Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011



Ευχόμαστε ο ενανθρωπήσας Κύριος να οδηγεί τα διαβήματά μας, να δώσει δύναμη στον ελληνικό λαό να αντέξει και να βοηθήσει να αναγεννηθεί το έθνος μας. 

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

Μουσική εκδήλωση στο "ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΝ"

Την προσεχή Κυριακή 11/12, στις 20.30, θα πραγματοποιηθεί live στο στέκι "Κοινοτικόν" Ηφαίστου 50 (μεταξύ Παντανάσσης και Γεροκωστοπούλου). Την εκδήλωση θα πλαισιώσει το μουσικό σχήμα "Κάπως έτσι" με έντεχνα ελληνικά και ξένα ροκ ακούσματα. Σας περιμένουμε.




Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Προβολή του ντοκιμαντέρ «Ένα τραγούδι για τον Αργύρη», στο «Κοινοτικόν»



Την Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου στις 20:00 σας προσκαλούμε όλες και όλους στην ανοιχτή προβολή του ντοκιμαντέρ «Ένα τραγούδι για τον Αργύρη», που αναφέρεται στην Κατοχή, στην σφαγή του Διστόμου και στην ζωή ενός από τους επιζήσαντες, ενεργό μέλος του συνεχιζόμενου αγώνα για τις γερμανικές πολεμικές οφειλές. Μετά το τέλος της προβολής θα ακολουθήσει ανοιχτή συζήτηση. Η προβολή θα πραγματοποιηθεί στο χώρο εναλλακτικής παρέμβασης "Κοινοτικόν", στον πεζόδρομο της Ηφαίστου αρ. 50, στην Πάτρα.
Δυο λόγια για την ταινία:

Η συγκινητική ιστορία του Αργύρη Σφουντούρη, 4χρονου που επέζησε της κτηνώδους σφαγής των Γερμανικών Δυνάμεων κατοχής, την 10η Ιουνίου 1944 στο Δίστομο, όταν σε λιγότερο από δύο ώρες σκοτώνονται 218 κάτοικοι του χωριού-γυναίκες, άνδρες, γέροι, μωρά και βρέφη, μέσα από το συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ του Στέφαν Χάουπτ.

Εξαιρετικά επίκαιρο εν όψει της γνωστής υπόθεσης των αποζημιώσεων του Διστόμου που εκδικάσθηκε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης περί τα τέλη του περασμένου Σεπτεμβρίου μετά από προσφυγή του Γερμανικού Κράτους κατά των ιστορικών αποφάσεων της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου (2000) και του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου της Ρώμης (2008) και οι οποίες αποτελούν σημαντική νίκη στη δικαίωση των Ελλήνων θυμάτων του Ναζισμού και τις γερμανικές αποζημιώσεις.

Εξαιρετικά επίκαιρο θυμίζοντας στην ελληνική κυβέρνηση να πράξει επί τέλους το ιστορικό της χρέος και να διεκδικήσει τις αποζημιώσεις από την Γερμανία, ως Ελλάδα, τη μόνη ευρωπαϊκή χώρα που ΔΕΝ έχει αποζημιωθεί από την Γερμανία.

Εξαιρετικά επίκαιρο για τους αναγκαίους συνειρμούς που παράγονται από την δική μας κατάσταση ως λαού-βορά στην «εξυπηρέτηση του χρέους» των δανειστών μας, Γερμανών και λοιπών Ευρωπαίων-ΔΝΤών.


















Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Οι Εναλλακτικές Εκδόσεις και το βιβλιοπωλείο Πρωτοπορία σας προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του συγγραφέα – εκδότη Γιώργου Καραμπελιά Η ανολοκλήρωτη επανάσταση του Ρήγα Βελεστινλή. Την Παρασκευή 25 Νοεμβρίου, στις 20:30, στο βιβλιοπωλείο Πρωτοπορία (Γεροκωστοπούλου 31-33, Πάτρα).


Θα μιλήσουν ο καθηγητής του Παν/μίου Ιωαννίνων Ερατοσθένης Καψωμένος, ο επίκ. Καθηγητής της Α. Ε. Ακαδημίας Βελλάς Ιωαννίνων Γεώργιος Παναγόπουλος, ο ερευνητής Κωνσταντίνος Ντίνος και ο συγγραφέας. Την εκδήλωση θα συντονίσει ο Θεόδωρος Ντρίνιας.





Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

ΠΡΟΒΟΛΗ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ ''ΚΥΠΡΟΣ-1974''

Την Τετάρτη, 16 Νοεμβρίου, στις 8.00 μ.μ., στο "Κοινοτικόν" (πεζόδρομος Ηφαίστου, αρ. 50, τμήμα μεταξύ Πατρέως και Γεροκωστοπούλου), θα πραγματοποιηθεί προβολή του ντοκιμαντέρ ''ΚΥΠΡΟΣ-1974'', με αφορμή τη μαύρη επέτειο ανακήρυξης του ψευδοκράτους (15 Νοεμβρίου). Θα ακολουθήσει συζήτηση.











Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

Προβολή ταινίας: "Φόρος Τιμής στην Καταλονία ΙΙ"


Τετάρτη 9 Νοεμβρίου, 8.00 μ.μ.


Προβολή ταινίας

"Φόρος Τιμής στην Καταλονία ΙΙ"

Θα ακολουθήσει συζήτηση με θέμα την Εναλλακτική Οικονομία και τα Δίκτυα Οικονομικής Αλληλεγγύης.

Στο νέο στέκι του «Κοινοτικόν», στον πεζόδρομο της Ηφαίστου, αρ. 50 (μεταξύ Γεροκωστοπούλου & Πατρέως). Είσοδος ελεύθερη.

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

Προβολή ταινίας "Το Δόγμα του Σοκ"

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου, 8.00 μ.μ.


Προβολή ταινίας "Το Δόγμα του Σοκ" βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο της Νάομι Κλάιν.

Θα ακολουθήσει συζήτηση.

Κοινοτικόν, Πάτρα, πεζόδρομος Ηφαίστου αρ. 50 (τμήμα μεταξύ Πατρέως και Γεροκωστοπούλου)

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Οργή και μούτζα που σας έλαχε !


Οργή και μούτζα που σας έλαχε !


Του Γιώργου Μάλφα, θεολόγου καθηγητή
(malfasg@gmail.com)

Ολοφύρεται και αλυχτά ο δωσιλογικός εσμός του Μνημονίου για το φετινό «βέβηλο» εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου! Για την «προσβολή» του Προέδρου της Δημοκρατίας, των συμβόλων του έθνους, της μνήμης των αγωνιστών, της εθνικής ομοψυχίας. Για τις παρελάσεις που «ματαιώθηκαν», για τους «επισήμους» που εκδιώχθηκαν, για τους κυρίους ανδρείκελα και τις ερίτιμες κυρίες που τους διαλύσαμε τη φιέστα, μέρα τέτοια, ιερή και ηλιόλουστη! Ανέμεναν αντιδράσεις, αλλά όχι τέτοιας πρωτόγνωρης έκτασης και έντασης. Κατανοητή η έκπληξή τους, αλλιώς μας είχαν μάθει… Η κρίση «θα μας αλλάξει» μας έλεγαν καιρό τώρα, υπαινικτικά, σχεδόν απειλητικά. Όντως, ξεχάστε ό,τι ξέρατε!
Φοβήθηκαν, έχασαν τον έλεγχο, τρομοκρατήθηκαν. Στα μάτια, τα λόγια και τις χειρονομίες τους διέκρινες τον πανικό, τον αληθινό εαυτό τους. Δίχως προσχήματα, ρητορικούς ελιγμούς και ευγένεια που θα επέβαλε η θεσμική τους ιδιότητα, η αγωγή από «καλό» σπίτι. Έτσι εξηγείται η έκρηξη θυμού που ακολούθησε, οι οργίλες αντιδράσεις, η αργυρώνητη κατασυκοφάντηση των δημοσιολογούντων, η κομματική ομοβροντία καταγγελτικών ανακοινώσεων για την πάνδημη ανταρσία, το αυθόρμητο ξέσπασμα του λαού μας σε όλη τη χώρα!
Αίφνης, μετά το πρώτο σοκ, τις αμήχανες αντιδράσεις και τα επιπόλαια σχόλια, ο κυρίαρχος αστισμός συνήλθε. Παρέκαμψε προσώρας τις επιμέρους διαφορές που τον διατρέχουν. Ξεχείλισε η ευαισθησία του για τους θεσμούς, το έθνος, τη μέρα… Σε ελάχιστο χρόνο, όλο το φάσμα των εγχώριων ελίτ συνασπίστηκε, ανασυγκροτήθηκε σε ενιαίο μέτωπο. Επέβαλε την αναγκαία «εθνική ομοφωνία», τον «εθνικό κανόνα» που θα μετρούσε στο εξής τη φιλοπατρία και τη δημοκρατικότητά μας…
Πρώτος τη τάξει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας· στην αναιδή και προκλητική εξύβριση μιας δράκας πολιτών επέδειξε ασυγχώρητη για το κύρος του θεσμού και την προσωπικότητά του παρόρμηση. Σεβαστέ μας Πρόεδρε, ο ελληνικός λαός τιμά το αντιστασιακό σας παρελθόν, αυτό της ηλικίας των… «δεκαπέντε» σας χρόνων. Δεν αποτελεί όμως αυτό τεκμήριο και άλλοθι τελεσίδικης ιστορικής καταξίωσης. Τα στερνά τιμούν τα πρώτα! Και σε κάθε περίπτωση, ο λαός μας ξέρετε, δυσκολεύεται να ξεχάσει την πλούσια πολυετή κομματική σας προϋπηρεσία. Ούτε βεβαίως προτίθεται να αμνηστεύσει τη σιωπή και τις υπογραφές σας των τελευταίων δύο χρόνων. Το «δάκρυ» σας, για το οποίο τόσα υπερφίαλα και τηλεδραματικά ειπώθηκαν (αλλά ποτέ δεν είδαμε), θα μας συγκλόνιζε σπαρακτικά, αν έτρεχε για την εξαθλίωση του λαού, για το ξεπούλημα της πατρίδας. Όχι μόνο για την προσβολή της προσώπου σας…
Ο κατ’ ευφημισμόν πρωθυπουργός της χώρας – προτεκτοράτου εξέφρασε τη λύπη του για τα γεγονότα. Δεν μας συγκίνησε καθόλου. Επεσήμανε τον «κίνδυνο υπονόμευσης των δημοκρατικών θεσμών». Δεν μας έπεισε, αλλά δε φαίνεται να τον ενδιαφέρει. Το κουρελιασμένο Σύνταγμα, η κραυγαλέα αναντιστοιχία κοινοβουλευτικής αντιπροσώπευσης και λαϊκού αισθήματος, το αβυσσαλέο έλλειμμα πολιτικής νομιμοποίησης, … ασήμαντες λεπτομέρειες γι’ αυτόν που, αν δεν ολοκληρώσει το σχέδιο «σωτηρίας» της πατρίδας, δεν πρόκειται να την εγκαταλείψει. Δεν θα προλάβει!
Σε πλήρη στοίχιση και ο εν αναμονή πρωθυπουργός, η εναλλακτική εφεδρεία του ίδιου φαύλου συστήματος, η ασυμβίβαστη «πατριωτική» εκδοχή εναλλαγής και διαιώνισης του κατεστημένου της εξουσίας. Θορυβήθηκε από τις «ολέθριες αντιδράσεις» του κόσμου παραγνωρίζοντας το αυτονόητο: οι «ολέθριες πολιτικές» ολέθρια ανατρέπονται! Η αντιμνημονιακή ρητορεία εξαντλήθηκε άδοξα και μαζί της και οι ψευδαισθήσεις. Ποιος τον πιστεύει;
Ελεεινότερη από κάθε άποψη η μοίρα και η τακτική των υπολοίπων «μικρών», των παραπληρωμάτων της εξουσίας και της συναλλαγής. Δεξιά και αριστερά υποζύγια, δεξαμενές κοινωνικής απογοήτευσης που αρδεύουν μικρομεγαλισμούς φιλόδοξων ατόμων. Εκλιπαρούν οι αξιοθρήνητοι για συνδιαχείριση. Χαμαιλεοντισμός, διγλωσσία και μισόλογα. Οικτρά καταγέλαστοι!
Πρωτοπόρος ο δεξιοτέχνης του πολιτικού αριβισμού και τα πνευματικά έκγονα του δωσιλογισμού και της συνθηκολόγησης (που ψήφισαν αναφανδόν το Μνημόνιο) έσπευσαν αμέσως να δηλώσουν την αγανάκτησή τους για τα «έκτροπα», την υπακοή και τη νομιμοφροσύνη τους. Αδικαιολογήτως απόντες(!) από τις φετινές παρελάσεις οι ατζέντηδες του «ελλαδεμπορίου», κινδυνολογούν και απειλούν. Στις χιλιάδες χιλιάδων Έλληνες που σήκωσαν ανάστημα, βλέπουν «αριστεριστές», «αντιεξουσιαστές», και «πρόβες τζενεράλε για τα χειρότερα». Τα φοβούνται πολύ και όχι άδικα…
Η άλλη, η επίσημη αγαπημένη των εκδοτικών συγκροτημάτων και αδημονούσα ιέρεια της Συμμαχίας των «προθύμων», διάλεξε τη … μέρα να μας διδάξει αξιοπρέπεια παραφράζοντας τον ποιητή. Ευτελίζοντας την τιμή της χώρας και των κατοίκων της. Αποτιμώντας την αξία τους σε συνθήκες επιβαλλόμενου ξεπουλήματος, σκανδαλώδους εκποίησης των πάντων σε τιμή ευκαιρίας. Δεν γνωρίζει άλλον τρόπο…
Αποκαλυπτική μέσα στην υποκρισία της, τέλος, η δημοκρατική Αριστερά της κομψότητας και των καλών τρόπων. Εγγράμματη και διαφωτισμένη, μετριοπαθής και καλλιεργημένη, χρόνια τώρα καλλιεργούσε τον πιο ύπουλο εθνομηδενισμό. Λοιδορούσε εργολαβικά καθετί που θύμιζε πατρίδα, λαϊκή ταυτότητα, παράδοση, ιδιοπροσωπία ελληνική. Ευρωπαΐζουσα αδιακρίτως, πολυπολιτισμικά χαρούμενη και αντιμιλιταριστική από άποψη, φέτος… ενοχλήθηκε από την παρεμπόδιση των παρελάσεων (sic) οι οποίες μέχρι χθες της προκαλούσαν αφόρητη απέχθεια. Από τότε που τους θυμάμαι απαιτούσαν μανιωδώς την κατάργησή τους. Όσο για το έπος του ’40, είναι χαρακτηριστικό ότι τους έθελγε κυρίως το «αντιπολεμικό»(!) μήνυμα της θυσίας των αγωνιστών μας, στις παγωμένες ακρώρειες της Πίνδου. Αν, πάντως, με τόση άνεση παρακάμπτεις τις αρχές σου για μερικά πειστήρια θεσμικής επιβεβαίωσης, τότε καλύτερα να περάσεις απευθείας απέναντι, με τους άλλους…
Το ανάλογο ισχύει και για τους περιώνυμους δημάρχους της «μεγάλης ανατροπής»: αυτόν της Αθήνας, που επισείει την απειλή απόλυσης στα μέλη της μπάντας του Δήμου επειδή φόρεσαν μαύρα περιβραχιόνια. Και τον άλλον, της Θεσσαλονίκης, του οποίου ο αδάπανος αντικομορφισμός εκφυλίζεται παταγωδώς. «Η δικτατορία της μειοψηφίας αμαύρωσε την ημέρα» αποφάνθηκε συγκλονισμένος.
Απέναντι σ’ όλους αυτούς, ο λαός μας τόλμησε! Αψήφησε τυπολατρικά πρωτόκολλα, εθιμοτυπικούς καθωσπρεπισμούς και ηλίθιες ενστάσεις. Νίκησε κατά κράτος τη μοιρολατρία και το φόβο που σκορπάτε σε τόνους κάθε βράδυ αχρεία παπαγαλάκια! Οι «φασίζουσες μειοψηφίες» που στιγματίζατε όλη τη μέρα με το αζημίωτο, ήταν οι χιλιάδες των χιλιάδων Έλληνες και Ελληνίδες που ξεχύθηκαν αυθόρμητα σε δρόμους και πλατείες της υπόδουλης πατρίδας για να γιορτάσουν την επέτειο του «ΟΧΙ» με τον τρόπο που του άξιζε.
«Αποκαταστάθηκε το πραγματικό νόημα της γιορτής», σας βροντοφώναζε από νωρίς το αειθαλές σύμβολο Αντίστασης, ο Μανώλης Γλέζος. Εθνική αξιοπρέπεια και κοινωνική χειραφέτηση αδιαχώριστα συναρθρωμένες, στο ύψος των περιστάσεων. Εσείς όμως κλαυθμυρίζατε υποκριτικά, μεμψιμοιρούσατε για την «κηλίδωση» του θεσμού των παρελάσεων που μόνο ηδονοβλεπτικά σας απασχολούσαν μέχρι πρότινος… Έτσι, οι εκφυλισμένες παρελάσεις ξαναγεννήθηκαν από τον ίδιο το λαό, κατά τρόπο υποδειγματικό, με συμμετοχή μαζική, πάθος και παλμό. Ενθουσιασμό πρωτόφαντο. Παραλήρημα χαράς και ανακούφισης δίχως προηγούμενο. Αυτό που ποτέ δεν περιμένατε να γίνει, έγινε! Νιώθετε την ανάσα μας;
Υπάρχουν στιγμές στην ιστορία οριακές. Στιγμές απολύτως τραγικές. Σαν αυτές που ζούμε, κρίσιμες. Τότε, τα υποκείμενα της ιστορίας, οι λαοί, καλούνται να επιλέξουν ανάμεσα στον εξανδραποδισμό και την ελευθερία τους. Η διακινδύνευση ακραία, τα διλήμματα αμείλικτα. Η διαιρετική τομή αναπόδραστα διχαστική. Δίχως αστερίσκους, υστερόγραφα, και επιφυλάξεις. Πολύ μεταγενέστερα η ιστορία και οι επιγενόμενοι θα αποφανθούν για την αλήθεια των επιλογών, για την αξία των έργων. Έτσι γινόταν πάντοτε.
Ένας μαθητής στη Λάρισα αποφάσισε ήδη, χωρίς ενδοιασμούς. Στο φως της μέρας, δίχως κουκούλα, μπροστά στους «επισήμους». Με μια μούτζα τολμηρή και μεγαλειώδη, στη διάρκεια της παρέλασης, μας έδειξε κάτι αλλά δεν μας εξήγησε το γιατί… Μας άφησε μάλλον, να το καταλάβουμε, κατά το μέτρο των δυνατοτήτων και των αντοχών μας. Αγόρι μου σε ζηλεύω! Κάθε φορά που μιλώ στην τάξη για χούντα, κατοχή κι αντίσταση φοβάμαι την απόλυση…
Την ίδια ώρα, η Υπουργός Παιδείας, αθεράπευτα εγκλωβισμένη σε μια αψεγάδιαστη και φίλαυτη κομψότητα, με γυρισμένα τα νώτα της στο καντήλι του Άγνωστου Στρατιώτη, τραγικά μόνη πάνω σε μια εξέδρα και περιστοιχισμένη από διμοιρίες των ΜΑΤ, «τιμούσε» με τον τρόπο της την Αντίσταση. Αρνούνταν πεισματικά την πραγματικότητα που ξεδιπλώνονταν μπροστά της. Τα δεκαπεντάχρονα παιδιά μας που της γύριζαν την πλάτη… Αντιλαμβάνονταν τα πάντα… Έκανε την επιλογή της!
Και ’μείς τη δική μας.

Πάτρα, 29 Οκτωβρίου 2011
http://koinotikon.wordpress.com/2011/10/31/116/

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΑΡΕΛΑΣΗ στην Πάτρα


28η Οκτωβρίου σήμερα και η σημερινή παρέλαση για την επέτειο της ημέρας είχε κάτι διαφορετικό. Δεν ήταν σαν τις άλλες…


Είχε ένταση και μικροεπεισόδια, είχε προπηλακισμούς πολιτικών και εκδίωξή τους από την εξέδρα των επισήμων, ενώ η παρέλαση τελικά πραγματοποιήθηκε μόλις εξασφαλίστηκε ότι δεν υπήρχαν “επίσημοι” στην εξέδρα. Η οργή στράφηκε κυρίως προς τον αχαιό εκπρόσωπο της κυβέρνησης και μέχρι να ορκιστεί υφυπουργός ορκισμένο εχθρό των οικονομικών μέτρων της, Κ. Σπηλιόπουλο.

Όσον αφορά στα γεγονότα και στους συμμετέχοντες… Τα μέσα ενημέρωσης στην Πάτρα μίλησαν για μέλη του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. και ο υφυπουργός αμύνης για τον κο Καρβέλη, σε άλλες πόλεις για μέλη του κινήματος “Δεν πληρώνω”, για οπαδούς ομάδων, για χρυσαυγίτες, για αριστεριστές. Η αλήθεια είναι άλλη. Αυτοί που διαδήλωσαν ήταν λαός αγανακτισμένος και οργισμένος. Λαός που βλέπει πως εξαθλιώνεται και πως ξεπουλιέται η πατρίδα του από την τρόικα και τους ντόπιους συνεργάτες της.


Τι δεν είδαμε στην παρέλαση… Δεν είδαμε μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, χρυσαυγίτες, υποκινητές. Και δεν τους είδαμε γιατί δεν είδαμε τι έγραφαν τα μέτωπά τους και την ταυτότητα ποιού κόμματος είχαν στις τσέπες τους.

Τι είδαμε… Είδαμε τον κόσμο, από μικρά παιδιά ως γέροντες με μαγκούρα, χωρίς “ταμπέλες” και κομματικές ταυτότητες, ενωμένο, να ψάλει δακρυσμένος τον εθνικό ύμνο, κρατώντας στα χέρια του το την ελληνική σημαία, το μόνο σύμβολο που μας ενώνει αυτές τις δύσκολες ώρες. Είδαμε τον κόσμο να καίει μια γερμανική σημαία και να στέλνει το μήνυμα στους Γερμανούς, ότι εμείς οι νεότεροι Έλληνες στην ίδια γη που πριν δεκαετίες αιματοκυλήσαν, θα αποτελέσουμε πάλι το πρώτο ανάχωμα για την τρίτη προσπάθειά τους την τελευταία εκατονταετία να πατήσουν τη φασιστική μπότα τους και να απλώσουν τη μαύρη σκιά στην Ευρώπη. Αυτό θα πρέπει να εκληφθεί ως προειδοποίηση για το ότι πρέπει να διώξουν από το μυαλό τους κάθε σκέψη “εποπτείας” και κατοχής. Η αντίδραση του κόσμου στο εγγύς μέλλον θα τους εκπλήξει. Από τα πιο σημαντικά συμβάντα και το κομβικό σημείο της ημέρας, ήταν ότι είδαμε τον κόσμο να επιθυμεί τη διεξαγωγή της παρέλασης και να περιφρουρεί την ομαλή διεξαγωγή της, στέλνοντας ένα σημαντικό μήνυμα στους κάθε λογής εθνομηδενιστές και υπερασπιστές της κατάργησης των παρελάσεων. Τέλος, είδαμε την μπάντα του δήμου να παιανίζει με νόημα το “Σώπα ΄που να’ ναι θα σημάνουν οι καμπάνες” και τον λαό να ακολουθεί με υψωμένες τις ελληνικές σημαίες , ενώ ο κόσμος που παρακολουθούσε την παρέλαση τραγουδούσε και χειροκροτούσε συγκινημένος και ενθουσιασμένος.

Όσοι στα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης μιλούν για προσβολή της ιστορικής μνήμης και των νεκρών ηρώων θα πρέπει να το ξανασκεφτούν. Να σκεφτούν, ότι η προδοτική κυβέρνηση που έχουμε, με την εξαθλίωση που έφερε στον λαό και με την εκποίηση της εθνικής μας περιουσίας, έχει προ πολλού ασεβήσει στη μνήμη των νεκρών ηρώων του έθνους μας, αλλά και στις επόμενες γενιές που θα μας ρωτούν ΓΙΑΤΙ αφήσαμε την πατρίδα μας να κυλήσει στην καταστροφή το 2011. Έχει ασεβήσει γιατί πνίγοντας κάθε ίχνος εθνικής υπερηφάνειας «δείχνει» νεοραγιαδισμό και οσφυοκαμψία στις επιταγές των μεγάλων αφεντικών. Γιατί μας θέλει ασπόνδυλα, χωρίς ιστορική μνήμη, χωρίς ταυτότητα, χωρίς παρελθόν και μέλλον. Γιατί αφαιρεί την ελπίδα από το λαό…

Για τα συμβάντα υπήρξε προβληματισμός σχετικά με το αν αμαυρώθηκε η εθνική επέτειος ή όχι και μήπως όλα αυτά είναι μακριά από το νόημα της ημέρας;

Το στίγμα της ημέρας, όπως και τότε, το έδωσε ο λαός με την καθολική συμμετοχή του στον αγώνα. Η μαζική, αυθόρμητη συμμετοχή ανθρώπων που δεν έβλεπαν κομματικές ταμπέλες και δεν κρυβόντουσαν πίσω από ιδεοληψίες του παρελθόντος. Ανθρώπων που η ανάγκη για ένα καλύτερο παρόν και μέλλον συμβάδιζε με την πληγωμένη τους εθνική υπερηφάνεια. Έτσι τιμούν τα εγγόνια και τα δισέγγονα των ηρώων την επέτειο. Αυτό θα συνεχίσουν να κάνουν. Είμαι περήφανος που κάπου ανάμεσά τους ήμουν κι εγώ και θέλω να πιστεύω πως όταν οι πολιτικοί αναλάβουν τον πραγματικό τους ρόλο, ως υπηρέτες του λαού και αποφασίζουν με γνώμονα το καλό της πατρίδας, τότε ο λαός θα δείξει τον δέοντα σεβασμό σ’ αυτούς…

Ο μόνος δρόμος είναι η αντίσταση. Τα μόνα μέσα η ομοψυχία και η αλληλεγγύη. Ο άμεσος σκοπός ένας: ΝΑ ΦΥΓΕΙ Η ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΡΑ!!!


Παναγιώτης Κωστόπουλος
28/10/2011
http://koinotikon.wordpress.com/2011/10/31/115/


Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

ΤΑ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ "ΟΧΙ" ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων
Εφημερίδα "Δημοκρατία", 25/10/2011



   Τώρα που διερχόμαστε μία μείζονα κρίση, οικονομική, ηθική, πνευματική, ακριβώς τώρα καθίσταται ακόμη πιο επίκαιρο το μήνυμα από το ΟΧΙ του 1940. Το ΟΧΙ που βεβαίως είπε ο Κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς εκφράζοντας την άποψη της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού μας. Ήταν ένα ΟΧΙ κατά της ξένης εισβολής και υπέρ της ελευθερίας και της εθνικής αξιοπρέπειας. Οι φράσεις του Μεταξά προς τον Ιταλό Πρέσβυ Γκράτσι ήταν: “Alors c’ est la guerre”, που σημαίνει στα γαλλικά: Λοιπόν, έχουμε πόλεμο. Και το ΟΧΙ αυτό επαναλήφθηκε χιλιάδες φορές από απλούς φαντάρους και αξιωματικούς, από κληρικούς και λαϊκούς, από επιστήμονες και ολιγογράμματους μαχητές...
   Από άνδρες και γυναίκες που αισθάνθηκαν ότι προσεβλήθη η Παναγία κατά τον τορπιλλισμό της ΕΛΛΗΣ από ιταλικό υποβρύχιο στις 15 Αυγούστου 1940. Ο πόλεμος έγινε με υψηλά ιδανικά. Την Ορθόδοξη Πίστη και την Πατρίδα. Είχε ο απλός Έλληνας ισχυρούς προστάτες. Την Παναγία και την διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού. Τους ήρωες και τους μάρτυρες του Γένους.
Έγραψε σχετικά ο σπουδαίος λόγιος και δημοσιογράφος Σπύρος Μελάς: «Από αυτό το καμπαναριό της Μεγαλόχαρης αντιλάλησε ως τα πέρατα του Ελληνισμού η καμπάνα του εθνικού συναγερμού, όταν ο Ιταλός, αφήνοντας τον ακήρυχτο πόλεμο, ήρθε στις φανερές εχθροπραξἰες. Ο σεπτός ναός της πΠαρθένου στάθηκε το ψυχικό στρατηγείο του έθνους. Μία θεία κόρη στρατηγεύει πάντα στους μεγάλους πολέμους των Ελλήνων. Η Αθηνά παράστεκε τους ήρωες στην Ιλιάδα. Τα στρατεύματα και τα καράβια μας, στο αγώνα τούτο της λευτεριάς, η Μεγαλόχαρη της Τήνου...».
   Ο Εμμανουέλε Γκράτσι, ο Ιταλός Πρέσβυς που επέδωσε στο Ιωάννη Μεταξά το επαίσχυντο τελεσίγραφο τα ξημερώματα της 28.10.1940, παραδέχεται ότι: «Το έγκλημα της Τήνου είχε γι’ αποτέλεσμα, να μην πω έκαμε το θαύμα, να δημιουργηθεί σ’ όλην την Ελλάδα μια απόλυτη ενότητα ψυχών. Μοναρχικοί και Βενιζελικοί, οπαδοί και αντίπαλοι της 4ης Αυγούστου, πείστηκαν πως έναν μόνο αδυσώπητο εχθρό είχε η Ελλάδα: Την Ιταλία. Και πως αν δεν γινόταν να αποφευχθεί μιά σύγκρουση με την Ιταλία, θα ήταν προτιμότερο ν’ αντιμετωπισθεί ο εχθρός με ανδρισμό, παρά να υποχωρήσει το ελληνικό έθνος μπροστά σ’ έναν εχθρό, που δεν δίσταζε να μεταχειρίζεται τέτοια μέσα...».
   Δεν μπορούσε να ήταν διαφορετική η απάντηση των Ελλήνων στην εισβολή του Μουσσολίνι. Ο Ελληνισμός καταγράφηκε με χρυσά γράμματα στις δέλτους της παγκόσμιας ιστορίας κυρίως με τα ΟΧΙ του. Η αντίσταση των Πανελλήνων κατά της Περσικής εισβολής το 490-479 π.Χ. έσωσε την Ευρώπη από την ασιατική βαρβαρότητα . Σήμερα εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον κόσμο διδάσκονται με θαυμασμό το ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ του Λεωνίδα και το Ίτε παίδες Ελλήνων, που διέσωσε ο Αισχύλος. Το ΟΧΙ του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου το 1453 διέσωσε την τιμή και την υπερηφάνεια των Ελλήνων και κράτησε άσβεστη τη φλόγα της Μεγάλης Ιδέας. Είχε προηγηθεί, λίγα χρόνια πριν, το ΟΧΙ του Μάρκου Ευγενικού, Επισκόπου Εφέσου, προς τον Πάπα, ο οποίος ζητούσε την πλήρη υποδούλωση της Ορθοδοξίας στη Λατινική Δύση. Ο αείμνηστος Βρετανός Βυζαντινολόγος Σερ Στήβεν Ράνσιμαν παραδέχεται ότι αυτό το ΟΧΙ διαφύλαξε την ενότητα της Ορθόδοξης Εκκλησίας και όταν η Εκκλησία επιβιώνει τότε επιβιώνει και ο Ελληνισμός.
   Το ΟΧΙ των Σουλιωτών και Σουλιωτισσών προς τον Αλή Πασά αποτέλεσαν τον πρόλογο του 1821. Το ΟΧΙ του Παπαφλέσσα θαυμάσθηκε ακόμη και από τον σκληρό αντίπαλό του, τον Αιγύπτιο Ιμπραήμ. ΤΟ ΟΧΙ των Μεσολογγιτών και η συγκινητική Έξοδός τους παρακίνησαν διαδηλώσεις φοιτητών στην Αγγλία και στη Γαλλία και θυελλώδεις συζητήσεις υπέρ του ελληνικού Αγώνα στα ευρωπαϊκά Κοινοβούλια.
   ΤΟ ΟΧΙ κατά των Γερμανών Ναζί στο Ρούπελ θαυμάσθηκε ακόμη και από τον Χίτλερ και από τους αλαζόνες στρατηγούς του. Το ΟΧΙ κατά των βρετανών αποικιοκρατών που δήλωσαν οι Έλληνες Κύπριοι το 1955-59 ταπείνωσε μία ολόκληρη αυτοκρατορία και αναπτέρωσε το ηθικό του απανταχού Ελληνισμού.
   Τα μεγάλα συλλαλητήρια των Ελλήνων το 1992-94 εμπόδισαν τους ενδοτικούς να παραχωρήσουν το όνομα και τον πολιτισμό της Μακεδονίας στο θνησιγενές κρατίδιο των Σκοπίων. Το ΟΧΙ αυτό ελήφθη σοβαρά υπ’όψιν από φίλους και εταίρους, όπως δήλωσε προ ετών στην Αθήνα ο υπεύθυνος της Ευρ. Ενώσεως για τα Βαλκάνια, Ντέϊβιντ Όουεν. Οι Κύπριοι αδελφοί μας ξαναείπαν το ΟΧΙ τους στο κρίσιμο δημοψήφισμα του 2004. Έσωσαν το νησί τους από το σχέδιο Ανάν που θα έφερνε πλήρη Τουρκοκρατία στον βορρά και μερική τουρκοκρατία στον νότο. Και τα ΟΧΙ πρέπει να έχουν συνέχεια. Τώρα που υπό την πίεση των οικονομικών μας προβλημάτων καλούμεθα να δηλώσουμε πλήρη υποταγή σε ξένες αποφάσεις και να παραχωρήσουμε σε επικίνδυνο βαθμό την εθνική μας κυριαρχία.
   Την 28η Οκτωβρίου 1940 ο μεγάλος ποιητής μας Κωστής Παλαμάς πρότεινε να μεθύσουν όλοι οι Έλληνες από το αθάνατο κρασί του 1821. Η πίστη στον Θεό και στην Παναγία, η συνείδηση της ιστορικής συνέχειας, η αίσθηση του χρέους απέναντι στην πατρίδα, στους προγόνους και στους επιγόνους, αυτά ήσαν πρωτίστως τα ιδανικά που ενέπνευσαν την εποποιία των βορειοηπειρωτικών βουνών. Για να μπορέσουμε σήμερα να επιβιώσουμε ως έθνος και ως αξιοπρεπείς Έλληνες είναι απαραίτητο να αναβαπτισθούμε στις σταθερές αρχές και αξίες της Ορθοδοξίας και της Ελληνικής Ιστορίας. Για να συνεχίσουμε τα ΟΧΙ του Ελληνισμού!

Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

"Ελλάδα - Κύπρος: ΑΟΖ, Ενέργεια και ο αγώνας για Εθνική Ανεξαρτησία".


Εκδήλωση-συζήτηση της Κίνησης Πολιτών Άρδην

Την Πέμπτη 27 Οκτωβρίου, στις 8.00 μμ στο στέκι «Κοινοτικόν», (πεζόδρομος Ηφαίστου αρ. 50, μεταξύ Γεροκωστοπούλου και Πατρέως).

"Ελλάδα - Κύπρος: ΑΟΖ, Ενέργεια και ο αγώνας για Εθνική Ανεξαρτησία".

Ομιλητές:
Γιώργος Καραμπελιάς, συγγραφέας
και Δήμητρα Παπαλεοντίου, νομικός.



Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

ΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΡΙΑΜΒΟ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΑΓΩΝΑ

Σαν σήμερα πριν από 107 χρόνια, έπεφτε νεκρός ο ήρωας Παύλος Μελάς. Σας παραθέτουμε ένα άρθρο του Κωνσταντίνου Χολέβα, Πολιτικού Επιστήμονα από την εφημερίδα "Δημοκρατία" (11/10/2011).


Στις 13 Οκτωβρίου 1904 έπεφτε νεκρός από τουρκικό βόλι ο Ανθυπολοχαγός του Πυροβολικού Παύλος Μελάς στο χωριό Στάτιστα της τότε τουρκοκρατούμενης Μακεδονίας. Πρόκειται για το σημερινό χωριό Μελάς του Νομού Καστοριάς. Ο θάνατός του αφύπνισε την υπνώττουσα Αθήνα και τον απανταχού Ελληνισμό. Έτσι κορυφώθηκε η ένοπλη φάση του Μακεδονικού Αγώνα, δηλαδή της προσπάθειας του Ελληνισμού να αντιμετωπίσει την διεκδίκηση του Βουλγαρικού εθνικισμού επί της Μακεδονίας. Από αυτόν τον αγώνα και από όσα προηγήθηκαν αξίζει να εξαγάγουμε σήμερα ορισμένα επίκαιρα διδάγματα.
Η πατρίδα μας στις παραμονές αυτής της πανεθνικής προσπάθειας είχε περάσει μία μείζονα οικονομική κρίση με απαρχή την πτώχευση του 1893 επί Χαριλάου Τρικούπη...
Το 1897 ακολούθησε ο ελληνοτουρκικός πόλεμος, ο οποίος υπήρξε ατυχής στο στρατιωτικό πεδίο, αλλά έφερε θετικά αποτελέσματα στο διπλωματικό πεδίο με τη δημιουργία Αυτόνομης Κρητικής Πολιτείας και την απομάκρυνση της τουρκικής διοίκησης από τη Μεγαλόνησο. Το 1898 επιβλήθηκε στην Ελλάδα ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος (ΔΟΕ, γνωστός και ως Διεθνής Οικονομική Επιτροπή). Οι εκπρόσωποι των ξένων δανειστών μας, Άγγλοι, Γερμανοί, Γάλλοι, Αυστριακοί, Ιταλοί και Ρώσοι έπαιρναν κατευθείαν από την πηγή τα έσοδα των κρατικών μονοπωλίων (αλάτι, τσιγαρόχαρτο, παιγνιόχαρτα, σπίρτα κ.α) καθώς και τα έσοδα του Τελωνείου Πειραιώς. Παρά την οικονομική και ψυχολογική κατάρρευση οι Έλληνες της εποχής εκείνης απέφυγαν την εθνική κατάθλιψη που βιώνουμε σήμερα και γρήγορα ανόρθωσαν το ηθικό τους. Μέσα σε λίγα χρόνια μπόρεσαν να οργανώσουν με επιτυχία τον διμέτωπο Μακεδονικό Αγώνα κατά Οθωμανών Τούρκων που ήλεγχαν τη Μακεδονία και κατά των Βουλγάρων, οι οποίοι απειλούσαν τον ελληνικό πληθυσμό. Τον καλούσαν αν ενταχθεί στη Βουλγαρική εκκλησιαστική Εξαρχία και να εγκαταλείψει το Πατριαρχείο.
Ποιοι παράγοντες επέδρασαν θετικά ώστε να ανακάμψει το εθνικό φρόνημα παρά την πτώχευση και τη στρατιωτική ήττα;
Πρώτον η πίστη στον Θεό. Είναι χαρακτηριστικό ότι η πρώτη μεγάλη εθνική επιτυχία μετά το 1893 ήταν η νίκη του Σπύρου Λούη στον Μαραθώνιο των Α΄ Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα (1896). Ο Λούης το τελευταίο βράδυ προ του αγώνος νήστεψε και προσευχήθηκε. Ένας προσευχόμενος νερουλάς έδωσε την απαραίτητη εθνική ανάταση στον απογοητευμένο Ελληνισμό.
Δεύτερο στοιχείο ήταν η αυτοθυσία και ο ηρωισμός, όπως κατεδείχθη στη περίπτωση του Παύλου Μελά. Ένα παλληκάρι που ζούσε μέσα σε δύο επιφανείς οικογένειες -διότι και η γυναίκα του ήταν από την οικογένεια Δραγούμη με πολλούς πολιτικούς και λογίους- δέχθηκε να μεταβεί εθελοντικά στα βουνά της Μακεδονίας για να βοηθήσει τον εντόπιο Ελληνισμό στη σκληρή μάχη.
Τρίτον. Η ύπαρξη κεφαλαιούχων με εδραία εθνική συνείδηση. Παράδειγμα ο Γεώργιος Αβέρωφ εκ Μετσόβου, ο οποίος πλούτισε στην Αίγυπτο και έδωσε μεγάλο μέρος των χρημάτων για τις Ένοπλες Δυνάμεις μας.
Τέταρτον. Η πίστη στη διαχρονική συνέχεια του Ελληνισμού, όπως την κατέγραψαν ιστορικοί και λογοτέχνες με κορυφαίο τον Κωστή Παλαμά. Αρχαία Ελλάδα, Βυζάντιο, Κλέφτες και Αρματολοί, ήρωες και εθνομάρτυρες, όλα αυτά απετέλεσαν μία ενότητα στη συνείδηση του μέσου Έλληνα και τον ώθησαν να πολεμήσει στον Μακεδονικό Αγώνα και στην μεγάλη εξόρμηση των Βαλκανικών Πολέμων του 1912-13.
Οι παράγοντες της νίκης στον Μακεδονικό Αγώνα συντονίσθηκαν και συνεργάσθηκαν πολύ καλά. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο εξέλεξε και απέστειλε νέους και μαχητικούς Μητροπολίτες με πατριωτισμό και τόλμη. Οι διπλωμάτες μας, όπως ο Ίων Δραγούμης και ο Λάμπρος Κορομηλάς κατέστρωσαν το ευφυές στρατηγικό σχέδιο. Οι εθελοντές αξιωματικοί ήλθαν από την ελεύθερη Ελλάδα και μετέδωσαν την εμπειρία τους στους Μακεδόνες. Άλλοι εθελοντές χωρίς να είναι μόνιμοι στρατιωτικοί έσπευσαν με χαρά, κυρίως Κρητικοί και Μανιάτες. Τα σωματεία, τα Μακεδονικά Κομιτάτα και οι Φιλεκπαιδευτικές Εταιρίες από την Αθήνα, τη Λάρισα, την Κωνσταντινούπολη έστελναν βιβλία ιστορικού και θρησκευτικού περιεχομένου.
Δάσκαλοι και δασκάλες, παρά το νεαρό της ηλικίας τους, έφευγαν από την ησυχία της Αθήνας και πήγαιναν να διδάξουν στα ελληνόπουλα της Μακεδονίας Χριστό και Ελλάδα. Πολλοί και πολλές βρήκαν φρικτό θάνατο. Οι απλοί παπάδες της Μακεδονίας αντιστάθηκαν κατά των Βουλγάρων Εξαρχικών και δεκάδες από αυτούς θυσιάσθηκαν. Οι εντόπιοι Μακεδόνες αγωνίσθηκαν με κάθε τρόπο και όχι μόνον οι ελληνόφωνοι, αλλά και οι σλαβόφωνοι-δίγλωσσοι και οι βλαχόφωνοι. Το 1903 οι κάτοικοι του Μοναστηρίου –σήμερα Μπίτολα των Σκοπίων-απέστειλαν στον Γάλλο Υπουργό Εξωτερικών ψήφισμα με το οποίο δήλωναν ότι «ομιλούμεν σλαβιστί, βλαχιστί, αλβανιστί, αλλ’ ουχ ήττον είμεθα Έλληνες». Η ελληνική συνείδηση των σλαβοφώνων ας γίνει μάθημα για όσους σήμερα επιχειρούν να δημιουργήσουν τεχνητές μειονότητες με βάση το ελληνοσλαβικό ιδίωμα λίγων χιλιάδων Δυτικομακεδόνων.
Οι πνευματικές προϋποθέσεις του Αγώνα και τα όσα προηγήθηκαν καταδεικνύουν ότι όταν ο Ελληνισμός βασίζεται στην ελληνορθόδοξη παράδοσή του και σε άφθαρτες αξίες μπορεί και να οργανωθεί και να συντονισθεί και να νικήσει. Δυστυχώς σήμερα βιώνουμε την οικονομική κρίση χωρίς πνευματικά εφόδια, διότι στο όνομα ενός κίβδηλου προοδευτισμού κάποιοι γκρέμισαν τις σταθερές αξίες που μάς κράτησαν όρθιους επί αιώνες. Άφησαν τους νέους χωρίς ελπίδα και αισιοδοξία και καλλιέργησαν την εθνική μελαγχολία. Ας διδαχθούμε όσο είναι καιρός από τα ηθικά εφόδια που ενίσχυσαν τους προγόνους μας κατά την περίοδο πριν και κατά τη διάρκεια του Αγώνα και ας κατανοήσουμε ότι έχουμε περάσει και από δυσκολότερες καταστάσεις. Θα επιβιώσουμε αρκεί να μην αφελληνισθούμε!

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

Ανακύκλωση ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών στο Π.Γ.Ν. Πατρών 14 και 15 Οκτώβρη

Αγαπητοί φίλοι,


την Παρασκευή 14/10 (ώρα 7π.μ. έως 5μ.μ.) και το Σάββατο 15/10 (ώρα 8π.μ. έως 3μ.μ.) θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση ηλεκτρικών/ηλεκτρονικών συσκευών προς ανακύκλωση στο πίσω μέρος του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Πάτρας όπου θα υπάρχει ειδικό container (είσοδος από τον παράλληλο δρόμο αριστερά του Νοσοκομείου)
Όποια λοιπόν άχρηστη συσκευή που μπαίνει σε πρίζα, σας "ανάβει" τα λαμπάκια, γιατί σας πιάνει πολύτιμο χώρο ή γιατί δεν επισκευάζεται....μπορείτε να τη φέρετε για να την ‘‘πετάξετε’’.

Θυμίζουμε επίσης ότι στο Χώρο του Νοσοκομείου γίνεται ανακύκλωση χαρτιού, μπαταριών μικρών και μεγάλων καθώς και λαμπτήρων.
Φυσικά, η βόλτα μπορεί να συνδυαστεί και με Αιμοδοσία στο αντίστοιχο τμήμα του Νοσοκομείου.
Όσοι από εσάς έχετε μικρές φορητές ηλεκτρικές συσκευές μπορείτε να τις φέρετε στα γραφεία της ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑΣ την Πέμπτη 13.10.2011 από 7.30μ.μ. έως 10μ.μ. ή στο κατάστημα ΠΟΤΑ ΣΠΗΛΙΩΤΗ (ωράριο καταστημάτων) έως και το Σάββατο 15.10.2011.
Οι συσκευές θα μεταφερθούν κατόπιν στο χώρο του Νοσοκομείου
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε με την Μαρία Κάργα 6932.940913

Διοργάνωση: Π.Γ.Ν. Πατρών, Δήμος Πατρέων, Ανακύκλωση συσκευών Α.Ε.
Υποστηρικτές: Πολίτες Εν Δράσει, ΟΙΚΙΠΑ, ΚΟΙΝΟ_ΤΟΠΙΑ

Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2011

Το τυπωμένο φως

Της

Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

Κυριακή 18 Σεπτέμβρη 2011


Το βιβλίο, το χαρτί το τυπωμένο, αυτό το παράθυρο στο σκοτάδι, το παίρνεις μαζί σου σα λάφυρο ανεξαρτησίας του νου. Το μυρίζεις, το τσαλακώνεις, το αμφισβητείς, το υπογραμμίζεις, το δανείζεις, το μοιράζεσαι, μπορείς να το διαβάσεις στο φεγγαρόφωτο ή και μ' ένα μικρό κλαράκι αναμμένο σαν ξέψυχη και συνάμα ζωοδότρα φλογίτσα τόση δα. Το βιβλίο σε κάνει αυτό καθαυτό ως αντικείμενο ανθρώπινης επιστήμης και τέχνης, ανεξάρτητα από το περιεχόμενό του, να νιώθεις λεύτερος. Είναι τελειωμένο «προϊόν» συλλογικού μόχθου. Δεν απαιτεί μεσολάβηση τρίτου ως προς τη χρήση. Είναι κόψη σπαθιού τρομερή η τυπογραφία αυτή καθαυτή, αφού μετά το 1.500 μ.Χ. αφαίρεσε το προνόμιο της γνώσης από τα χέρια των ιερατείων, τα ολιγοπώλια των θρόνων και την αλαζονεία των πλουσίων κατόχων δούλων. Εγινε μέσο διάδοσης ιδεών όσο και όπλο σε χέρια ακατάλληλα, απλά πάντα καταφύγιο και ορμητήριο φωτισμένων δημιουργών και χρηστών.

Αυτό το εγχειρίδιο αθανασίας του νου, συλλογικού και ατομικού, το πολλαπλώς ερμηνευτικό εργαλείο και μέσο παραγωγής προόδου στην κοινωνία δεν μπορεί να αντικατασταθεί, αλλά μόνον να αναπαραχθεί ηλεκτρονικά. Οχι γιατί αδυνατεί η τεχνολογία και η απίστευτη εξέλιξή της, συνολικά θετική για τον παγκόσμιο πολιτισμό. Απλά γιατί κάθε ηλεκτρονικό βιβλίο σε εξαρτά άμεσα από την ενέργεια που απαιτείται όχι ως κόστος ή διαδίκτυο, αλλά ως λειτουργία εξαρτημένη από την επαρκή «φόρτιση» του αντικειμένου, του δικτύου, της μπαταρίας, της πηγής και του δέκτη συνάμα. Σε φέρνει σε πλήρη εξάρτηση και πέραν της όρασης, από τη σχέση φως - σκοτάδι. Αν η ενέργεια είναι στα χέρια των πολιτικών και οικονομικών μονοπωλίων, τότε το βιβλίο το αποκλειστικά ηλεκτρονικό αποκτά διαμεσολαβητή και συρρικνώνει την ελευθερία του χρόνου, του τόπου, του τρόπου χρήσης του. Η ηλεκτρονική μορφή βιβλίου είναι θεμελιώδης αλλαγή του μέσου κι επομένως του μηνύματος.
Σκεφθείτε μόνον πως το φως που απαιτεί η όραση για να διαβάσεις το βιβλίο, ακόμη κι αν δεν μπορείς να πληρώσεις το ηλεκτρικό, το παρέχει δωρεάν ο ήλιος, η φύση. Το φως πέφτει πάνω στις τυπωμένες σελίδες και κανείς δεν εμποδίζει τον ήλιο ν' ανατείλει. Ούτε κάποιος διαφεντεύει κατά τα δοκούντα και συμφέροντα έναστρες και φεγγαρόφωτες νύχτες. Ομως το ηλεκτρονικό βιβλίο εμπεριέχει το φως. Είναι η οθόνη που φωτίζεται ακόμη και στο κατασκόταδο. Το φως αυτό είναι παραγόμενη ενέργεια. Τιμολογημένη από τον κατέχοντα τα μέσα, ή αποθηκευμένη από ακόμη και ηλιακές μπαταρίες. Συσσωρευμένος πλούτος απαιτείται, ανεξαρτήτως περιεχομένου.
Κι εν τέλει ως συσκευή κι εφαρμογή, το ηλεκτρονικό βιβλίο μπορεί να «ακυρωθεί», να καταστεί αδύνατο να διαβαστεί, λόγω «παλαιότητος» του συστήματος αξιοποίησης των ενεργειακών επικοινωνιακών πηγών. Ευθέως αντίθετα από την αναπαραγωγή γραπτού λόγου σε μη ηλεκτρονικά μέσα. Από την πέτρα ως το χαρτί του ΑΤΜ που τυπώνει «απόδειξη».
Οχι δεν έπαθα κρίση ανάλυσης των τεχνολογικών εξελίξεων. Αναρωτιέμαι αν συνειδητοποιούν την πολιτική και παιδαγωγική αξία της διαφοράς, οι εραστές μιας επίπλαστης, εύκολης και διευκολυντικής ιδίων και αλλοτρίων συμφερόντων πολιτικής εξομοίωσης του βιβλίου με το ηλεκτρονικό βιβλίο.
Αναρωτιέμαι αν η φυσικά παρεχόμενη συναίνεση στις εξελιγμένες τεχνολογικές δυνατότητες του σύγχρονου πολιτισμού δίνεται μετά λόγου γνώσεως. Οτι η τεχνητή μαζικοποίηση περιορίζει την ελευθερία και δεσμεύει τη σκέψη διαμορφώνοντας επίπλαστες πλειοψηφίες προβάτων που σιτίζονται ομοιόμορφα πριν από τη σφαγή.
Το αλφαβητάρι του φωτός αλλάζει τη γλώσσα χρήσης. Ας είμαστε έτοιμοι σαν τον Προμηθέα ν' αμφισβητήσουμε την εξουσία των «θεών» - θηρίων που προχωρούν με νυχτερινό τιμολόγιο όπισθεν ολοταχώς την παραγωγή πολιτισμού.

http://www2.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=6443688&publDate=18/9/2011

Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011

Η Ρωσία έδινε δάνειο, η Ελλάδα αδιαφόρησε

Μήπως τώρα πειστήκατε για τις αγνές προθέσεις της κυβέρνησής μας;;;


Του ΘΑΝΑΣΗ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ

Η Ρωσία ήταν έτοιμη από τις αρχές του 2010 να παράσχει δάνειο με ευνοϊκούς όρους και η Ελλάδα αδιαφόρησε, δήλωσε στην «Ε», λίγο μετά την επανεκλογή του στην προεδρία της Ομοσπονδίας Ελληνικών Κοινοτήτων Ρωσίας, ο Ιβάν Σαββίδης, βουλευτής της Κρατικής Δούμας, επικεφαλής της 5ης Περιφέρειας του ΣΑΕ και «τσάρος του Ροστόφ», στις όχθες του Δον.


Ο Ιβάν Σαββίδης μιλάει στον ανταποκριτή της «Ε», Θ. Αυγερινό

«Ηρθε ο Παπανδρέου στη Ρωσία πέρυσι τον Φεβρουάριο, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί ήρθε. Ο ηγέτης της Ρωσίας ήταν έτοιμος να δώσει 25 δισ. ευρώ, δεν έχω λόγο να μην το πω δημοσίως, γιατί έχω ο ίδιος γνώση του ζητήματος. Και ήταν μάλιστα έτοιμος να τα δώσει ως πρώτη δόση βοήθειας στην Ελλάδα, όμως, δυστυχώς... Ηταν δάνειο με χαμηλό επιτόκιο, οι λεπτομέρειες δεν έχουν πια σημασία, αφού προφανώς οι Αμερικανοί, το ΔΝΤ και η Ε.Ε. είπαν όχι. Τότε γιατί ήρθε στη Μόσχα ο Παπανδρέου; Για να δει ο ελληνικός λαός ότι συναντιέται με τον Πούτιν;», μας είπε με πάθος ο Ι. Σαββίδης, που διαμαρτύρεται ότι οι ελληνορωσικές σχέσεις είναι τόσο παγωμένες, όσο ποτέ τα τελευταία 20 χρόνια.

«Ηταν έτοιμος»

«Δεν είναι μυστικό ότι εγώ κανόνισα την κατ' ιδίαν συνάντηση, ζητήθηκε η βοήθειά μου από την ελληνική πλευρά. Το πρωί συναντήθηκα με τον Παπανδρέου στην Κρατική Δούμα, μείναμε οι δυο μας με τον μεταφραστή και του είπα ότι δεν χρειάζεται να προβληματίζεται για τίποτε, ότι ο Πούτιν έχει καλή και θετική διάθεση, γι' αυτό και θα προτείνει να μείνουν μόνοι τους κι εφόσον δώσει κι αυτός τη συγκατάθεσή του, μπορεί να του θέσει οποιοδήποτε ζήτημα θεωρεί χρήσιμο. Ηταν έτοιμος να ακούσει τα πάντα», υποστήριξε ο κ. Σαββίδης, υπογραμμίζοντας ότι η συνομιλία κράτησε τελικά μόλις 20 λεπτά και λίγο αργότερα ενημερώθηκε από το Κρεμλίνο «ότι κατά τη διάρκειά της ο Παπανδρέου ουσιαστικά δεν έκανε απολύτως καμία ερώτηση, αλλά μιλούσε για τα οικολογικά προβλήματα της Ελλάδας».

«Γιατί ήρθατε;»

Σύμφωνα με τον ηγέτη των ομογενών της Ρωσίας, ο Β. Πούτιν είχε νωρίτερα σε ένδειξη καλής θέλησης ορίσει ως υπεύθυνο για την υλοποίηση των διμερών συμφωνιών τον Ιγκορ Σέτσιν, «έναν από τους ισχυρότερους αντιπροέδρους της ρωσικής κυβέρνησης, ο οποίος επιβλέπει ολόκληρο το ενεργειακό σύμπλεγμα και τη βαριά βιομηχανία μηχανοκατασκευών».
Αυτό σήμαινε ότι η Ρωσία είναι έτοιμη για άμεση συμφωνία και επιτάχυνση των διαδικασιών, όμως η Ελλάδα δεν έδειξε καμία διάθεση και «το ίδιο βράδυ πήγα στο προεδρικό ξενοδοχείο "Πρέζιντεντ" όπου έμενε ο Παπανδρέου, και τον ρώτησα: Πείτε μου σας παρακαλώ, γιατί ήρθατε και γιατί χρειαζόταν η κατ' ιδίαν συνάντηση, γιατί μου ζητήσατε βοήθεια, για να με δυσφημήσετε;».

Κατά τις εκτιμήσεις του ομογενή πολιτικού, «η αντίδραση που ακολούθησε είναι πλέον προς την αντίθετη κατεύθυνση» και έτσι μπορεί να εξηγηθεί και η πρόσφατη αναβολή της προγραμματισμένης για τις 5 Ιουλίου επίσκεψης Λαμπρινίδη στη Μόσχα, έπειτα από ρωσική πρωτοβουλία και με διατύπωση πρωτοφανών αιχμών για έλλειψη περιεχομένου στις διμερείς επαφές.

Σύμφωνα με τον Ι. Σαββίδη, το Κρεμλίνο ζήτησε να εξηγηθεί στον πρωθυπουργό ότι θα μπορούσε να ζητήσει οποιαδήποτε διευκόλυνση ήθελε, έστω και τηλεφωνικά, από τον Β. Πούτιν, γι' αυτό και αργότερα προτάθηκε να χορηγηθεί δάνειο, «που θα πληρωθεί εν μέρει με κρατικές δεσμεύσεις και εν μέρει με αγροτικά προϊόντα», έτσι ώστε να υλοποιηθεί το συμβόλαιο αγοράς τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού από τη Ρωσία, όμως και η πρόταση αυτή απορρίφθηκε.

Οι ελληνικές επιλογές οδηγούν, κατά τον Ι. Σαββίδη, στη σταδιακή μεγιστοποίηση των ρωσοτουρκικών σχέσεων, καθώς «στο φόντο μιας Ελλάδας που αδυνατίζει και όλο και περισσότερο αποστρέφει το πρόσωπό της από τη Ρωσία, όλο και ενεργότερα η τουρκική οικονομία συνεταιρίζεται με τη ρωσική και η Τουρκία ισχυροποιείται», εξέλιξη, που «θα είναι το χειρότερο έγκλημα για πολλές χιλιετίες. Και τότε δεν θα μπορούμε πλέον τίποτε να διορθώσουμε».

http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=293054

Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

“Η Ελλάδα θα χάσει μέρος της εθνικής κυριαρχίας”


Ομολογείται απροκάλπυπτα πλέον...
Θα το αφήσουμε και αυτό έτσι;;;


Στην παραδοχή πως η χώρα μας ουσιαστικά παρέδωσε στους πιστωτές της την εθνική της κυριαρχία, με την υιοθέτηση των επώδυνων μεταρρυθμιστικών μέτρων του περιβόητου Μεσοπρόθεσμου, προχωρά ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν Κλόντ Γιούνκερ σε συνέντευξη του στο γερμανικό περιοδικό Focus!

Χαρακτηριστικά ο κύριος Γιούνκερ αναφέρει ότι : “η εθνική κυριαρχία των Ελλήνων θα περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό με την αποδοχή της κοινοτικής βοήθειας»”, ενώ στη συνέχεια ουσιαστικά μας ... ανακοινώνει την έλευση “ξένων ειδικών για να προσφέρουν τεχνογνωσία στην υλοποίηση των ελληνικών δεσμεύσεων”.
Είναι προφανές πως ο κύριος Γιούνκερ αναφέρεται στο πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων που έχει δεσμευθεί να υλοποιήσει άμεσα η χώρα μας και παράλληλα ψέγει τις κυβερνήσεις της Ελλάδας των τελευταίων ετών γιατί “το ελληνικό σύστημα είσπραξης φόρων δεν λειτουργεί πλήρως”. Και καταλήγει λέγοντας πως η Ελλάδα άντλησε επί χρόνια οφέλη από το ευρώ αλλά με δική της υπαιτιότητα οδήγησε την οικονομία της εκτός ελέγχου.
Πάντως στο κλείσιμο της συνέντευξής του προτρέπει τους Ευρωπαίους πολίτες να κατανοήσουν πως “δεν επιτρέπεται να προσβάλλουμε τους Έλληνες, αλλά να τους βοηθάμε”.
Σε ανάλογη κατεύθυνση κινούνται και οι σημερινές δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος επισημαίνει ότι μετά και την απόφαση του Eurogroup για άμεση εκταμίευση της πέμπτης δόσης του υφιστάμενου δανείου, η Ελλάδα πρέπει να κινηθεί προς την «χωρίς καθυστέρηση» εκτέλεση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων, καθώς και στην «αποφασιστική» εφαρμογή των μέτρων που περιλαμβάνει το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα.
Και για να μην υπάρχει καμία ... παρανόηση, ο χερ Σόιμπλε εξέδωσε και σχετική ανακοίνωση στην οποία ξεκαθαρίζει πως «οι ιδιωτικοποιήσεις πρέπει να ξεκινήσουν χωρίς καθυστέρηση»...

http://www.protothema.gr/politics/article/?aid=131897

Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011

Κρίση, αίτια, θεραπεία, με όχημα την κοσμοθεωρία μας


Έθνος της Κυριακής 19.6.2011 σ. 26 - www.ethnos.gr


Π. Ήφαιστος
Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων – Στρατηγικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο Πειραιώς www.ifestosedu.gr


Τα αίτια κρίσεων όπως η συντρέχουσα ελληνική διακρίνονται σε πρωταρχικά και δευτερεύοντα. Εδώ θα αναφερθούμε στα πρωταρχικά. Ένα έθνος που λικνίζεται για να ισορροπήσει ή, εάν πέσει, να μπορέσει να ορθοποδήσει και να διασωθεί, απαιτείται να θεραπεύσει την πρωταρχική παθογένεια: Να αναβιώσει τις ουσίες και τα νοήματα που συγκροτούν και συγκρατούν το εθνοκράτος.
Χωρίς μια τέτοια κοσμοθεωρητική ανασύνταξη διέξοδος δεν υπάρχει. «Πνευματικά και πολιτικά ερείσματα υπάρχουν». Βρίσκονται μέσα στον διαχρονικό στοιχειακό υπαρξιακό πυρήνα της ελληνικής κοινωνίας. Είναι τα πολιτικά και πολιτισμικά ερείσματα της μακραίωνης ελληνικότητας. Είναι ο εαυτός μας που πρέπει να ξαναβρούμε. Χωρίς άντληση από αυτή τη δεξαμενή πνευματικού και πολιτικού αίματος οι Έλληνες είναι πολιτικά νεκροί. Χρειάζονται όμως εγερτήριες και διεγερτικές κινητήριες ηγετικές δυνάμεις.
Επί μακρόν τις τελευταίες δεκαετίες η γνήσια και μακραίωνη ελληνικότητα βάλλεται ποικιλοτρόπως, πανταχόθεν και ανελέητα: Στο ένα άκρο του εκκρεμούς βρίσκονται οι γραφικές γελοιότητες περί «Ελλάδας των Ελλήνων Χριστιανών» και στο άλλο άκρο συνωστίζονται τα μέλη ενός μορφικά πανομοιότυπου γυάλινου κόσμου διεθνιστικών και κοσμοπολίτικων ιδεολογικών κατασκευών. Είναι οι ευτελείς προπαγάνδες περί δήθεν επικείμενης έλευσης του ενός ή του άλλου ενωμένου πλανήτη και της μιας ή της άλλης παγκοσμιότητας. Θεωρούν τα εθνοκράτη (όλως περιέργως όχι όμως και τα ηγεμονικά) περιττά και αναλώσιμα. Όπως έγραψε ο Κονδύλης, «συχνά, όσα ωφελούν τους ιδιοτελείς τα προπαγανδίζουν οι αφελείς».
Τις τελευταίες δεκαετίες οι Έλληνες καταβρόχθισαν βουνά ψεύτικων και κίβδηλων ιδεολογημάτων και άφθονη προπαγάνδα. Είναι η στιγμή να τα αποβάλουν. Να αποταχθεί ό,τι υπονομεύει την ιστορικά εδραία ενστικτώδη ταύτιση των Ελλήνων με την ανεξάρτητη Πολιτεία τους και με τη Δημοκρατία ως την προαπαιτούμενη συνθήκη της Εθνικής Ανεξαρτησίας. Για τους Έλληνες Δημοκρατία και Εθνική Ανεξαρτησία πάντοτε ήταν το δίπτυχο της Ελευθερίας. Να κατεδαφιστούν τα τείχη που κρατούν έξω από τη νεοελληνική κοινωνικοπολιτική σφαίρα τα διαχρονικά πολιτικά και πνευματικά ερείσματα των Ελλήνων. Τα τείχη αυτά οριοθετούν νομικοθεσμικά στενόχωρες, πνευματικά στερημένες και δημοκρατικά ελλειμματικές κατεξουσιαστικές δομές. Όταν ο Έλληνας φυλακίζεται, μέσα σε τέτοιες δομές, ασφυκτιά ή εκρήγνυται.
Η ιδιόμορφη λανθάνουσα ξενοκρατία των δύο τελευταίων δεκαετιών, η οποία καλλιεργήθηκε από πλήθος κραχτών επίπλαστων μεταμοντέρνων ιδεολογημάτων, ήταν το προοίμιο της ακόμη πιο δυσβάστακτης σημερινής δεσποτείας των αλλεπάλληλων αδιέξοδων «μνημονίων» τα οποία μας επιβάλλονται χωρίς ουσιαστική διαπραγμάτευση. Η «αγανάκτηση» αυτών των ημερών κατά των διεθνικών τοκογλύφων και κατά των ηγετών μας είναι απόλυτα δικαιολογημένη.
Λανθασμένες ήταν και οι εκτιμήσεις για τη φυσιογνωμία και τις λειτουργίες της ΕΕ που ακύρωσαν κάθε αξίωση ορθολογιστικής συμμετοχής στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Οικονομικά και θεσμικά απροετοίμαστοι, εκτεθήκαμε σε ένα ανελέητο χρηματοοικονομικό ανταγωνισμό χωρίς ελπίδα.
Στις επικείμενες σκληρές διαπραγματεύσεις, υπάρχει ελπίδα μόνο εάν θρυμματιστεί ο γυάλινος κόσμος των ιδεολογημάτων και εάν εμφορούμενοι από τις κοσμοθεωρίες μας εισέλθουμε στο διεθνές και ευρωπαϊκό εθνοκρατοκεντρικό πεδίο με κριτήριο το εθνικό συμφέρον έχοντας κατά νου ότι τα προβλήματα δεν είναι μόνο δικά μας. Τότε μόνο μπορούμε να συνομιλούμε όρθιοι, ισότιμα, ορθολογιστικά και ωφέλιμα για τη χώρα μας.


Π. Ήφαιστος - P. Ifestos
http://www.ifestosedu.gr/ - info@ifestosedu.gr

Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

Δεν υπάρχουν μόνο οικονομικά θέματα



Μνημόνιο, μέτρα, φόροι, αποκρατικοποιήσεις, δανειστές, τρόικα. Αυτές οι λέξεις αποτελούν πλέον το καθημερινό λεξιλόγιο των Ελλήνων και κυρίως των δημοσιογράφων στα ΜΜΕ. Και φυσικό είναι. Αυτά απασχολούν την τσέπη, γι’ αυτά διαδηλώνουν χιλιάδες συμπατριώτες μας στις πλατείες, γι’ αυτά μάς πιέζουν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας. Δει δη χρημάτων και άνευ αυτών ουδέν εστί γενέσθαι των δεόντων, όπως έλεγε και ο φημισμένος αρχαίος ρήτωρ Δημοσθένης. Δηλ. χρειάζονται χρήματα και χωρίς αυτά δεν μπορεί να γίνει τίποτε από όσα πρέπει να γίνουν.
Έχω την αίσθηση, όμως, ότι η συνεχής ενασχόληση των ηλεκτρονικών ΜΜΕ με τα οικονομικά θέματα δεν μάς επιτρέπει να δώσουμε την δέουσα βαρύτητα και σε ορισμένες άλλες συζητήσεις, οι οποίες αναφέρονται σε άλλους τομείς της επικαιρότητος: Εθνικά θέματα, λαθρομετανάστευση, εγκληματικότητα, παιδεία, αξίες και ιδανικά για τους νέους μας, δημογραφικό, ο θεσμός της οικογένειας. Αυτά και πολλά άλλα θα παραμείνουν ως προβλήματα και μετά την οικονομική κρίση. Τα οικονομικά θέματα είναι αναγκαίο να τα συζητούμε. Ιδίως όταν ακούονται διαφορετικές φωνές και όταν ασκείται τεκμηριωμένη κριτική στους εσφαλμένους κυβερνητικούς χειρισμούς. Όμως δεν υπάρχει μόνον η οικονομία. Ούτε μπορώ να δεχθώ την καθαρά υλιστική λογική ότι η οικονομία είναι η βάση στην οποία κτίζονται όλα τα άλλα. Η Αρχαία Αθήνα είχε ανεπτυγμένη φιλοσοφική κίνηση όχι μόνον τον 5ο αιώνα, οπότε βρισκόταν σε οικονομική ακμή, αλλά και στην ελληνιστική περίοδο (3ο έως 1ο αιώνα π.Χ. ), όταν είχε παρακμάσει οικονομικά και τα σκήπτρα κρατούσαν άλλες πόλεις, όπως η Αλεξάνδρεια και η Ρώμη. Θεωρώ σημαντικό πρόβλημα το να μην υπάρχουν καθόλου χρήματα, αλλά θεωρώ εξίσου σημαντικό πρόβλημα το να ασχολείται μία κοινωνία ΜΟΝΟΝ με τα χρήματα.
Ας δούμε, λοιπόν, την κοινωνία μας και τον κόσμο πέραν της οικονομίας. Πόσο μελετήσαμε και πόσο σχολιάσθηκαν από την τηλεόραση τα αποτελέσματα των προσφάτων εκλογών στην Κύπρο, στα Σκόπια, στην Πορτογαλία; Πόσο κατανοήσαμε τις διεργασίες που γίνονται στο εσωτερικό της Τουρκίας. Την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές δεν είναι γνωστό το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών στη γείτονα χώρα, αλλά αναμένεται και πάλι να κερδίσει το ελαφρό Ισλάμ του Ερντογάν. Θα παραμείνουμε στις επιφανειακές αναλύσεις που λέγουν ότι ο «καλός» Ερντογάν βάζει στο περιθώριο τους «κακούς» εθνικιστές Στρατηγούς ή θα αποφασίσουμε να δούμε τί κρύβεται πίσω από τον νέο Οθωμανισμό των Ερντογάν και Νταβούτογλου; Μήπως τελικά είναι πιο επικίνδυνος ο επεκτατισμός με περιτύλιγμα και παραλλαγή παρά ο ξεκάθαρος και δεδηλωμένος εθνικισμός των στρατιωτικών; Κατ’ εμέ και οι δύο τάσεις είναι επικίνδυνες για τα εθνικά μας συμφέροντα, τώρα μάλιστα που κάποιοι στην Ελλάδα καλλιεργούν το ηττοπαθές επιχείρημα: Αφού δεν έχουμε χρήματα ας κάνουμε υποχωρήσεις απέναντι στους Τούρκους!
Πόσο αναλύσαμε τον περίπατο της συζύγου του Ερντογάν στη Θράκη μας; Μάς απασχόλησε άραγε ότι ο Τούρκος Ισλαμιστής Γκιουλέν άνοιξε σχολεία στην κατεχόμενη Κύπρο και αρχίζει να βάζει πόδι και στη Δυτική Θράκη; Έγινε καμία συζήτηση στην τηλεόραση για τη μεθοδευμένη αφελληνιστική δράση των αλβανικών αρχών που αφαιρούν την ελληνική εθνικότητα από τις ταυτότητες των Βορειοηπειρωτών; Όταν παραβιάζονται τα δικαιώματα ανυπάρκτων μειονοτήτων στη χώρα μας δεκάδες ΜΚΟ εμφανίζονται και φωνάζουν. Όμως για τα δικαιώματα της πραγματικής ελληνικής κοινότητας που ζει στην Αλβανία ελάχιστοι φωνάζουν. Ας είναι καλά ο Μητροπολίτης Κονίτσης κ. Ανδρέας και κάποια χριστιανικά σωματεία που μάς θυμίζουν τη συνεχιζόμενη καταπίεση του Ελληνισμού από όλες τις αλβανικές κυβερνήσεις .
Την Πέμπτη 9 Ιουνίου πάλι ένας αλλοδαπός φόνευσε ένα γεροντάκι για να το ληστέψει. Θυμόμαστε τη λαθρομετανάστευση και την εγκληματικότητα μόνο για μία –δύο ημέρες και μετά βάζουμε σε τρίτη μοίρα αυτά τα προβλήματα . Ούτε καν σε δεύτερη μοίρα. Κι όμως η Ευρώπη, στην οποία ορθώς ανήκουμε και θα συνεχίσουμε να ανήκουμε, δεν τα υποβαθμίζει. Θα περίμενα αυτοί που μας πιέζουν να δείξουμε συναίνεση προς την κυβέρνηση «διότι αυτό ζητούν οι Ευρωπαίοι», να παραδεχθούν επίσης ότι επιτέλους θα πρέπει να φυλάξουμε καλύτερα τα σύνορά μας και να αρχίσουμε τους επαναπατρισμούς λαθρομεταναστών , διότι ΚΑΙ αυτό το ζητούν οι Ευρωπαίοι. Ορισμένοι στην Ελλάδα θέλουν μία Ευρώπη στα μέτρα τους. Μάς την θυμίζουν για να αποδεχθούμε κοινωνικώς άδικα μέτρα, αλλά την λησμονούν όταν πρόκειται να μιλήσουμε για τις αρνητικές συνέπειες της παράνομης μετανάστευσης. Το ότι όλη η Ευρώπη κατήργησε ως αποτυχημένη την πολυπολιτσμικότητα δεν μας το λένε τα ευρείας θεαματικότητος τηλεοπτικά δίκτυα. Δεν θα έπρεπε και αυτό να αποτελεί ένα από τα θέματα των τηλεοπτικών στρογγυλών τραπεζιών, αφού αφορά τον προσανατολισμό της παιδείας μας;
Όταν κάποτε με τη βοήθεια του Θεού και τις θυσίες του λαού μας ξεπεραστεί η κρίση, θα κατασταλάξει ο κουρνιαχτός και θα καθίσουμε ενώπιοι ενωπίοις με τα παιδιά μας. Και τότε η νέα γενιά θα μας πει: Δεν φτάνει που μάς χρεώσατε ισοβίως, αλλά μάς αφήσατε χωρίς αξίες και ιδανικά. Προσωπικά πιστεύω ότι περισσότερο και από τα δανεικά, οι νέοι μας χρειάζονται σήμερα ιδανικά . Αξίες και πρότυπα ζωής βασισμένα στην αρχαιοελληνική, την Ορθόδοξη, τη νεώτερη, τη δημοκρατική παράδοση του Ελληνισμού. Ο άνθρωπος μπορεί να αγωνιά πρωτίστως για τα υλικά ζητήματα, όμως οι ταγοί της κοινωνίας οφείλουν να καλλιεργούν το ήθος και το πνεύμα του ανθρώπου. Για να μην εξοντωθούμε μεταξύ μας, όπως έγραψε προσφάτως ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος.

Κωνσταντίνος Χολέβας
9.6.2011

Τρίτη 14 Ιουνίου 2011

E-MAILS ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ

Για όσους ενδιαφέρονται να παροτρύνουν τους βουλευτές μας να ψηφίσουν το Μακροπρόθεσμο Δάνειο, παραθέτουμε τα e-mails τους...

imichelogiannakis@gmail.com, kassarasg@yahoo.gr, grafeio1@kkartalis.gr, rodzissi@otenet.gr, gntolios@parliament.gr, o.rentari@parliament.gr, info@tsiaousieleni.gr, karximakis@parliament.gr, tzakri@parliament.gr, ilias_theodoridis@hotmail.com, vasgiouma@gmail.com, spyrosmoschopoulos@gmail.com, dtsiron@otenet.gr, p.stasinos@parliament.gr, ikaranikas@parliament.gr, mantatzi.tsetin@gmail.com, s.xinidis@gmail.com, afropapathanasi@yahoo.gr, xristos@aidonis.gr, x.kefalidou@parliament.gr, rovlias@parliament.gr, salagiannis@parliament.gr, mtheoxar@otenet.gr, othonas@parliament.gr, info@katsouras.gr, i.maniatis@parliament.gr, info@sifounakis.gr, amoiridis@hotmail.com, thpapage@otenet.gr, m.mixou@parliament.gr, agerek@hol.gr, pvardikos@parliament.gr, info@floridis.gr, th.parastatidis@parliament.gr, info@chantavas.gr, t_sidir@otenet.gr, gikonoglou@hotmail.com, info@tolkas.gr, kremastinos@parliament.gr, nikitiades@parliament.gr, nikos.zoidis@gmail.com, chaidos@otenet.gr, ch.magoufis@parliament.gr, smerediti@otenet.gr, edamianakis@otenet.gr, s.valyrakis@yahoo.gr, beglitis@politicalforum.gr, farmaki_aikaterini@msn.com, manolakis@parliament.gr, grigorakos@parliament.gr, kspiliopoulos@parliament.gr, info@athanpapadopoulos.gr, andreas.triantafyllopoulos@gmail.com, p.rigas@parliament.gr, papamanolis@pasok.gr, venizelos@parliament.gr, kastanh@otenet.gr, chrysaar@otenet.gr, magriotis@otenet.gr, eva@evakaili.gr, spyros@vougias.gr, robopoulos.thomas@gmail.com, geranidis@parliament.gr, g.arvanitidis@parliament.gr, gdriv10@otenet.gr, alafazanis@yahoo.gr, karidisdimitris@gmail.com, mpenteniotis@parliament.gr, niotis@parliament.gr, lintzdim@otenet.gr, diamantidis@parliament.gr, ilia@katrinis.gr, j.koutsoukos@parliament.gr, antonakopoulostakis@gmail.com, dimipan@otenet.gr, kouselas@kouselas.gr, kgiannakopoulou@gmail.com, libertad@otenet.gr, timosidis@timosidis.gr, dpapoutsis@parliament.gr, savvas_eminidis@hotmail.com, kskan@pasok.gr, anna@diamantopoulou.gr, papoutsi@otenet.gr, alevras@parliament.gr, atsouras@otenet.gr, spyroskouvelis@parliament.gr, info@poikonomou.gr, pemizouni@gmail.com, loverdos@hol.gr, michalis@chrisochoidis.gr, louka.katseli@parliament.gr, ak@apkaklamanis.gr, milapo@hol.gr, androulakis@mimis.gr, marilxen@otenet.gr, efthymiu@otenet.gr, info@vpapandreou.gr, thitiris@otenet.gr, g_koutroumanis@yahoo.gr, anna.dalaras@gmail.com, gitonas@parliament.gr, papmilt@otenet.gr, VourosGiannis@gmail.com, gcharalabopoulos@parliament.gr, polxprot@otenet.gr, gap@politicalforum.gr, evychrist@otenet.gr, pangalos@otenet.gr, pantelis@aspradakis.gr, dinosvrettos@gmail.com, smargelis@parliament.gr, petsalnikos@parliament.gr, ahmet.haciosman@gmail.com, giorgos_petalotis@parliament.gr, pandoulas@parliament.gr, e.argiris@parliament.gr, thanasis_oikonomou@yahoo.gr, togias@parliament.gr, tsonoglou@hotmail.com, a.agatsa@parliament.gr, ragousis@pasok.gr, epanariti@parliament.gr, mosialos@parliament.gr, mt@mayatsoclis.gr, minoff@culture.gr, dpreppas@parliament.gr, arkadia_odysseas@yahoo.gr, v.kegeroglou@parliament.gr, f.parasyris@parliament.gr, mstratak@otenet.gr, info@mskrafnaki.gr, info@koukoulopoulos.gr, athan8@otenet.gr, vlatis1@otenet.gr, v.eksarxos@parliament.gr, philippos@sachinidis.gr, nasiokas@nasiokas.gr, lianis@parliament.gr, nikos.tsonis@pasok.gr, a.antoniou@parliament.gr, kbatz@otenet.gr, perlepek@otenet.gr, symeonk@parliament.gr, elpidats@otenet.gr, bolaris@parliament.gr, koutmeridis@parliament.gr, mtzelep@otenet.gr, ppab@otenet.gr, moraitisthanos@parliament.gr, makrypidis@makrypidis.gr, sgiannaka@parliament.gr, panagiotis@kouroumplis.gr, labmichos@gmail.com, kouroupaki@parliament.gr, markyriakopoulou@gmail.com

Ιδιαίτερα επισημαίνουμε τα e-mails των βουλευτών του νομού μας οι οποίοι ψήφισαν το Μνημόνιο 1:
kspiliopoulos@parliament.gr, info@athanpapadopoulos.gr, andreas.triantafyllopoulos@gmail.com, markyriakopoulou@gmail.com (πήρε τη θέση του Κατσιφάρα),alexchris@parliament.gr.

Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011

Η διπλωματία, η σύγκρουση των θεωριών και η σύγχρονη Κύπρος


Συνέντευξη του William Mallinson στον ΓΙΑΝΝΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ (Σάββατο 12 Μαρτίου 2011)


Ο William David Eustratios Mallinson είναι ένας καλός μου φίλος, εδώ και χρόνια, αλλά και φίλος της Ελλάδας, ιδιαίτερα της Κύπρου. Μισός Βρετανός και μισός Έλληνας, (η μητέρα του είναι από τη Ρόδο, ο δε παππούς του Ευστράτιος έφυγε πρόσφυγας το 1919 από την Αττάλεια στη Ρόδο) έχει γράψει και άλλα βιβλία όπως το ΚΥΠΡΟΣ: ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ (Παπαζήσης, 2005).

Με πολλή χαρά παραβρέθηκα προ ημερών στην παρουσίαση του πρόσφατου βιβλίου του «ΠΙΚΡΕΣ ΕΛΙΕΣ – Η διπλωματία, η σύγκρουση των θεωριών και η σύγχρονη Κύπρος», στο οποίο αναφέρεται και η παρακάτω συνέντευξή του.
Η αφοπλιστική του ευθύτητα στις απαντήσεις αποδεικνύεται πολύ χρήσιμη για όλους μας. Διότι, σίγουρα κανείς δεν αρνείται ότι η αλήθεια πιο χρήσιμη από το να κρυβόμαστε πίσω από ωραία λόγια. Επιπλέον ο Μάλινσον επιβεβαιώνει την αντίληψη ότι ο ρόλος της Βρετανίας στην ιστορία του νησιού δεν υπήρξε έντιμος.

Πρώην διπλωμάτης (1975-1981), ο Βρετανός λέκτορας του Ιονίου Πανεπιστημίου, Γουίλιαμ Μάλινσον, ο οποίος ζει μόνιμα στην Ελλάδα, στο εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο του «Πικρές Ελιές» -που κυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες από τις εκδόσεις της Εστίας- ανατρέχει στην ιστορία της Κύπρου και τις ποικίλες περιπέτειες που ο λαός τής μαρτυρικής Μεγαλονήσου βίωσε, ενώ στη συνέντευξή του στην «Ε» μιλά και για το σήμερα, το Αιγαίο, το Καστελόριζο, τα πετρέλαια, την ελληνοκυπριακή προσέγγιση με το Ισραήλ και τις γεωπολιτικές ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου. Ο Γουίλιαμ Μάλινσον καταγράφει στο βιβλίο του «Πικρές Ελιές» (εκδ. Εστία) μερικές πικρές αλήθειες για την Κύπρο.

Από τη διπλωματία γιατί φύγατε;
«Ίσως παραήμουν ευθύς χαρακτήρας για διπλωμάτης. Αν και ο σοβαρότερος λόγος ήταν η αίσθηση ότι η Βρετανία είχε πάψει πλέον να είναι ανεξάρτητη, συνεπώς, στο υπόλοιπο της καριέρας μου, δεν θα δούλευα για την πατρίδα μου αλλά για την Αμερική…».
Και πώς φτάσατε στη συγγραφή ενός βιβλίου με θέμα την Κύπρο;
«Όταν βρέθηκα το 1994 με υποτροφία στην Ελλάδα για το διδακτορικό μου, που ήταν σχετικό με τον Ψυχρό Πόλεμο, ανακάλυψα ένα έγγραφο του 1975, υπαγορευμένο από τον επικεφαλής του Φόρεϊν Οφις, το οποίο έλεγε: “Πρέπει να διαιρέσουμε τους Έλληνες και τους Τούρκους”. Δεν πίστευα στα μάτια μου, οπότε αποφάσισα να το ερευνήσω περισσότερο. Στην πορεία συνειδητοποίησα τη σημασία του θέματος της Κύπρου, παρότι οι Έλληνες μάλλον τείνουν να το αποφεύγουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο θέμα της παροχής των ντοκουμέντων για την Κύπρο, οι Έλληνες με δυσκόλεψαν περισσότερο από τους Βρετανούς!».
Για ποιο λόγο οι Ελληνες «ζορίζονται» με το θέμα της Κύπρου;
«Επειδή υπάρχουν πολλοί “σκελετοί στο ντουλάπι τους”. Προσωπικότητες του δημόσιου βίου που έκαναν πολύ άσχημα πράγματα στο θέμα της Κύπρου και είναι ακόμη εν ζωή… Επίσης, η ελληνική ιντελιγκέντσια και οι πολιτικές τάξεις δεν θέλουν να αναφέρονται ιδιαίτερα στο θέμα, επειδή υπήρξαν φορές στο παρελθόν που η “κυπριακή ουρά έσερνε το ελληνικό σκυλί”: η ιστορία του Μακάριου, η ιστορία της τουρκικής εισβολής, η ιστορία της χούντας κ.λπ. δημιούργησαν ένα κλίμα στην Ελλάδα όχι ευνοϊκό για δημόσιες συζητήσεις σχετικά με την Κύπρο. Υπάρχει μια διάθεση να κρατιούνται χαμηλοί τόνοι κι ένας λόγος που συμβαίνει αυτό είναι, κατά την ταπεινή μου άποψη, ο φόβος της Τουρκίας».
Φόβος για ποιο πράγμα;
«Για αύξηση της στρατιωτικής επιθετικότητας της Τουρκίας. Οι Τούρκοι κατόρθωσαν να συνδέσουν το θέμα της Κύπρου με το θέμα του Αιγαίου. Γι’ αυτό η ελληνική κυβέρνηση δεν θέλει το ένα θέμα να επηρεάζει το άλλο. Ενώ, αντίθετα, η τουρκική επιθυμεί να εξετάζονται αυτά μαζί. Για να το πω πιο ωμά, χρησιμοποιώντας “ορολογία Κίσινγκερ”, η τουρκική κυβέρνηση κρατάει την ελληνική από τα αρχ…α…».
Δηλαδή, εάν η Ελλάδα αποφασίσει ένα πρωί να σηκώσει τους τόνους στο θέμα της Κύπρου, τι θα γίνει;
«Θα υπάρξει ένταση, ίσως υπάρξουν “καινούργια Ίμια”, ίσως κάτι χειρότερο».
Άρα, λέτε ξεκάθαρα ότι η Ελλάδα φοβάται την Τουρκία.
«Δεν ακούγεται πολύ ευχάριστο, αλλά ναι». Θα μπορούσαν να είναι τα πράγματα διαφορετικά εάν, τα 37 χρόνια που μεσολάβησαν από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, η Ελλάδα κυβερνιόταν από πιο ισχυρές προσωπικότητες, πολιτικούς, διπλωμάτες κ.λπ.; «Θεωρώ ότι στο θέμα της Κύπρου, όλα αυτά τα χρόνια, υπήρξε από την πλευρά της Ελλάδας μια έλλειψη επιμονής. Από τη μια είχες τη δημόσια ρητορική του Ανδρέα Παπανδρέου, μπλα-μπλα-μπλα, μετά την ήπια προσέγγιση του Καραμανλή στη Ρωσία, αλλά κάπως αυτά δεν συνδυάστηκαν ποτέ. Κι αυτό είναι χαρακτηριστικό της Ελλάδας: οι Έλληνες δεν δείχνουν διάθεση να ενεργήσουν ομαδικά, πριν φτάσει το τελευταίο λεπτό. Κυρίως για κομματικούς λόγους. Βέβαια, για να είμαι δίκαιος, η Ελλάδα δεν ελέγχει απολύτως το τι συμβαίνει».
Για ποιο λόγο;
«Υπάρχουν τεράστια συμφέροντα, αυτή τη στιγμή με το θέμα του πετρελαίου γίνονται πολλά στο παρασκήνιο με την Κύπρο, την Ελλάδα, το Ισραήλ, την Τουρκία, όπως π.χ. το Καστελόριζο, με την Τουρκία να διεκδικεί τις περιοχές γύρω από αυτό, διεκδίκηση που φαινομενικά δεν έχει σχέση με την Κύπρο αλλά φυσικά εντάσσεται στη γενικότερη τουρκική εξωτερική πολιτική. Ενώ υπάρχουν κι εκείνοι που δεν έχουν κάνει ακόμη την εμφάνισή τους αλλά σίγουρα θα την κάνουν στον επόμενο γύρο, διεκδικώντας πρόσβαση στα πετρελαϊκά αποθέματα της περιοχής: οι Ρώσοι. Οπότε, για να είμαι δίκαιος με τους Ελληνες, υπάρχουν διπλωμάτες που γνωρίζουν τι ακριβώς συμβαίνει, αλλά γνωρίζουν επίσης ότι οι Αγγλοσάξονες υποστηρίζουν την Τουρκία περισσότερο από την Ελλάδα. Κι ότι αν τα πράγματα φτάσουν σ’ ένα κρίσιμο σημείο, η Αμερική και η Βρετανία στο τέλος θα πάνε με το μέρος της Τουρκίας. Παράλληλα, η Ευρώπη είναι αδύναμη. Δεν έχει δείξει το κουράγιο που απαιτείται για να παίξει ρυθμιστικό ρόλο σε όλα αυτά».
Πρόσφατα, με αφορμή το πετρέλαιο, υπήρξε προσέγγιση Κύπρου-Ισραήλ.
«Νομίζω ότι η Τουρκία θα χρησιμοποιήσει τη συγκεκριμένη προσέγγιση για να διαιρέσει την Ελλάδα και την Κύπρο. Βέβαια, και ο Παπανδρέου “χόρεψε πολύ” με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Νετανιάχου. Θεωρώ ότι ήταν ένας “χορός τακτικής”…».
…ο οποίος δεν βοήθησε την Ελλάδα;
«Όχι, επειδή εκνεύρισε τον Ερντογάν. Είναι καλή ιδέα να ερεθίζεις τον Ερντογάν; Εντάσσεται στα συμφέροντα της Ελλάδας να είναι πάρα πολύ κοντά στο Ισραήλ ή μήπως είναι καλύτερο να κρατά κάποιες αποστάσεις;».
Πώς αντιμετωπίζει η Ελλάδα την προσέγγιση Κύπρου-Ισραήλ;
«Προφανώς η Ελλάδα θέλει να διασφαλίσει ότι η Κύπρος δεν θα κάνει κάτι που θα προκαλέσει προβλήματα σε σχέση με τις τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο, όπως π.χ. συμβαίνει ήδη με το Καστελόριζο. Η Ελλάδα προς το παρόν δεν μπορεί να εξορύξει το δικό της πετρέλαιο, π.χ. στη Λήμνο, αφού η Τουρκία απειλεί. Συνεπώς η Ελλάδα ασφαλώς και θα επιδιώξει να εκμεταλλευτεί το τι κάνει η Κύπρος, κρατώντας όμως το Αιγαίο “εκτός”».
Και η Τουρκία; Πώς θα διαχειριστεί τη νέα κατάσταση;
«Η Τουρκία, εξαιτίας αυτής της προσέγγισης και εξαιτίας των πετρελαίων, θα γίνει πιο εχθρική απ’ ό,τι ήδη είναι. Θα προσπαθήσει να κερδίσει όσο περισσότερα μπορεί, και αυτό θα αυξήσει την ένταση».
Ποιος θα ήταν ο ιδανικός, κατά την άποψή σας, τρόπος χειρισμού της όλης κατάστασης από την Ελλάδα;
«Να υποστηρίξει αυτό που κάνει η Κύπρος. Βέβαια φοβάμαι ότι ίσως η Κύπρος προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την προσωρινή κόντρα Τουρκίας – Ισραήλ.
Ωστόσο, μην ξεχνάτε ότι οι δύο χώρες συνεχίζουν να έχουν μεταξύ τους στρατιωτικές συμφωνίες, ενώ η Αμερική και η Βρετανία δουλεύουν πολύ πολύ σκληρά για να εξασφαλίσουν ότι οι ισραηλινοτουρκικές σχέσεις θα συνεχίσουν στο στρατιωτικό επίπεδο, αν και όχι δημοσίως. Και δεν ξέρουμε πόσο θα κρατήσει αυτή η δημόσια εχθρότητα».
Δηλαδή, πιθανόν η Κύπρος να παγιδευτεί υπερεκτιμώντας αυτήν τη φαινομενική κόντρα Τουρκίας -Ισραήλ;
«Θα μπορούσε. Αλλά γεγονός είναι ότι η Κύπρος βρίσκεται ξανά στο επίκεντρο: και αυτή τη φορά όχι μόνο για γεωπολιτικά παιχνίδια αλλά και για πετρελαϊκά. Και πάλι υπάρχει ένα γαϊτανάκι: Τουρκία, Κύπρος, Ισραήλ (που σημαίνει Λίβανος και Συρία), την ίδια στιγμή έχουμε κάποια “προβληματάκια”
στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, ενώ δεν είμαι σίγουρος ότι η Αμερική και η Βρετανία έχουν καταλήξει σε μια δική τους πολιτική, αφού πιθανότατα περιμένουν να δουν πού θα “κάτσει η μπίλια” σε όλα αυτά που συμβαίνουν.
Ταυτόχρονα η γαλλο-γερμανική πολιτική είναι διαφορετική από την αγγλοσαξονική, ιδίως στη Βόρεια Αφρική, ενώ η Ρωσία δρα αργά, υπομονετικά, σταθερά και μεθοδευμένα, όπως πάντοτε έκανε στην ιστορία της, περιμένοντας ενδεχομένως να επωφεληθεί από την όλη σύγχυση που επικρατεί. Ιστορικά, οι Ρώσοι θεωρούσαν πάντοτε την πρόσβασή τους στη Μεσόγειο εξαιρετικά σημαντική.
Μην ξεχνάτε ότι οι Ρώσοι εναντιώθηκαν απόλυτα στο σχέδιο Ανάν και θα το ξανακάνουν εάν δουν ότι θίγονται τα συμφέροντά τους, τα οποία στην Κύπρο είναι τεράστια. Ημουν εκεί πριν από λίγες μέρες και μπορούσες να δεις τους Ρώσους παντού. Οι Ρώσοι είναι εκεί και περιμένουν. Απλώς οι Αμερικανοί παίζουν ντραφτ, όπου ενεργείς γρήγορα, ενώ οι Ρώσοι σκάκι, όπου σκέφτεσαι πολύ πριν κάνεις την κίνησή σου. Η Ρωσία είναι πολύ έξυπνη στην εξωτερική της πολιτική. Μερικές φορές, όταν θεώρησε αναγκαίο, υποστήριξε και την Τουρκία. Αλλά το μεγάλο πετρελαϊκό παιχνίδι που πλέον παίζεται συνδέεται με την Κύπρο. Αν δεις το χάρτη, η εικόνα είναι φρικτή».
Τι εννοείτε με το «φρικτή»;
«Εννοώ ότι είναι γεμάτη από αγωγούς πετρελαίου και αερίου. Ο ένας πηγαίνει στην νότια Ιταλία, ο Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη συνεχίζει να μην είναι έτοιμος, τον οποίο ο Γιώργος Παπανδρέου δυστυχώς δεν υποστήριξε όσο θα έπρεπε. Οι Ρώσοι τα βλέπουν όλα αυτά και είναι θυμωμένοι. Επίσης, η Ρωσία προμηθεύει την Ευρώπη με αέριο αλλά αυτό είναι το όπλο της και μπορεί να απειλήσει να “κλείσει τη στρόφιγγα” εάν δει να απειλούνται τα συμφέροντά της στη Μεσόγειο. Η Ρωσία συνήθως υποστηρίζει την επίσημη θέση της κυπριακής κυβέρνησης. Η Ρωσία συνήθως δεν υποστηρίζει την ισραηλινή πολιτική εναντίον των Παλαιστινίων. Αυτό που θα ήθελε η Ρωσία, στον επόμενο “γύρο”, σε λίγους μήνες, είναι να εκμεταλλευτούν οι ρωσικές εταιρείες το αέριο στα νερά της Μεσογείου. Τώρα υπάρχει μια αμερικανική εταιρεία που έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον και μια ισραηλινή. Θα υπάρξουν και άλλες στο μέλλον: γερμανικές, γαλλικές, ρωσικές κ.ά. Συνεπώς η κυπριακή πλευρά θα πρέπει να έχει καλές σχέσεις με όλους. Θυμήσου τον Μακάριο, πώς ισορροπούσε ανάμεσα στην Ανατολή και τη Δύση».
Η Ελλάδα θα έπρεπε να είναι πιο δυναμική στο θέμα της εκμετάλλευσης των ενεργειακών της αποθεμάτων;
«Κατά την άποψή μου, η Ελλάδα θα έπρεπε να ζητήσει πολύ μεγαλύτερη βοήθεια από τη Ρωσία για πετρελαϊκές έρευνες. Παραδοσιακά, αφήνοντας έξω την ιδεολογία και τα υπόλοιπα, η Ρωσία έχει υπάρξει η λιγότερο εχθρική μεγάλη δύναμη απέναντι στην Ελλάδα. Η Ρωσία τώρα έχει λόγους να μην εμπιστεύεται την Ελλάδα. Στη διάρκεια της κρίσης η Ρωσία προσφέρθηκε να δώσει ένα μεγάλο φθηνό δάνειο, το οποίο ίσως οδηγούσε στην αποφυγή του ΔΝΤ. Ο Παπανδρέου είπε “όχι”, απέρριψε την προσφορά, με τη δικαιολογία ότι θα βρισκόμασταν κάτω από τον έλεγχο των Ρώσων. Είναι άραγε βέβαιο ότι θα βρισκόμασταν κάτω από το ρωσικό έλεγχο με τον ίδιο τρόπο που βρισκόμαστε τώρα κάτω από τον έλεγχο του ΔΝΤ; Δεν είμαι αριστερός, απλώς προσπαθώ να ακολουθήσω την κοινή λογική. Συνεπώς, η διπλωματία της ελληνικής πλευράς με τη Ρωσία δεν μελετήθηκε τόσο στενά όσο θα έπρεπε και δεν υπήρξε τόσο αποτελεσματική όσο θα μπορούσε. Και ο μόνος λόγος που μπορώ να σκεφθώ είναι η αγγλοσαξονική πίεση και ελληνικά ιδρύματα, όπως το ΕΛΙΑΜΕΠ, με τους κ.Βερέμη και Κουλουμπή, που εκφράζουν την αμερικανική θέση στην Ελλάδα».
Οι πρόσφατες εξεγέρσεις στην Αίγυπτο, την Τυνησία, τη Λιβύη κ.λπ. πώς μπορούν να επηρεάσουν την Ελλάδα;
«Η Ελλάδα πάντοτε προσπαθούσε να ισορροπήσει τις σχέσεις της με τον αραβικό κόσμο και το Ισραήλ. Τώρα, με τη συνεργασία της με το Ισραήλ, το πράγμα μπερδεύεται λιγάκι…»
Η Τουρκία μπορεί να ενδυναμωθεί από αυτές;
«Ναι, επειδή μπορεί να παρουσιαστεί ως ο εγγυητής της σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή».
Η Ελλάδα δεν μπορεί να το κάνει αυτό;
«Η Ελλάδα έχει προσπαθήσει να το κάνει αυτό. Αλλά δεν είναι στη Μέση Ανατολή».
Η Κύπρος είναι;
«Γεωγραφικά, ναι. Διανοητικά, όχι και τόσο. Βέβαια η Κύπρος μπορεί να παρουσιαστεί ως εστία σταθερότητας. Όπως έγινε με την κρίση στον Λίβανο: πόσο χρήσιμη αποδείχθηκε η Κύπρος, όπου συνέρρεαν οι πρόσφυγες κ.λπ.».
Για την ενδεχόμενη ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. τι λέτε;
«Υποστηρίζω τη γαλλογερμανική θέση για μια ειδική σχέση της Τουρκίας με την Ευρώπη. Ασπάζομαι την άποψη του Ζισκάρ Ντ’ Εστέν ότι η ένταξη της Τουρκίας θα είναι το τέλος της Ευρώπης. Αφού η Τουρκία δεν είναι στην Ευρώπη. Έπειτα, πώς είναι δυνατόν να υποστηρίζουν η Αμερική και η Βρετανία την ένταξη της Τουρκίας στην Ευρώπη, όταν η Τουρκία κατέχει μέρος της Ευρώπης, το οποίο δεν αναγνωρίζεται; Αν και είμαι βέβαιος ότι οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί δεν θέλουν δύο επίσημα αναγνωρισμένα κράτη στην Κύπρο, γιατί τότε τι θα γίνει με τις Συνθήκες, τι θα γίνει με τις βάσεις τους στο νησί; Θέλουν μια αδύναμη κεντρική κυβέρνηση ενώ ο μεγαλύτερος φόβος τους, παρότι δεν θέλουν να το παραδεχτούν, είναι η Ρωσία. Συνεχίζουν να διακατέχονται από αυτή την εμμονή».
Συνεπώς, ο Ψυχρός Πόλεμος δεν έχει ακόμη τελειώσει;
«Ασφαλώς και όχι. Άλλωστε και ο Ψυχρός Πόλεμος δεν ήταν για την ιδεολογία, η οποία απλώς αποτελούσε τη δικαιολογία. Ήταν περί συμφερόντων οικονομικών. Κι αυτό συνεχίζεται με έναν πιο μαλακό τρόπο δημόσια αλλά με σκληρό στο παρασκήνιο. Οι Ρώσοι δεν ακούγονται πολύ τον τελευταίο καιρό κι αυτό είναι ενδιαφέρον. Ίσως σύντομα στην Κύπρο κάποιες μοσχοβίτικες τρομπέτες ηχήσουν…»
Τους Βρετανούς, οι Κύπριοι πώς τους βλέπουν;
«Τους αρέσει ο βρετανικός τρόπος ζωής, οι βρετανικές ιδέες, η βρετανική οργάνωση, αλλά δεν εμπιστεύονται τις βρετανικές κυβερνήσεις. Και νομίζω ότι έχουν πολύ καλούς λόγους γι’ αυτό. Γνωρίζουν ότι η βρετανική κυβέρνηση είναι σε συνεννόηση με την αμερικανική. Οι Κύπριοι έχουν επίσης πολύ υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης και πολύ υψηλό ποσοστό δαπανών για την παιδεία. Το 8% του προϋπολογισμού τους πηγαίνει στην εκπαίδευση ενώ στην Ελλάδα είναι, πόσο, 2-2,5%; Στην πραγματικότητα οι Κύπριοι είναι λίγο παραπάνω Ευρωπαίοι από τους Έλληνες. Δεν είναι Βαλκάνιοι, είναι κοσμοπολίτες. Επίσης, είναι πιο οργανωμένοι από τους Έλληνες ενώ και οι “πελατειακές σχέσεις” που διακρίνουν την ελληνική κοινωνία βρίσκονται στην Κύπρο σε χαμηλότερο επίπεδο· υπάρχει μεγαλύτερη διαφάνεια».
Η Ελλάδα βγήκε κερδισμένη από τη διαχρονική σχέση της με τη Βρετανία και την Αμερική;
«Γενικά, η Ελλάδα δεν υπήρξε τόσο ικανή όσο η Τουρκία στο να κερδίσει τη στρατηγική και πολιτική στήριξη της Βρετανίας και της Αμερικής ή ακόμη και της Γαλλίας και της Γερμανίας. Επειδή τα ελληνικά πολιτικά κόμματα δεν θα συμφωνήσουν ποτέ σε μια κοινή πολιτική. Η Ελλάδα φοβάται να πάρει ρίσκα, να μπλοφάρει, ενώ η κατάσταση απαιτεί κάποια ρίσκα, έστω υπολογισμένα. Η Αμερική είναι στην άλλη άκρη του κόσμου, η Ρωσία είναι δίπλα της. Η Ελλάδα πρέπει να κερδίσει μεγαλύτερη υποστήριξη από τη Ρωσία και, αν χρειαστεί, την Κίνα, για να φτάσει σε λύση με την Τουρκία για την Κύπρο.
Βέβαια χρειάζεσαι πολύ σπουδαία διπλωματία για να το πετύχεις αυτό. Η Τουρκία είναι καλύτερη στις διεθνείς δημόσιες σχέσεις, χρησιμοποιεί μεγάλα ξένα γραφεία για να υποστηρίζουν τις υποθέσεις της. Η Ελλάδα είναι πολύ διχασμένη, κοιτά πολύ το τώρα, δεν βλέπει σε βάθος χρόνου και δεν μπορεί να δουλέψει ομαδικά. Υπάρχει και το γνωστό ανέκδοτο με τους Ελληνες και τους Γιαπωνέζους: Ενας Ελληνας είναι θαύμα, ένας Γιαπωνέζος είναι ένας “καθυστερημένος”. Δύο Ελληνες είναι δύσκολοι, δύο Γιαπωνέζοι είναι απλώς βλάκες. Είκοσι Ελληνες είναι καταστροφή, είκοσι Γιαπωνέζοι είναι ένα θαύμα…».
Άρα, τα προβλήματα της Ελλάδας είναι η διχόνοια και ο ατομισμός.
«Και, σε επίπεδο κοινωνίας, η ξενομανία της. Η Ελλάδα έχει τάση να εισάγει οτιδήποτε ξένο, ανεξαρτήτως αν είναι καλό, κακό ή άσχημο. “Είναι ξένο, ω!, πρέπει να είναι καλό! πρέπει να είναι καλύτερο από τα δικά μας!”. Δείτε την υπουργό Παιδείας, τη Διαμαντοπούλου: είναι ένα τέτοιο παράδειγμα στην εκπαίδευση· θα σκοτώσει την εκπαίδευση αν συνεχίσει έτσι! Προσπαθεί να αντιγράψει αγγλοσαξονικές αηδίες, να ρωτάς το μικρό παιδί “ποια είναι η ταυτότητά σου;” κ.λπ. Υπάρχει καλό εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα, δεν χρειάζεται να εισαχθούν νέες ιδέες, χρειάζεται απλώς να αξιοποιηθούν οι υπάρχουσες. Υπάρχουν όμορφα πράγματα εδώ, όμως οι Έλληνες δεν είναι υπερήφανοι γι’ αυτά, θαυμάζουν πολύ τα ξένα πράγματα. Αλλά αυτός ο θαυμασμός δείχνει κάτι: ότι δεν μπορείς να κάνεις τη διάκριση μεταξύ τού τι είναι πράγματι καλό και τι είναι κακό. Υιοθετούνται θεωρίες από το εξωτερικό στην Ελλάδα και “η πλάκα”, πολλές φορές, είναι ότι η ρίζα αυτών των θεωριών βρίσκεται στην αρχαία Ελλάδα! Θα ήθελα να δω λίγο παραπάνω αυτοσεβασμό στους Έλληνες. Ακούω πολλούς να λένε: “Με το ΔΝΤ χάνουμε τον αυτοσεβασμό μας”. Μα, αυτό έπρεπε να το σκεφτείς είκοσι, τριάντα χρόνια πριν, όχι τώρα! Τι διάολο έκανες τόσον καιρό;».

Κυριακή 12 Ιουνίου 2011

TROIKA-GREECE

Αν δεν είναι φωτομοντάζ, (που μάλλον δεν είναι) είναι τραγικό. Όποιος γνωρίζει κάτι περισσότερο, ας μας πει.

Από ομιλία του ΓΑΠ στην πολη Αστανα στο Καζακσταν.


http://www.youtube.com/watch?v=3DpyZad6VMk

Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011

ΦΕΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΠΑΓΩΤΑ!!!

Μας το έστειλε ένας φίλος.

Τώρα που έρχεται το καλοκαίρι καλό είναι να έχουμε υπ'όψη μας κάποια απλά πράγματα για τα παγωτά που θα καταναλώσουμε.


ΦΕΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΠΑΓΩΤΑ!!!

Αυτό το καλοκαίρι, όλες σχεδόν οι εταιρείες παγωτών αποφάσισαν να "πιάσουν στον ύπνο" τους καταναλωτές.
Οι ανυποψίαστοι καταναλωτές λοιπόν (και φέτος) προτιμούν τα δροσιστικά παγωτά των διαφόρων εταιρειών στην αντιμετώπιση της ζέστης.
Η απάτη όμως κρύβεται καλά, έντεχνα και αποτελεσματικά. Αν κοιτάξουμε στη σύσταση (στο σημείο που αναφέρονται τα συστατικά) θα δούμε πως τιτλοφορείται -το παγωμένο προϊόν που κρατάμε στα χέρια μας- "παγωμένο γλύκισμα". Οι καταναλωτές δεν δίνουν προσοχή διότι πολύ απλά δεν ξέρουν τη διαφορά που αξίζει να τη δούμε αναλυτικότερα:
Η διαφορά είναι τεράστια... Το παγωτό υποχρεούται να γίνεται από γάλα φρέσκο ή σκόνη και όλα τα λιπαρά που εμπεριέχονται σε αυτό να προέρχονται από το γάλα. Απαγορεύεται λοιπόν από τον Κώδικα Τροφίμων και Ποτών (ο ΚΤΠ συνοψίζει τις νομικές προδιαγραφές όλων των κυκλοφορούντων τροφίμων) η οποιαδήποτε προσθήκη λιπαρών που δεν έχουν σχέση με το γάλα.
Στα παγωμένα γλυκίσματα τώρα, υπάρχει ελευθερία προσθήκης φυτικών λιπαρών όπως ηλιέλαιο, καρυδέλαιο, φοινικέλαιο, αραπέλαιο και όποια άλλη μαργαρίνη φαντάζεστε (και τους συμφέρει).
Το ηλιέλαιο αποφεύγεται γιατί δημιουργεί πρόβλημα στην ομοιογένεια του τελικού προϊόντος, άρα μην ανησυχείτε για μολυσμένο με ορυκτέλαια ηλιέλαιο. Ωστόσο, ως επί το πλείστον χρησιμοποιείται το καρυδέλαιο το οποίο είναι έλαιο "παχύ" και ταιριάζει στην υφή του τελικού προϊόντος (παγωμένου γλυκίσματος για να μην ξεχνάμε γρήγορα). Το καρυδέλαιο, το ξέρετε πιστεύω πολλά χρόνια από τα αντηλιακά. Έδινε το χρώμα, ως φυσική χρωστική, και την υφή σε όλα τα αντηλιακά τύπου Coppertone (ο τόνος του χαλκού). Πιστεύω να μη σας πειράζει αν ο εντερικός σας σωλήνας λαμβάνει το "επιθυμητό μαύρισμα" εσωτερικά χωρίς κόπο...
Σε κάθε περίπτωση το ζήτημα είναι διπλό:
Αφενός παραπλανάται ο καταναλωτής διότι οι εταιρείες που παράγουν παγωμένα γλυκίσματα στις ιστοσελίδες τους τα αναφέρουν ως κατηγορία παγωτών για λόγους μάρκετινγκ κι όχι ως παγωμένα γλυκίσματα.
Αφετέρου το παγωμένο γλύκισμα είναι ποιοτικά υποδεέστερο προϊόν κατά κοινή επιστημονική ομολογία σε σχέση με το παγωτό, λόγω της αφαίρεσης ζωικού λίπους (αποβουτυρωμένο γάλα σκόνη) και της προσθήκης φυτικών λιπαρών.
Λόγος για όλα τα παραπάνω; Μαντέψτε... Σας λέει κάτι η λέξη κέρδος;
Αξίζει να σημειωθεί ότι σε καμιά διαφήμιση της τηλεόρασης δεν αναφέρεται προφορικά ή γραπτά η λέξη παγωτό. Έχει αντικατασταθεί με ατάκες "Απόλαυση", "Δροσιά", "Παγωμένη Δροσιά" και άλλα κωμικά.
Ψάξτε στο παγωτό (που νομίσατε ότι πήρατε) τη σύσταση και θα διαπιστώσετε ότι δώσατε τα ωραία ευρώ σας για ένα "παγωμένο γλύκισμα".
Ήδη επικοινώνησα με την ΕΒΓΑ για να αλλάξει αμέσως την ιστοσελίδα της http://www.facebook.com/l/68c667YnQtLYCGBR2lT_8Aj2Lxg/www.evga.net και από παγωτά να τα ονομάσει "παγωμένα γλυκίσματα". Το αυτόν έπραξα και με την ALGIDA. Η ίδια δικαιολογία καρμπόν: "μα στη σύνθεση δεν τα ονομάζουμε παγωτά", "μα η κατηγορία τιτλοφορείται στο ιντερνέτ ΠΑΓΩΤΑ", "μα η ΧΧΧΧ εταιρεία μας είναι γνωστή ότι κάνει παγωτά"...
Ήμαρτον...
Έκανα και κάτι μάταιες ενέργειες δημοσιοποίησης σε κανάλια... "Δύσκολες εποχές βρήκες Πάνο. Την ώρα που παίζουμε επαναλήψεις παλιών σήριαλ, τα παγωτά δίνουν φράγκα σε διαφημίσεις"
Εγώ πάλι απαντώ χρησιμοποιώντας την παλιά καλή ατάκα του μεσιέ "Μαύρου" Καλογήρου (Λόλα): "ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΑΡΗ!!!" Και για τις εταιρείες και για τα κανάλια...

ΦΕΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΠΑΓΩΤΑ... ΑΛΛΙΩΣ ΤΑ ΦΤΙΑΧΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ!!!!!!!

Υ.Γ.1: Επεκτείνοντας τα παραπάνω, παγωτά κι όχι παγωμένα γλυκίσματα πουλάνε και τα
ζαχαροπλαστεία...
Θα πρέπει δηλαδή να φτιάχνονται από φρέσκο γάλα (για αυτό και η διαφορά γεύσης με το ιταλικό Gelato) και όχι με σκόνη αποβουτυρωμένου και μαργαρίνες...
Για τσεκάρετε τα στέκια σας...



Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

Από ήττα σε ήττα μέχρι την τελική νίκη

Μια εκπληκτική περιγραφή αριστερής παθογένειας και συμπεριφοράς...

http://syriza.wordpress.com/2011/05/29/defeat_to_defeat/

Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

Πάτρα: Πανικός μετά την χαρτογράφηση των αγωγών που βγαίνουν στην θάλασσα

Με τον φόβο της αποκάλυψης πως ρυπαίνουν ζουν όσοι έχουν παράνομες συνδέσεις με βόθρους


23/05/2011

   Αναβρασμός επικρατεί σε μερίδα κατοίκων και καταστηματαρχών μετά την δημοσιοποίηση της χαρτογράφησης των αγωγών όμβριων, που καταλήγουν στην θάλασσα από τα Μποζαιτικα μέχρι τον Ψαθοπυργο. Η για πρώτη φορά συστηματική εργασία της ΔΕΥΑΠ και του Δήμου Πάτρας, κατέγραψε περισσότερους από εκατό αγωγούς όμβριων υδάτων και ρυάκια που εκβάλλουν σε αυτή την θαλάσσια περιοχή και οι περισσότεροι σύμφωνα με τους ειδικούς, γίνονται αγωγοί εκβολής ακαθάρτων υγρών κυρίως από βόθρους, με αποτέλεσμα να έχει σημάνει κόκκινος συναγερμός λόγω ρύπανσης.
    Να θυμίσουμε ότι πρόσφατα χάθηκε η γαλάζια σημαία από περιοχές που φιλοξενούν εκατοντάδες Πατρινών λουομένων το καλοκαίρι, όπως είναι το Ακταίο στο Ρίον.
   Έτσι σύμφωνα με πληροφορίες, η είδηση αυτή σε συνδυασμό με την εξαγγελία Κοντοέ ότι «θα ακολουθήσει έλεγχος για τυχόν παράνομες αποχετευτικές συνδέσεις με τη χρήση ρομποτικής κάμερας προκειμένου να διερευνηθούν οι πιθανές αιτίες ρύπανσης της θάλασσας σε αυτές τις περιοχές», σκόρπισε τον πανικό σε μερίδα κατοίκων και καταστηματαρχών, που είχαν βρει «διέξοδο» μολύνοντας θάλασσα και ακτές.
   Τα πρόστιμα για όσους εντοπιστούν να αδειάζουν βόθρους και άλλα απόβλητα με αυτό τον τρόπο είναι μεγάλα, ενώ υπάρχει και η αυτόφωρη ποινική διαδικασία με αυστηρές ποινές.

Νίκος Ξανάλατος

http://www.thebest.gr/news/index/viewStory/70643

Δευτέρα 16 Μαΐου 2011

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΙΣ 20 ΜΑΪΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΣΤΟΝ ΠΟΝΤΟ (19 ΜΑΪΟΥ)

ΕΚΔΗΛΩΣΗ


Ο Χώρος Εναλλακτικής Παρέμβασης «Κοινοτικόν» (Κανακάρη 227 - Πάτρα) σας προσκαλεί την Παρασκευή 20 Μαΐου στις 8 μ.μ. σε εκδήλωση - ομιλία
του Βλάση Αγτζίδη, Δρ Ιστορίας και συγγραφέα με θέμα:

19 Μαΐου: Ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας στον Πόντο.
Η γενοκτονία των Ελλήνων της Ανατολής
με αφορμή τα γεγονότα του Πόντου.


Είσοδος ελεύθερη.



ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ ΑΣΥΜΜΕΤΡΙΕΣ

ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ ΑΣΥΜΜΕΤΡΙΕΣ: Οι υπόγειες τακτικές του ΔΝΤ, η Ελλάδα ξανά στο μάτι του κυκλώνα, το χρέος, οι ιδιωτικοποιήσεις, οι Ελληνικές τράπεζες, τα ευρώ-τραπεζικά συγκοινωνούντα δοχεία, η Bundesbank, οι απειλές της ΕΚΤ, η Γερμανία και η Ευρώπη



Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Βασίλη Βιλιάρδου.

http://www.casss.gr/PressCenter/Articles/2344.aspx

Πέμπτη 12 Μαΐου 2011

Κατάλαβες τώρα...

Μας το έστειλε κάποιος φίλος...

Όταν ήρθα στην Ισπανία πήγα στο δημαρχείο της πόλης να δηλωθώ σύμφωνα με τον νόμο,

για να πάρω άδεια παραμονής και άδεια εργασίας και ας είμαι πολίτης χώρας της E.E.
Εκεί μου ζήτησαν:
1) Αντίγραφο ποινικού μητρώου από την χώρα από την οποία κατάγομαι (Ελλάδα).
2) Αντίγραφο ποινικού μητρώου από την χώρα από την οποία ήρθα στην Ισπανία (Γερμανία).
Τα δυο παραπάνω για να βεβαιωθούν ότι δεν πήγα "κυνηγημένος" στην Ισπανία να ζήσω. Κατόπιν ήλεγξαν επιτόπου εάν έχω διεθνές ένταλμα σύλληψης από Europol ή Interpol.
3) Με έστειλαν στο τμήμα Υγειονομικού Ελέγχου της Καταλονίας όπου έπρεπε να κάνω εξετάσεις για ηπατίτιδα, σύφιλη, AIDS, φυματίωση και λοιπές λοιμώδεις - μεταδοτικές ασθένειες.
4)Έπρεπε να κάνω ένορκη δήλωση ότι εκείνη τη στιγμή δεν διώκομαι σε καμία χώρα για ποινικό αδίκημα και ούτε γίνεται αστυνομική / δικαστική ερευνά εις βάρος μου (και ας μην έχει γίνει ακόμη το δικαστήριο).
Εφόσον προσκόμισα όλα τα παραπάνω έπρεπε να βρω σπίτι να μείνω.
Στο μεσοδιάστημα έμενα σε ξενοδοχείο, καθότι στην Ισπανία απαγορεύεται ιδιοκτήτης να νοικιάσει σπίτι σε αλλοδαπό, εφόσον δεν έχει άδεια παραμονής και εφόσον δεν πάει με τον υποψήφιο ενοικιαστή στο τοπικό αστυνομικό τμήμα όπου πρέπει να ελέγξει τον ενοικιαστή η αστυνομία και να δώσει συγκατάθεση.
Η τιμωρία για παράβαση είναι κατάσχεση του διαμερίσματος.
Μου βγήκε η άδεια παραμονής (για έξι μήνες αρχικά) και άρχισα να ψάχνω σπίτι.
Βρήκα σπίτι και πήγα με τον ενοικιαστή στο πλησιέστερο τμήμα όπου η αστυνομία έλεγξε και εμένα και την άδεια παραμονής μου και έδωσε τη συγκατάθεση της.
Με αυτό το χαρτί πήγα ξανά στο δημαρχείο και κατόπιν πήρα άδεια εργασίας και πήρα και από την εφορία ΑΦΜ.
Έως ότου βρω εργασία έπρεπε να πληρώνω την κοινωνική ασφάλιση από την τσέπη μου 90 ευρώ το μήνα, ώστε να είμαι ασφαλισμένος.
Κατόπιν αυτών μου συνέστησαν να διαβάσω μερικά χωρία του ισπανικού δικαίου όσον αφορά τι είναι ποινικά αδικήματα, τι πλημμελήματα κτλ. και με ενημέρωσαν ότι εάν αρχικά τον πρώτο χρόνο υποπέσω σε σοβαρό αδίκημα τότε θα απελαθώ σούμπιτος (sic) προς την χώρα από την οποία κατάγομαι - όχι σε αυτήν από την οποία πήγα εκεί - και θα παρακρατηθεί η τυχόν περιουσία μου (λογαριασμοί σε ισπανικές τράπεζες) από το ισπανικό κράτος!
Σημειωτέον ότι εγώ ήρθα μετανάστης στην Ισπανία και όχι λαθρομετανάστης όπου οι διαδικασίες είναι πολύ πιο δύσκολες για να πάρεις άδεια παραμονής, σχεδόν αδύνατο.
Ρωτώ λοιπόν τους βαθιά δημοκρατικούς (... ) συνέλληνες:
Στην Ελλάδα, ποιός από τους λαθρομετανάστες θα πέρναγε επιτυχώς την παραπάνω διαδικασία;
Το σχέδιο του Κίσσινγκερ είναι σε πλήρη εφαρμογή και οι προδότες πολιτικοί μας βάζουν εκατοντάδες λαθρομετανάστες σε αυτή την χώρα εκτελώντας κατά γράμμα το σχέδιο αυτό.
ΕΜΕΙΣ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΕΣ!!!!!!! ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ!!!!!!
δείτε πόσο ύπουλα ο Λαζόπουλος μετά από "μεγάλες αποκαλύψεις" γελοιοποιεί αυτούς που ασχολούνται με το πρόβλημα.
Ας ξυπνήσουμε επιτέλους, αν και είναι ήδη πάνω από 2.000.000

Ξυπνήστε

Κατάλαβες τώρα...
Για να ξεστραβωθούμε όσοι από εμάς τους ψηφίζουμε.
Ενδιαφέρουσες απόψεις για θεώρηση από διάφορες οπτικές γωνιές, προβληματισμό και συζήτηση !
Κατάλαβες τώρα ... γιατί σε λέγανε «εθνικιστή» όταν έλεγες πως αγαπάς την Πατρίδα σου;
Για να την πουλήσουν πιο εύκολα. Γι' αυτούς κάθε λέξη που αρχίζει από -εθν και -ελλ ήταν και
είναι εμπόδιο όταν ακούγεται μέσα στο μαντρί τού "εκσυγχρονισμού" που μας μπουζούριασαν.
Κατάλαβες τώρα... γιατί σε λέγανε «ρατσιστή»;
Γιατί σε πολύ λίγο δεν θα είσαι ιδιοκτήτης της πατρίδας σου· θα είσαι ένας κάτοικος μιας χώρας που θα ανήκει στους παγκόσμιους τραπεζίτες και στους υπαλλήλους τους, οι οποίοι θα παριστάνουν την... κυβέρνηση.
Κατάλαβες τώρα ... γιατί πριονίσαμε την παιδεία και την υποβάθμισαν σε "εκπαίδευση";
Για να σε κάνουν υπαλληλάκο των 3,60. Να σε βάλουν πίσω από τον πάγκο των μπακάλικών τους που απλώσαμε στη χώρα σου, να σερβίρεις καφέδες και να πηγαίνεις με το παπί πίτσες στα πάρτι του Χριστοφοράκου.
Κατάλαβες τώρα ... γιατί κατέστρεψαν μεγάλες υγιείς ελληνικές βιομηχανίες ( ΙΖΟΛΑ, ΠΙΤΣΟΣ, ΕΣΚΙΜΟ, ΠΕΙΡΑΪΚΗ ΠΑΤΡΑΙΚΗ, AIΓΑΙΟ, ΧΡΩΠΕΙ, ΠΥΡΚΑΛ ) και έκαψαν σε διάστημα 2 μηνών μεγάλα ελληνικά πολυκαταστήματα (ΜΙΝΙΟΝ, ΚΑΤΡΑΝΤΖΟΣ ΣΠΟΡ, ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΚΛΑΟΥΔΑΤΟΣ); Για να βρουν άνετα χώρο, χωρίς προσπάθεια, τα δικά τους μπακάλικα που διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να μπουν στην ελληνική αγορά...
Κατάλαβες τώρα ... γιατί έκαψαν τα δάση σου, μαζί και την ΑΡΧΑΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑ ;
Για να ξεπουλήσουν πιο εύκολα την Πατρίδα σου και να καταστρέψουν τον πολιτισμό σου.
Κατάλαβες τώρα ... γιατί σου δίνανε τζάμπα κάρτες οι τράπεζες;
Για να σου πάρουν το πατρικό σου.
Δεκάρα δεν δίνανε για τις δόσεις σου.
Με χαρτιά τυπωμένα, σου πήραν και σου παίρνουνε το σπίτι, το χωράφι, το μαγαζί.
Κατάλαβες τώρα ... γιατί σε χώσανε στο χρηματιστήριο;
Όταν ένας πρωθυπουργός της χώρας μαζί με μερικούς υπουργούς προέτρεπαν τον απλό κοσμάκη να βάλει το κομπόδεμά του στο στημένο παιγνίδι του χρηματιστηρίου, δεν εννοούσε ακριβώς τις παραγωγικές επενδύσεις, αλλά τον τζόγο.
Κατάλαβες τώρα ... ότι κάποιοι γίνανε πάμπλουτοι σε μια νύχτα ανταλλάσσοντας τον πλούτο σου, τον ιδρώτα σου, με αέρα;
Κατάλαβες τώρα ... γιατί γουστάρουν τόσο την... "ελεύθερη αγορά";
Για να κλείσει ο μπακάλης της γειτονιάς και να στέλνεις τον κόπο σου στα μεγαλομπακάλικα της Γερμανίας.
Σε βγάλανε ψαράκι μου από τη γυάλα σου και στη συνέχεια σε πέταξαν στον ωκεανό με τα σκυλόψαρα, που έχουν τους δικούς τους κανόνες... διατροφής.
Κατάλαβες τώρα ... γιατί αγαπάνε τους "μη νόμιμους μετανάστες" τόσο πολύ οι εκλεγμένοι μας;
Για να κάνουν με τη δυστυχία εκείνων κι' εμάς δυστυχισμένους.
Κατάλαβες τώρα ... ψαράκι μου, πόσο αξίζει η γυάλα σου;
Γιατί αυτή είναι μια από τις καλύτερες γωνιές στον κόσμο - το καλύτερο οικόπεδο - και την κοστολογούν μόλις 300 δις συμπεριλαμβανομένων και των... αρχαιοτήτων.
Κατάλαβες τώρα ... γιατί κάνανε βιλαέτι τους την Εθνική σου Οδό;
Θέλεις 20 ευρώ και πλέον διόδια για να πας από την Αθήνα στη Θεσσαλονίκη χρησιμοποιώντας την Εθνική σου Οδό, ενώ ήταν υποχρέωση τού κράτους να την κατασκευάσει και όχι να την ξεπουλήσουν στον κάθε "όμορφο" που παριστάνει τον... εργολάβο.
Κατάλαβες τώρα ... γιατί σου πουλάνε φθηνά τα... χαζοκούτια;
Για να σε κάνουν να τρως κουτόχορτο στα λιβάδια των... σήριαλς.Για να σε πετάνε μπαλάκι από τους πρωινούς πουλημένους στις μεσημεριανές χαζοβιόλες και στους απογευματινούς πληρωμένους τελάληδες της προπαγάνδας τους. Από το πρωί μέχρι το βράδυ και κάθε μέρα, μια θλιβερή παρέλαση υπερεκτιμημένων "τίποτα", με καμιά ειδικότητα, στον αέρα.
Κατάλαβες τώρα ... γιατί σ' έδιωξαν από το χωριό και από τη γη σου, δίνοντάς σου μια θέση στο... "δημόσιο";
Για να τα δώσουν δωρεάν στους νέους... "εποίκους".
Κατάλαβες τώρα ... γιατί πρέπει το ζευγάρι να δουλεύει σε δυο δουλειές, ενώ ο παππούς θα πρέπει να δουλεύει ακόμα και στα... 70 του;
Για να μεγαλώνουν τα παιδιά μόνα τους χωρίς κανένα προσανατολισμό και αρχές.Για να χαθεί η «καταραμένη» φυλή σου. Τούτο το ξέρουν πολύ καλά και γι' αυτό προωθούν την... υπογεννητικότητα.
Κατάλαβες τώρα ... γιατί στη Βουλή δεν μπαίνει κανένας σοβαρός άνθρωπος;
Επειδή αυτός δεν θέλει ν' ανήκει στον θίασο των 300 που προδιαγράφουν οι κομματικές λίστες, τις οποίες συντάσσουν κυρίαρχα οι ντόπιοι τοποτηρητές της παγκοσμιοποίησης μαζί με τις "άγιες οικογένειες" τού τόπου σου.
Έτσι, στο θέατρο που λέγεται... Βουλή, δεν θα βρείτε σήμερα σχεδόν κανέναν από τους λαμπρούς Έλληνες διανοητές και επιστήμονες, επειδή δεν είναι... θεατρίνοι.
Κατάλαβες τώρα ... γιατί τα κάνουν όλ' αυτά;
Επειδή είναι υπεύθυνοι για τον κάθε ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ...ΓΕΝΝΗΘΕΙ, για την κάθε ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ...ΓΕΝΝΗΘΕΙ. Γιατί δεν θέλουν άλλους Έλληνες σ' αυτόν τον τόπο.
Ούτε στο γένος, ούτε στη σκέψη. ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΤΟ! Οι κύριοι αυτοί και τα όργανά τους συντελούν μια νέα μορφή γενοκτονίας στην πατρίδα σου και το ξέρουν πάρα πολύ καλά, επειδή αυτοί είναι εκείνοι που τη σχεδίασαν και την εκτελούν!

O Χαρρυ Κλιν δικαιώθηκε πλήρως, μετά από 18 χρόνια..!

Προφητικός Χάρρυ Κλιν...

Απομαγνητοφωνημένο από το 1983 και την παράσταση "ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΙ ΠΑΣΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ", στη Μπουάτ "ΔΙΑΓΩΝΙΟΣ" στην Πλάκα.



-Aν οι μισοί Έλληνες ξέρανε πως ζουν οι άλλοι μισοί, θα ήταν κι αυτοί απατεώνες.

-Tι να πεις για τους Έλληνες. Κάθονται δυο ολόκληρες ώρες για να πιουν στιγμιαίο καφέ!
-Στην Ελλάδα την άγνοια τη λέμε ψυχραιμία.
-O νεοέλληνας είναι το άτομο εκείνο που έχει δυο τηλεοράσεις στο σπίτι του, δυο αυτοκίνητα στο πεζοδρόμιό του, και δυο κατοστάρικα στην τσέπη του.
-Tα δυο μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο Έλληνας, είναι πως θα χάσει δέκα κιλά και που θα βρει πάρκινγκ.
-Με αυτοκόλλητο στο κούτελο θα κυκλοφοράμε όλοι για να φαίνεται ποιος έκανε φορολογική δήλωση και ποιος όχι.
«Εδώ και δύο χρόνια (εννοει το 1981 που το ΠΑΣΟΚ εγινε κυβερνηση) έχει αρχίσει το μεγάλο κακό που θα μετατρέψει σιγά-σιγά τους Έλληνες σε λαό πιθήκων, σε λαό ψηφοφόρων, δημοσίων υπαλλήλων, καταναλωτών, κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, κομπιναδόρων και συνδικαλισταράδων.
Σε είκοσι-τριάντα χρόνια από σήμερα Ανδρέας Παπανδρέου μπορεί να μην υπάρχει............
Θα υπάρχει όμως μια Ελλάδα πτωχευμένη κι ένας λαός στα όρια της οικονομικής και της ηθικής εξαθλίωσης.»



Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

Η ΑΟΖ ΕΓΙΝΕ ΡΟΖ

Κωνσταντίνος Χολέβας

Πολιτικός Επιστήμων



Ώστε έτσι, λοιπόν! Ο Υπουργός των Εξωτερικών κ. Δημήτρης Δρούτσας δήλωσε δημοσίως ότι η Ελλάς δεν θα ανακηρύξει, όπως θα εδικαιούτο να το κάνει με βάση το Διεθνές Δίκαιο της Θαλάσσης, την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της, και τούτο για να μη δυσαρεστήσει την Τουρκία.

Δεν εκπλήσσομαι, προσωπικώς, διότι από τα πρώτα βήματά του στον χώρο της εξωτερικής πολιτικής ο σημερινός Πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου ήταν οπαδός των συνεχών υποχωρήσεων και της ηττοπάθειας.
Αυτό το κάνει λόγω ιδεολογικών αγκυλώσεων, όχι από σκοπιμότητα. Όλα δε αυτά καμουφλάρονται με λεκτικά περιτυλίγματα, όπως εκσυγχρονιστική πολιτική, φιλειρηνική διπλωματία, καταπολέμηση του εθνικισμού ( πάντα του ελληνικού και ποτέ του τουρκικού) και άλλα παρεμφερή.
Ο κ. Δρούτσας έχει ζήσει πολλά χρόνια στην Αυστρία και όφειλε να γνωρίζει ότι η χώρα αυτή γέννησε τον Καγκελλάριο Μέτερνιχ, φανατικό αντίπαλο της Ελληνικής Επαναστάσεως. Όμως ο Μέτερνιχ είχε απέναντί του σε κάθε διπλωματική μάχη τον Ιωάννη Καποδίστρια. Ο Κερκυραίος διπλωμάτης και επί έτη σύμβουλος του Τσάρου της Ρωσίας, εφοδιασμένος με μία στέρεα ελληνορθόδοξη παιδεία, αντιμετώπισε με επιτυχία τον Μέτερνιχ, Ο Χένρυ Κίσσιντζερ στη διδακτορική διατριβή του για την εποχή εκείνη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι στην Ιστορία υπάρχουν δύο είδη πολιτικών και διπλωματών: Οι Μέτερνιχ και οι Καποδίστριες.
Οι πρώτοι αγωνίζονται να καταπνίξουν τα δικαιώματα των μικρότερων λαών και υπερασπίζονται παλαιολιθικές αυτοκρατορίες. Οι δεύτεροι αρθρώνουν λόγο πατριωτισμού, εθνικής αξιοπρέπειας και στηρίζουν τα δικαιώματα και των αριθμητικά μικρότερων λαών.
Ο κ. Δρούτσας παραμένει οπαδός του Μέτερνιχ, ο οποίος πίστευε στη διατήρηση της Αυστρουγγαρίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ενώ όσοι προτείνουμε την ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ διδασκόμαστε από τη συγκρατημένη αισιοδοξία και τη μαχητικότητα του Καποδίστρια.
Οι κ.κ. Παπανδρέου και Δρούτσας γοητεύονται από το νεο-οθωμανικό πρότυπο του Αχμέτ Νταβουτογλου, γιʼ αυτό και τον αφήνουν να αλωνίζει προκλητικά στη Θράκη. Όσοι πιστεύουμε στη γραμμή Καποδίστρια χαρακτηριζόμαστε από τον κ. Δρούτσα ότι απλώς ακολουθούμε μια μόδα. Καλύτερα να είσαι του συρμού (της μόδας) παρά να είσαι του διασυρμού, όπως κατήντησε η εξωτερική πολιτική μας.
Ο κ. Γ. Α. Παπανδρέου ως Υπουργός ή Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών έχει συνδέσει τα βήματά του με .....επιτεύγματα του νεοελληνικού εκσυγχρονισμού όπως η υποχώρηση στα Ίμια, η Μαδρίτη του 1997 με αναγνώριση ζωτικών συμφερόντων της Άγκυρας στο Αιγαίο, η παράδοση του Οτσαλάν, τα ζεϊμπέκικα με τον μακαρίτη Τζεμ, η υπογραφή συμφωνίας με την Τουρκία για περικοπή από τα σχολικά μας βιβλία των σημείων που ενοχλούν την Άγκυρα.
Η γραμμή του κ Παπανδρέου δεν απαντά στο ερώτημα «πώς θα αναβαθμίσουμε τον γεωπολιτικό μας ρόλο», αλλά διέπεται από το φοβικό σύνδρομο «μην ενοχληθεί η Τουρκία». Η λογική Παπανδρέου- Δρούτσα εντάσσει την Ελλάδα στη ζώνη επιρροής της Τουρκίας και φοβούμαι ότι κάθε υποχώρησή μας δίνει γενικότερα μηνύματα υποχωρητικότητας προς κάθε ξένη χώρα. Ακόμη και προς το υπό διάλυσιν κράτος των Σκοπίων.
Τον Απρίλιο του 2000, λίγες ημέρες πριν από τις βουλευτικές εκλογές που κερδήθηκαν οριακά από τον Κώστα Σημίτη, ο κ. Γ. Παπανδρέου εγκαινίασε μία ηλεκτρονική πύλη του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών με τον τίτλο www. greece.gr.
Υποτίθεται ότι αυτός ο αγγλόφωνος ιστότοπος θα προέβαλλε τις εθνικές μας θέσεις διεθνώς. Από την πρώτη ημέρα της λειτουργίας του -ευτυχώς σταμάτησε μετά από λίγους μήνες- η άποψη του κ. Παπανδρέου κατέστη εμφανής. Δημοσιεύθηκε, λοιπόν, ως κύριο άρθρο της πρώτης εβδομάδας ένα κείμενο στα αγγλικά με ελληνική υπογραφή, το οποίο κατηγορούσε τα ... ελληνικά σχολικά βιβλία ότι καλλιεργούν μίσος κατά των Τούρκων. Άρα η βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων θα αρχίσει από την αλλαγή των σχολικών εγχειριδίων Ιστορίας των δύο χωρών. Κατέληγε μάλιστα ο αρθρογράφος με την πρόταση προς εμάς τους Έλληνες να υιοθετήσουμε μία νέα εθνική ταυτότητα για ... να μάς αγαπήσουν οι Τούρκοι.
Έκτοτε έχουν γίνει πολυάριθμα εθνικώς απαράδεκτα ψαλιδίσματα ηρώων, μαρτύρων, μαχών και γενοκτονιών από τα ελληνικά εγχειρίδια, ενώ οι Τούρκοι καλλιεργούν μέσω της παιδείας τον νεο-οθωμανισμό και τον επεκτατισμό.
Στην προσπάθεια των κ. Παπανδρέου και Δρούτσα να μας πείσουν πόσο καλοί γείτονες είναι οι Τούρκοι ήλθαν ως αρωγοί και οι ανιστόρητοι «ιστορικοί» που επιχείρησαν μέσω τηλεοπτικών ντοκυμανταίρ να υπονομεύσουν το κύρος της Ελληνικής Επαναστάσεως του 1821 και των πρωταγωνιστών της.
Με τη λογική του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Εξωτερικών ότι δεν ασκούμε νόμιμα δικαιώματα για να μη χαλάσουμε την καρδιά των Τούρκων η Ελλάς δορυφοροποιείται.
Με πρόσχημα μάλιστα το ανεκδιήγητο Μνημόνιο οδηγούμαστε σε πλήρη απεμπόληση και απάρνηση καιρίων εθνικών συμφερόντων. Από τις γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο προχωρούμε προς τις ροζ ζώνες των ελληνικών υποχωρήσεων. Η ελληνική ΑΟΖ ουσιαστικά παραχωρείται στην Τουρκία και αποκτά ροζ χρώμα από την ανάμιξη της λευκής πετσέτας που πετάξαμε και της κόκκινης τουρκικής σημαίας.
Αντί για το γαλάζιο της σημαίας μας και της θάλασσάς μας οι χειριζόμενοι τα εθνικά μας θέματα προτίμησαν το ροζ. Αντί του δυναμισμού προτίμησαν την υποταγή. Αντί της αξιοπρέπειας την υποτέλεια.
Στο Αιγαίο, στη Θράκη, στην Κύπρο διακυβεύεται η ασφάλεια, η άμυνα , η εθνική αξιοπρέπεια και η οικονομική και ενεργειακή επιβίωση του Ελληνισμού. Δυστυχώς οι θαυμαστές του Τζεμ και του Νταβούτογλου υποθηκεύουν το μέλλον όλων μας και κυρίως των παιδιών μας.