δημοσίως μέσα στο ευρωκοινοβούλιο... «βρεγμένη πατσαβούρα» και «υπαλληλάκο τράπεζας» τον πρόεδρο των ηγετών της ΕΕ Χέρμαν βαν Ρομπέι!
Η παράδοση αμαχητί της κυβέρνησης στις εντολές της ΕΕ που αφορούν τα οικονομικά και η αποδοχή του καθεστώτος υποτελούς κράτους προοιωνίζονται τα χειρότερα και στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής.
Προσωρινά υφίστανται ορισμένες συγκυρίες που μας ευνοούν ως χώρα, είναι αλήθεια. Η Τουρκία βρίσκεται σε φάση οξυμένης εσωτερικής σύγκρουσης, οπότε πέρα από ορισμένες επιδείξεις ισχύος απέναντί μας δεν αναμένεται να προχωρήσει είτε σε σοβαρότερες προκλήσεις δημιουργίας τετελεσμένων σε κάποιους τομείς είτε σε παγιδευτικές προτάσεις συνδιαλλαγής.
Στο Κυπριακό αφενός η αποχώρηση της ΕΔΕΚ από την κυβέρνηση Χριστόφια και αφετέρου η αναμενόμενη τον άλλο μήνα επικράτηση στον τομέα της τουρκικής κατοχής των ακροδεξιών δυνάμεων στις προεδρικές εκλογές, απομακρύνουν τη δυνατότητα άμεσης επανεμφάνισης κάποιας νέας εκδοχής του απαράδεκτου σχεδίου Ανάν, ίσως και ακόμη χειρότερου.
Οσο για το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, ευτυχώς που ο Κώστας Καραμανλής είχε προλάβει να βάλει το βέτο κατά της ένταξής της στο ΝΑΤΟ, υποχρεώνοντας έτσι και την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να χειριστεί με ανάλογο τρόπο το θέμα της έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων των Σκοπίων με τις Βρυξέλλες αναφορικά με την ΕΕ, απειλώντας να προβάλει η Αθήνα βέτο, αν δεν προηγηθεί η επίλυση του προβλήματος της ονομασίας.
Δεν ισχυριζόμαστε φυσικά ότι είναι αδύνατον να αλλάξει ριζικά στάση η κυβέρνηση Παπανδρέου. Εδώ κάνει στην οικονομία τα ακριβώς αντίθετα από όσα είχε υποσχεθεί προεκλογικά και όσα κατήγγελλε ως αντιπολίτευση! Θεωρούμε όμως μάλλον απίθανο να κάνει τέτοια υποχώρηση σύντομα.
Τουρκία
Η σύγκρουση θα λήξει σύντομα
Λανθασμένη πολιτική εκ μέρους της Αθήνας θα συνιστούσε η υπερεκτίμηση της διαπάλης Ερντογάν - στρατηγών και η χάραξη της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής στη βάση εκτιμήσεων περί διαιώνισής της. Η διακυβέρνηση Ερντογάν έχει αποδείξει εμπράκτως τη σταδιακή σύγκλιση μετριοπαθών ισλαμιστών και κεμαλιστών ως προς το περιεχόμενο της πολιτικής τους. Η σημερινή σύγκρουση είναι μεν σοβαρότατη, αλλά αφορά στο ποιος θα έχει το πάνω χέρι στην έκφραση αυτού του συμβιβασμού, που πρακτικά σημαίνει ποιος θα κυβερνά και θα ελέγχει τους μηχανισμούς και τα δυναμικά στηρίγματα της εξουσίας. Δικαίως ο Ερντογάν διεκδικεί την πρωτοκαθεδρία, την οποία βαθμηδόν επιβάλλει.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&pubid=10469007
Απέλαση με έξοδα αστυνομικών!!!
Με έκπληξη οι 40 αστυνομικοί-συνοδοί των απελαθέντων Πακιστανών είδαν να τους παρακρατείται από τον μισθό τους το ποσό των 200 ευρώ για την πτήση προς το Πακιστάν
Μία απίστευτη ιστορία με την απέλαση των Πακιστανών με αεροπλάνο, που είχε οργανωθεί από το υπουργείο Εσωτερικών στις αρχές Ιουνίου του 2009 επί κυβέρνησης ΝΔ, έρχεται για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας.
Οπως καταγγέλλεται, επειδή η ΕΛ.ΑΣ δεν διέθετε το απαραίτητο κονδύλι για την επαναπροώθηση των Πακιστανών στην πατρίδα τους, το χρέωσε σε 40 αστυνομικούς που τους συνόδευαν και το κρατάει σήμερα από τον μισθό τους! Το κονδύλι ανέρχεται σε 1.200 ευρώ κατά άτομο και κρατείται τμηματικά.
Η διαπίστωση ότι οι ίδιοι αστυνομικοί, που διατάχθηκαν από την υπηρεσία τους να συνοδεύσουν τους λαθρομετανάστες, χρηματοδότησαν το ταξίδι αυτό, έγινε όταν παρέλαβαν προ ημερών το εκκαθαριστικό της μισθοδοσίας τους.
Με έκπληξη, οι 40 αστυνομικοί που πήγαν στο Πακιστάν παρατήρησαν ότι τους είχαν κρατήσει 200 ευρώ ως προκαταβολή για την απέλαση των παράνομων αλλοδαπών, με αεροπλάνο το οποίο είχαν ενοικιαστεί από τον ευρωπαϊκό οργανισμό Frontex και είχε ξεκινήσει από την Τσεχία.
Η απέλαση είχε οργανωθεί από το τότε υπουργείο Εσωτερικών και όπως είχε ανακοινωθεί, οι μετανάστες, συνοδευόμενοι από 40 Ελληνες αστυνομικούς και εφοδιασμένοι με ταξιδιωτικά έγγραφα από την πρεσβεία τους, είχαν αναχωρήσει για τη χώρα τους με ειδική πτήση charter.
Η χρηματοδότηση
Στην ανακοίνωση του υπουργείου επισημαινόταν ότι οι απελάσεις αυτές χρηματοδοτούνται από το Ταμείο Επιστροφών και ανάλογες δράσεις πρόκειται να συνεχιστούν, όπως προβλέπεται και από την ισχύουσα νομοθεσία.
Κάποιοι από τους αστυνομικούς έκαναν και δεύτερο ταξίδι συνοδεύοντας λαθρομετανάστες στο Πακιστάν και τώρα, όπως λένε, τους ζητούν συνολικά 3.500 ευρώ!
Το όλο θέμα δημιουργήθηκε διότι, όπως λένε οι αστυνομικοί, δεν χρεώθηκε από τη διεύθυνση διαχείρισης του υπουργείου το ποσό των 105.000 ευρώ που κόστισε το ταξίδι με το αεροπλάνο στον Frontex.
Οταν οι υπεύθυνοι αντελήφθησαν το πρόβλημα, το ποσό χρεώθηκε στο ελληνικό δημόσιο, με συνέπεια ο ισολογισμός του υπουργείου για το 2009 να κλείσει με έλλειμμα 105.000 ευρώ. Τότε, προκειμένου να καλύψουν το έλλειμμα, σκέφτηκαν να πάρουν τα χρήματα από τους μισθούς των αστυνομικών που πήραν μέρος στην αποστολή συνοδείας των λαθρομεταναστών στο Πακιστάν!
Οταν αστυνομικοί, που είδαν τον μισθό τους μειωμένο κατά 200 ευρώ, πήγαν στη διεύθυνση προκειμένου να ενημερωθούν, όπως κατήγγειλαν, τους έδιωξαν με πολύ άσχημο τρόπο. Τους είπαν, μάλιστα, πως για κάθε εξέλιξη στο θέμα τους, θα ενημερωθούν υπηρεσιακώς!
Ηδη ο διευθυντής της Διευθύνσεως Αλλοδαπών, ταξίαρχος κ. Βασίλης Κορδαλής έχει κάνει τις απαραίτητες ενέργειες προς το αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ, προκειμένου να επιστραφούν τα χρήματα στους αστυνομικούς και να σταματήσει η χρηματοδότηση της απέλασης από τον μισθό τους...
ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗΣ
ΕΘΝΟΣ
Μία απίστευτη ιστορία με την απέλαση των Πακιστανών με αεροπλάνο, που είχε οργανωθεί από το υπουργείο Εσωτερικών στις αρχές Ιουνίου του 2009 επί κυβέρνησης ΝΔ, έρχεται για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας.
Οπως καταγγέλλεται, επειδή η ΕΛ.ΑΣ δεν διέθετε το απαραίτητο κονδύλι για την επαναπροώθηση των Πακιστανών στην πατρίδα τους, το χρέωσε σε 40 αστυνομικούς που τους συνόδευαν και το κρατάει σήμερα από τον μισθό τους! Το κονδύλι ανέρχεται σε 1.200 ευρώ κατά άτομο και κρατείται τμηματικά.
Η διαπίστωση ότι οι ίδιοι αστυνομικοί, που διατάχθηκαν από την υπηρεσία τους να συνοδεύσουν τους λαθρομετανάστες, χρηματοδότησαν το ταξίδι αυτό, έγινε όταν παρέλαβαν προ ημερών το εκκαθαριστικό της μισθοδοσίας τους.
Με έκπληξη, οι 40 αστυνομικοί που πήγαν στο Πακιστάν παρατήρησαν ότι τους είχαν κρατήσει 200 ευρώ ως προκαταβολή για την απέλαση των παράνομων αλλοδαπών, με αεροπλάνο το οποίο είχαν ενοικιαστεί από τον ευρωπαϊκό οργανισμό Frontex και είχε ξεκινήσει από την Τσεχία.
Η απέλαση είχε οργανωθεί από το τότε υπουργείο Εσωτερικών και όπως είχε ανακοινωθεί, οι μετανάστες, συνοδευόμενοι από 40 Ελληνες αστυνομικούς και εφοδιασμένοι με ταξιδιωτικά έγγραφα από την πρεσβεία τους, είχαν αναχωρήσει για τη χώρα τους με ειδική πτήση charter.
Η χρηματοδότηση
Στην ανακοίνωση του υπουργείου επισημαινόταν ότι οι απελάσεις αυτές χρηματοδοτούνται από το Ταμείο Επιστροφών και ανάλογες δράσεις πρόκειται να συνεχιστούν, όπως προβλέπεται και από την ισχύουσα νομοθεσία.
Κάποιοι από τους αστυνομικούς έκαναν και δεύτερο ταξίδι συνοδεύοντας λαθρομετανάστες στο Πακιστάν και τώρα, όπως λένε, τους ζητούν συνολικά 3.500 ευρώ!
Το όλο θέμα δημιουργήθηκε διότι, όπως λένε οι αστυνομικοί, δεν χρεώθηκε από τη διεύθυνση διαχείρισης του υπουργείου το ποσό των 105.000 ευρώ που κόστισε το ταξίδι με το αεροπλάνο στον Frontex.
Οταν οι υπεύθυνοι αντελήφθησαν το πρόβλημα, το ποσό χρεώθηκε στο ελληνικό δημόσιο, με συνέπεια ο ισολογισμός του υπουργείου για το 2009 να κλείσει με έλλειμμα 105.000 ευρώ. Τότε, προκειμένου να καλύψουν το έλλειμμα, σκέφτηκαν να πάρουν τα χρήματα από τους μισθούς των αστυνομικών που πήραν μέρος στην αποστολή συνοδείας των λαθρομεταναστών στο Πακιστάν!
Οταν αστυνομικοί, που είδαν τον μισθό τους μειωμένο κατά 200 ευρώ, πήγαν στη διεύθυνση προκειμένου να ενημερωθούν, όπως κατήγγειλαν, τους έδιωξαν με πολύ άσχημο τρόπο. Τους είπαν, μάλιστα, πως για κάθε εξέλιξη στο θέμα τους, θα ενημερωθούν υπηρεσιακώς!
Ηδη ο διευθυντής της Διευθύνσεως Αλλοδαπών, ταξίαρχος κ. Βασίλης Κορδαλής έχει κάνει τις απαραίτητες ενέργειες προς το αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ, προκειμένου να επιστραφούν τα χρήματα στους αστυνομικούς και να σταματήσει η χρηματοδότηση της απέλασης από τον μισθό τους...
ΣΠΥΡΟΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΗΣ
ΕΘΝΟΣ
Δευτέρα 1 Μαρτίου 2010
ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ:Καταργούν υπηρεσίες της Αστυνομίας σε όλη την Ελλάδα.Ποιά αστυνομικά τμήματα καταργούνται σε Ευρυτανία και Αιτ/νία
Σύμφωνα με την 70012/2/1435-ιά απόφαση, της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως την 12 Φεβρουαρίου 2010 ,περί κατάργησης Αστυνομικών υπηρεσιών, ο Αρχηγός Οικονόμου Ελευθέριος κλείνει πάνω απο 250 Υπηρεσίες σε όλη την χώρα παρά το πρόβλημα της αστυνόμευσης σε όλες τις πόλεις και τα χωριά της χώρας.
Για την Ευρυτανία καταργούνται τα τμήματα στο Μεγάλο χωριό και των Αγράφων.
Απο την Αστυνομική Διεύθυνση Αιτωλίας καταργούνται τα εξής τμήματα:
Eυηνοχωρίου,Αγγελοκάστρου,Κατοχής,Νεοχωρίου,Σταμνάς,Μαχαιρά,Παλαιομάνινας,Κάτω Μακρυνούς,Ματαράγκας,Άνω Χώρας,Ρίγανη.
Απο την Αστυνομική Διεύθυνση Ακαρνανίας καταργούνται τα αστυνομικά τμήματα:
Παναιτωλίου,Σκουτεράς,Λεπενούς,Γέφυρα Αχελώου,Λουτρού,Μοναστηρακίου,Δρυμώνα,Καλλιθέας,Αρχοντοχωρίου,Φυτειών,
Αμοργιανών,Πατόπουλου,Ποταμούλας ,Ορφανού.
http://prassia-eyrytanias.blogspot.com/2010/03/blog-post_4576.html
Για την Ευρυτανία καταργούνται τα τμήματα στο Μεγάλο χωριό και των Αγράφων.
Απο την Αστυνομική Διεύθυνση Αιτωλίας καταργούνται τα εξής τμήματα:
Eυηνοχωρίου,Αγγελοκάστρου,Κατοχής,Νεοχωρίου,Σταμνάς,Μαχαιρά,Παλαιομάνινας,Κάτω Μακρυνούς,Ματαράγκας,Άνω Χώρας,Ρίγανη.
Απο την Αστυνομική Διεύθυνση Ακαρνανίας καταργούνται τα αστυνομικά τμήματα:
Παναιτωλίου,Σκουτεράς,Λεπενούς,Γέφυρα Αχελώου,Λουτρού,Μοναστηρακίου,Δρυμώνα,Καλλιθέας,Αρχοντοχωρίου,Φυτειών,
Αμοργιανών,Πατόπουλου,Ποταμούλας ,Ορφανού.
http://prassia-eyrytanias.blogspot.com/2010/03/blog-post_4576.html
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
